تشخیص
هنگام تشخیص آلرژی غذایی، مفصل تاریخچه پزشکی از حداکثر اهمیت برخوردار است. یک دفتر خاطرات می تواند در این روند مفید باشد ، که در آن غذاهای خورده شده و شکایات بیمار ثبت شده است. همچنین مهم است که غذای مشکوک را از آن خارج کنید رژیم غذایی در حالی که برای.
علائم باید طی 2 هفته فروکش کنند. پزشک خانواده ، متخصص پوست یا آلرژی می توانند از آزمایش پوستی استفاده کنند (تست خراش) برای بررسی سوions ظن خود. در موارد نادر ، می توان از یک آزمایش به اصطلاح تحریک آمیز استفاده کرد.
در آزمایش تحریک ، بدن اصطلاحاً تحریک می شود ، این بدان معناست که غذای غیر تحمل صریحاً مصرف می شود. مهم است که این فقط تحت نظارت پزشکی انجام شود ، زیرا می تواند منجر به واکنشهای شدید آنافیلاکتیک شود که می تواند کشنده باشد. به طور معمول ، یک آزمایش ترک غذا باید برای تشخیص a کافی باشد آلرژی غذایی: این به این معنی است که برای مدتی از غذای مشکوک پرهیز کرده و تحلیل می کنید که آیا این اجتناب تأثیر مثبتی بر علائم آلرژیک دارد یا خیر
اگر این روش به اندازه کافی خوب نتیجه ندهد ، الف خون آزمون نیز می تواند انجام شود. برای این منظور ، خون فرد مبتلا معمولاً باید به آزمایشگاه فرستاده شود و در آنجا از نظر ایمونوگلوبولین های نوع E مورد بررسی قرار گیرد. این ایمونوگلوبولین ها نقش مهمی در ایجاد یک ایفا می کنند واکنش های آلرژیکاگر آلرژی به این مولکول ها وجود داشته باشد ، ایمونوگلوبولین های خاصی نیز از این نوع برای مولکول های مختلف وجود دارد. با تعیین این زیرگروه های ایمونوگلوبولین ها ، آلرژی غذایی به غذاهای خاص می توان تأیید کرد.
تشخیص آلرژی غذایی به روش های مختلفی قابل تشخیص است. ساده ترین ، و در عین حال موثرترین راه ، نگه داشتن a است رژیم غذایی و دفترچه شکایت. این امکان ایجاد ارتباط زمانی مستقیم بین مصرف یک ماده غذایی بالقوه آلرژی زا و علائم بعدی بیماری را فراهم می کند.
اگر یک ماده غذایی خاص مشکوک به آلرژی باشد ، چند هفته استثنا می شود رژیم غذایی با رژیم تحریک آمیز بعدی دنبال می شود. گزینه دیگر برای تشخیص آلرژی غذایی ، انجام آزمایشات مختلف است. به اصطلاح تست خراش، که برای انواع دیگر آلرژی نیز استفاده می شود ، بسیار شایع است.
در اینجا محلول های خاصی حاوی مواد حساسیت زا مشکوک بر روی پوست می ریزند و با استفاده از لانست در زیر اپیدرم پوست قرار می گیرند. در همان زمان ، به اصطلاح آزمایشات خالی انجام می شود ، که در آن با معرفی کنترل مثبت انجام می شود هیستامین و یک کنترل منفی با وارد کردن یک محلول نمکی خالص به پوست. اولین واکنشهای پوستی تنها پس از حدود یک ربع ساعت قابل ارزیابی است.
در صورت واکنش مثبت ، معمولاً قرمزی موضعی رخ می دهد که محدود به ناحیه آزمایش است. سومین روش رایجی که برای آزمایش آلرژی غذایی استفاده می شود ، است خون آزمایش کردن. ساده ترین روش آزمایش ساده IgE رایگان است آنتی بادی.
این زیر گروه آنتی بادی به خصوص در زمینه واکنش های آلرژیک و آلودگی انگلی به لنفوسیت ها تولید می شود. با این حال ، این مسئله این مسئله را ایجاد می کند که اگر فرد آزمایش کننده به انگلی مانند a آلوده شود ، می توان نتایج مثبت مثبت کاذب را بدست آورد کرم. همچنین ، برخی بیماری های خون شناختی مانند IgE-plasmacytoma می تواند منجر به افزایش سطح IgE شود.
با این حال ، امروزه IgE خاص آلرژن است آنتی بادی همچنین می تواند اندازه گیری شود و مقادیر آنها توسط سایر بیماری ها قابل جعل نیست. علاوه بر این تست های آزمایشگاهی ، اکنون طیف گسترده ای از آزمایشات خون جدید برای تشخیص آلرژی های غذایی در دسترس است. علاوه بر این ، از اندازه گیری آزمایش شده پارامترهای مختلف التهاب خون هنوز استفاده می شود.
هورمون بافتی هیستامین، که در جریان یک ترشح می شود واکنش های آلرژیک و مسئول بسیاری از علائم آن است ، باید قبل از هر چیز ذکر شود. آنزیم تریپتاز و به اصطلاح لکوترین ها نیز در یک افزایش می یابد واکنش های آلرژیک، به طوری که آنها نیز می توانند اطلاعاتی درباره حضور عمومی آلرژی غذایی ارائه دهند. البته لازم به ذکر است که آزمایش خون نیز در دسترس است که به خودی خود برای تشخیص آلرژی غذایی مناسب نیست. به عنوان مثال ، ژورنال پزشکی آلمان (Deutsches Ärzteblatt) نسبت به روشهای به اصطلاح آزمایش ALCAT که براساس تعیین آنتی بادیهای IgG غیر آلرژی خاص است بسیار حساس بود.
