ورزش برای سندرم ستون فقرات گردنی

معرفی

از آنجا که "سندرم ستون فقرات گردنی" یک اصطلاح جمعی برای است درد در ستون فقرات گردنی ، اما یک تصویر بالینی مشخص را نشان نمی دهد ، فرموله کردن تمرینات یکنواخت دشوار است. بسته به ساختار ایجاد کننده علائم ، رویکردهای مختلفی وجود دارد. در درمان فیزیوتراپی ، ابتدا ساختار باید با یافته های خاص تعریف شود. با این وجود ، علل متداول سندرم ستون فقرات گردنی وجود دارد که با تمرینات ساده می تواند به سرعت بهبود یابد.

شرح مختصر بیماری

باید تأکید کرد که سندرم ستون فقرات گردنی توصیفی از علائم است و نه یک تشخیص واضح. اصطلاح سندرم ستون فقرات گردنی هیچ اطلاعاتی در مورد ساختارهای آسیب دیده یا سایر علل ایجاد نمی کند درد یا از دست دادن عملکرد در ناحیه ستون فقرات گردنی. سندرم ستون فقرات گردنی غالباً در افرادی رخ می دهد که به عنوان مثال در رایانه کار می کنند یا دائماً مورد خاصی را تصور می کنند سر موقعیت.

آسیب اصلی به ستون فقرات گردنی افزایش می یابد کشش، که با پیشرفت چانه همراه است و بنابراین a کشش عضلات جلو گردن و فشرده سازی ستون فقرات گردنی فوقانی در ناحیه عقب. فاصله بین چانه و گودی های دهانه رحم افزایش می یابد. اگر به سندرم ستون فقرات گردنی مبتلا هستید زیرا غالباً در این وضعیت قرار دارید ، باید آگاهانه سعی کنید از این وضعیت در زندگی روزمره اجتناب کنید تا ستون فقرات را تسکین دهید. تمرینات ساده ای وجود دارد که خنثی می کند کشش.

شرح مداخله فیزیوتراپی (تمرینات)

برای اولین تمرین - جمع کردن - افزودن آینه برای اصلاح خود مفید است. حرکت شمارنده به سمت انقباض انجام می شود. بیمار صاف ایستاده است ، یا به صورت قائم روی صندلی می نشیند.

با نگاه به جلو ، اکنون چانه خود را به سمت گردن گویی که می خواست یک غبغب. پشت سر و ستون فقرات گردنی فوقانی کشیده شده ، ستون فقرات صاف می شود. مهم است که حرکت فقط از ستون فقرات گردنی حاصل شود و قسمت بالای بدن در فضا ثابت بماند.

این تمرین می تواند باعث الف عقب کشیدن یا حتی به بازوها تابش کنید ، که لزوماً بد نیست تا زمانی که علائم بدتر نشوند. (لطفا با درمانگر خود مشورت کنید!) این ورزش را می توان حدود 10 بار پشت سر هم انجام داد و اگر نتیجه خوبی گرفت ، چندین بار در روز تکرار می شود.

برای افزایش اثر عقب نشینی ، می توانید به صورت دستی در پایان حرکت با دستان خود فشار سبک وارد کنید. برای این کار ، فاصله را بین انگشت شست و شاخص قرار دهید انگشت روی چانه و نگه داشتن ساعد تا آنجا که ممکن است کف باشد. در پایان حرکت فعال ، چانه را به آرامی به عقب فشار دهید.

یک تمرین مشابه بیشتر از تحرک ستون فقرات گردنی برای تقویت است ، اما در مورد سندرم نخاع گردنی نیز می تواند مفید باشد. بیمار یک عقب نشینی را انجام می دهد (مانند بالا) و می تواند به عنوان مثال یک حوله را به عنوان مقاومت نگه دارد و دستانش را پشت سر خود نگه دارد سر. حوله باید تماس مداوم با پشت سر داشته باشد و کمی کشیده باشد.

حالا او حرکت را در برابر فشار جزئی انجام می دهد. تعداد تکرارها در مقایسه با تمرین 1 تغییر نمی کند. شما همچنین می توانید از حوله در انتهای حرکت استفاده کنید تا فشار کمی در پشت سر ایجاد کرده و کشش را با سر نگه دارید.

نتیجه آن کشش ایزومتریک است ، یعنی ماهیچه ها بدون اینکه شما حرکتی مشاهده کنید تمرین می شوند. موقعیت نهایی برای حدود 5-10 ثانیه نگه داشته می شود ، سپس کشش آزاد می شود. تمرین را می توان حدود 10 بار تکرار کرد.

این مهم است که حوله در پشت کمر قرار داشته باشد ، نه در داخل آن گردن. اگر بیمار حتی هنگام رانندگی با اتومبیل علائم سندرم ستون فقرات گردنی را داشته باشد ، این ورزش بسیار مناسب است. به جای مقاومت حوله می توان از سرشانه به خوبی استفاده کرد.

کشش را حدود 5-10 ثانیه نگه دارید و دوباره آن را رها کنید. این تمرین را می توان تا 10 بار در روز تکرار کرد. علت دیگر سندرم ستون فقرات گردنی نیز می تواند وضعیت نامطلوب بازوها / شانه ها باشد.

در زندگی روزمره ، ما بیشتر تمایل داریم که با دستانمان جلوی بدن کار کنیم ، شانه ها بیشتر و بیشتر به جلو کشیده می شوند. تنش و فشار روانی اغلب منجر به بلند شدن بیهوش و تنگ شانه ها می شود. شانه و گردن عضلات متشنج شده و آسیب می بینند.

تمرینات برای تسکین علائم با چرخش سبک شانه آغاز می شود. در حالت ایستاده نشسته یا ایستاده ، بیمار اجازه می دهد بازوها به آرامی به سمت پایین آویزان شود و با شانه ها شروع به حلقه زدن کند. دور زدن به عقب مناسب ترین روش است زیرا سندرم ستون فقرات گردنی هنگام کشیدن شانه ها به سمت جلو بیشتر اتفاق می افتد (کشش) و چرخش به عقب ساختارهای تحت فشار را تسکین می دهد. حلقه زدن را می توان به تناوب در سمت راست و چپ نیز انجام داد.

مرحله بعدی آموزش درک خود از وضعیت تنشی و منفجر کردن عضلات با کشیدن شانه ها و سپس رها کردن آنها است. برای این کار ، آگاهانه شانه ها را به سمت گوش های خود بکشید ، چند ثانیه تنش را نگه دارید و سپس هنگام بازدم بگذارید شانه ها با حالت بسیار آرام دوباره غرق شوند ، احساس کنید که فاصله بین گوش ها و شانه ها چگونه دوباره افزایش می یابد. این تمرین را می توان حدود 10 بار پشت سر هم انجام داد.

حرکت برای شل کردن بسیار مناسب است عضلات گردن، که اغلب در سندرم ستون فقرات گردنی تنش دارند. در زندگی روزمره ، ما اغلب حالت های یک طرفه ای را که برای عضلات ما مضر است ، اتخاذ می کنیم مفاصل. وضعیت تغذیه عضله با کمبود حرکت بدتر می شود ، در نتیجه باعث تنش عضلانی و محدودیت های دردناک یا کوتاه شدن عضلات می شود.

دور زدن برای بسیج و انفجار مناسب است. سر خود را به یک طرف متمایل می کنید ، مثل اینکه یک گیرنده تلفن بین گوش و شانه خود داشته باشید ، و سپس اجازه می دهید سرتان را به آرامی و به روشی کنترل شده به سمت دیگر بچرخانید. در انتهای حرکت ، موقعیت را می توان به طور خلاصه نگه داشت.

ممکن است کشش جزئی داشته باشید. حرکت به روشی آرام و کنترل شده انجام می شود ، نباید سرگیجه وجود داشته باشد درد (به جز کشش درد) نگاه در طول تمرین به سمت جلو باقی می ماند ، سر در گردن قرار نمی گیرد.

ورزش دیگری در سندرم ستون فقرات گردنی که در عین حال مفید است گردن را شل کنید عضلات ، چرخش ساده است. بیمار در حالت ایستاده نشسته یا ایستاده قرار دارد و اکنون تا آنجا که ممکن است از یک شانه به نظر می رسد. سپس بیمار بدون کج شدن و خم شدن سر خود را به طرف دیگر می چرخاند ، یعنی نگاه در امتداد خطی موازی با کف به طرف دیگر قرار می گیرد.

نگاه دوباره تا آنجا که ممکن است از طریق شانه به پشت می رود. ورزش همچنین به آرامی و به صورت کنترل شده انجام می شود ، نباید سرگیجه و درد وجود داشته باشد. کشیدن (کشش درد) ممکن است رخ دهد. مهم است که شانه ها در کل تمرین مستقیم بمانند و با آن حرکت نکنند. حرکت در ستون فقرات گردنی اتفاق می افتد ، قسمت بالای بدن ثابت می ماند.