حالت تهوع درمانی
ساده ترین راه برای درمان تهوع (حداقل حاد) مصرف داروی ضد قارچ است. این یک داروی ضد است تهوع. این داروها شامل داروهای بدون نسخه مانند دیمن هیدرینات (وومکس) یا داروهای تجویز شده مانند دامپریدون (موتیلیوم) ، ورگتان (آلیزاپرید) و اندانسترون (زوفران) است.
از آنجا که درد تحریک شده توسط سندرم ستون فقرات گردنی اغلب علت آن است تهوع، کافی است درد برای دستیابی به بهبود سریع حالت تهوع ، درمان نیز در اکثر موارد ضروری است. برای این منظور ، بدون نسخه داروهای ضد درد (مسکن ها) مانند پاراستامول, دیکلوفناک, ایبوپروفن و ناپروفن ابتدا باید مصرف شود. دیکلوفناک, ایبوپروفن و ناپروفن این مزیت را دارند که نه تنها آنها را تسکین می دهند درد بلکه دارای اثر ضد التهابی است.
از آنجا که التهاب اغلب بخشی از تصویر بالینی سندرم ستون فقرات گردنی است ، این منطقی است. در عین حال ، این داروها که در گروه NSAID ها (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) قرار دارند ، ترشح معده را تقویت می کنند. در نتیجه ، آنها به طور بالقوه برای معده و می تواند حالت تهوع ایجاد کند.
بنابراین فقط توصیه می شود که آنها را در یک دوره طولانی تر همراه با داروی محافظ جادو مانند پانتوزول مصرف کنید. اگر داروهای ضد درد با داروهای بدون نسخه کافی نیست ، از نظر تئوری مسکن های قوی مانند متامیزول (نوالگین) یا مواد افیونی ضعیف (ترامال، Tilidine) قابل استفاده است. با این حال ، در عمل ، به ویژه مواد افیونی کاربرد کمی دارند ، زیرا باعث ایجاد حالت تهوع در سطح مرکزی می شوند سیستم عصبی.
بی حسی موضعی برای درد درمانی آخرین انتخاب است. در اینجا ، یک بازی طولانی مدت بی حسی موضعی (به عنوان مثال بوپیواكائین) به عضلات نخاع یا نزدیكی نقاط خروج عصب در كنار ستون فقرات تزریق می شود. این معمولاً منجر به از بین بردن موثر درد می شود.
با این حال ، علاوه بر درد درمانی، همیشه باید از روشهای درمانی حمایتی استفاده شود. گنجاندن مفاهیم مختلف درمانی را درمان چند حالته می نامند. اینها بیش از هر چیز شامل ماساژ و فیزیوتراپی است که از یک طرف باعث تسکین درد می شود ، اما از طرف دیگر هدف ساخت عضله با هدف است و یادگیری یک وضعیت بدنی سالم
گرما درمانی به معنای عملیات حرارتی نیز می تواند مفید باشد. به عنوان مثال ، از بالش و کمپرس نور قرمز یا گرم استفاده می شود.
