قطع شدن

جدایش، جدایی؛ برداشتن اندام؛ جدایش، جدایی؛ تقطیر کردن برداشتن اندام لاتین: amputare = بریدن ، برداشتن

قطع قطع

اصطلاح قطع عضو ، جدایی جراحی یا در موارد نادر ، آسیب زا از یک قسمت از بدن ، اندام یا زائده دیگر بدن است. چنین عملیاتی فقط در مواردی ضروری می شوند که حفظ قسمت مربوطه بدن دیگر امکان پذیر نباشد یا زندگی و سلامت بیمار بطور جبران ناپذیری در معرض خطر است. در صورتی که اندامی تهیه نشود خون باید بعد از تلاش مجدد برای کاشت مجدد برداشته شود ، یکی در مورد تعویض مجدد صحبت می کند.

چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که قطع عضو واقعاً ضروری است؟

با توجه به دلایل مختلف قطع عضو ، تشخیص باید به روش های مختلفی نیز متوسل شود. در آغاز ، البته ، یک س catchال جذاب از بیمار وجود دارد (آنامنزیس) ، مجموعه ای از عوامل خطر معمولی مانند استعمال دخانیات or دیابت ملیتوس و الف معاینهی جسمی. اگر اختلال گردش خون وجود داشته باشد ، میزان آن خون جریان در مبتلا عروق محدود است باید بررسی شود.

اول از همه ، باید مشخص شود که آیا هنوز می توان پالس هایی را در اندام تحت تأثیر احساس کرد و آیا کافی است خون فشار را می توان اندازه گیری کرد. اگر پاها تحت تأثیر قرار بگیرند ، می توان آزمایشات عملکردی را انجام داد. به عنوان مثال ، از تردمیل برای آزمایش میزان راه رفتن بیمار استفاده می شود.

کاهش جریان خون با استفاده از تصویربرداری عروقی در یک بدن قابل مشاهده است اشعه ایکس با ماده حاجب (آنژیوگرافی) یا همچنین در سونوگرافی (سونوگرافی دوبلکس). این معاینات با هم تعیین می شود که می توان اندام را حفظ کرد یا خیر. در مورد تومورها یا صدمات ناشی از تصادف (آسیب زا) نیز از تکنیک های تصویربرداری استفاده می شود.

اینها عبارتند از: علاوه بر این ، الف آزمایش خون اغلب مورد نیاز است. بر اساس این معاینات ، پزشک می تواند تعیین کند که آیا باید اندام را از کجا خارج کرد. - اشعه ایکس، به عنوان مثال از شکستگی

  • توموگرافی کامپیوتری (CT) یا
  • یک فرایند تصویربرداری رادیواکتیو (خط نگارشی).

این علائم ممکن است قطع قطع لازم را نشان دهد

علائم یک اختلال گردش خون شدید در بیماری انسداد شریانی محیطی (PAVK) وجود دارد درد، که عمدتا در هنگام ورزش اتفاق می افتد ، اما بعداً در حالت استراحت نیز وجود دارد. اندام آسیب دیده به دلیل کاهش گردش خون سرد و کمرنگ است. در نهایت بافت ها می میرند (نکروز) ، در موارد شدید عفونت روی آنها ایجاد می شود ، که می تواند به بدن گسترش یابد (سپسیس) و باید درمان شود.

اگر تومورهای بدخیم ایجاد شوند: آنها همیشه باید درمان شوند. تومورها از طریق رشد بدخیم نفوذی ، بافت اطراف را از بین می برند ، که در مراحل پیشرفته خود را نشان می دهد درد، ضخامت قابل لمس و قابل مشاهده و محدودیت های عملکردی. برای جلوگیری از گسترش تومور به سایر بافتها (متاستاز) ، تومور باید به سرعت برداشته شود ، اما گاهی اوقات این فقط با قطع عضو امکان پذیر است.

  • بافتهای همبند اندامها (سارکوم)
  • استخوان (استئوسارکوم)
  • عضلات (رابدومیوسارکوم)
  • عروق (آنژیوسارکوم) یا
  • غضروف (کندروسارکوم)

در صورت صدمات جدی ناشی از هر ضربه ، مانند بریدگی های بزرگ ، علائم به دلیل مشکلات گردش خون است ، آسیب عصبی که می تواند منجر به از دست دادن احساس (از دست دادن حساسیت) یا حتی فلج شود و مستقیماً به بافت دردناک آسیب برساند. به همین ترتیب ، شکستگی های شدید استخوان یا آسیب مفصلی ، جایی که نمی توان عملکرد طبیعی را بازیابی کرد ، نتیجه ضربه است. در صورت وجود عفونت ، قسمت آسیب دیده بدن قرمز شده و متورم می شود ، حتی گاهی اوقات بیش از حد گرم می شود. اگر التهاب از طریق جریان خون بر روی بدن گسترش یابد (سپسیس = مسمومیت خونی), تب و لرز توسعه دادن اگر این درمان نشود ، شوک علائم با افت در فشار خون و افزایش قلب نرخ می تواند زندگی بیمار را از طریق نارسایی گردش خون به خطر بیندازد.