مداخله فیزیوتراپی | فیزیوتراپی برای بیماری شلاتر

مداخله فیزیوتراپی

در فیزیوتراپی / ژیمناستیک فیزیکی ، تشخیص توسط آزمایشات دستی و درد آزمایشات مربوط به حرکت ، استرس و فشار پزشک تشخیص را با استفاده از سونوگرافی، اشعه ایکس یا احتمالاً اسکن MRI. بین آسیب های رباط ، شکستگی یا به اصطلاح زانوی جهنده تمایز قائل می شود ، که همچنین نشان دهنده بارگذاری بیش از حد جلو است ران عضلات با علائم بسیار مشابه.

اگر بیمار از بیماری شلاتر رنج می برد ، اولین قدم این است که زانو را تسکین دهید ، کاهش دهید درد و علت را فیلتر کنید. تسکین را می توان در فیزیوتراپی / ژیمناستیک بدنی با استفاده از تکنیک های مختلف دستی مانند کشش ، یعنی کشش آرام ، میز اسلینگ ، باند یا سیستم نوار به دست آورد. خون گردش خون نیز باید تشویق شود.

اصطکاک ضربدری برای این کار مناسب است ، اما می تواند بسیار دردناک باشد و در همه مراحل یا صرفاً با حرکت بدون بار مناسب نیست. از بین بردن تنش از تاندون مهم است ، یعنی شل شدن و کشش قسمت جلویی ران ماهیچه. تمدد اعصاب از طریق گرما ، مانند هات رول یا کلاسیک حاصل می شود ماساژ چنگ زدن

A کشش عضله چهار سر ران femoris با خم شدن زانو و کشش مفصل ران حاصل می شود. بنابراین ، هنگام ایستادن ، می توان پاشنه را به سمت پایین هدایت کرد و با یک دست ثابت کرد. برای تقویت ، به راحتی لگن را به جلو فشار دهید.

درد با یخ (آب نبات چوبی ، بسته های خنک) ، یعنی خنک سازی موضعی یا کوارک ، می توان اثرات تسکین دهنده و ضد التهابی را به دست آورد. مزیت کوارک این است که هیچ خطری ندارد هیپوترمی و مواد طبیعی تأثیر مثبتی در التهاب در بیماری شلاتر دارند. خوب ، ساده و بدون هیچ خطری در خانه قابل انجام است. روش دیگر ترکیبی از یخ درمانی و کشش: عضله و پایه دردناک آن با آب نبات های یخی گسترش یافته و در نهایت به صورت منفعل و آرام به حالت کششی قرار می گیرند - یا در موقعیت جانبی (تحت تأثیر قرار گرفته پا از بالا است و می تواند توسط فیزیوتراپیست آزادانه حرکت داده شود) یا موقعیت خوابیده با یک برآمدگی که پای آسیب دیده آزادانه آویزان است.

به این ترتیب می توان همزمان فلکسور مفصل ران را به معنای ادامه زنجیره عضلانی کشید. این روش چندین بار تکرار می شود. عملکردی ماساژ، که در آن عضله با خمیر ورز دادن عرضی کشیده می شود ، همچنین می تواند تنش را کاهش دهد.

تکنیک های فاشیشن شامل کل زنجیره های عضلانی است و همچنین برای رفع تنش مناسب است. اگر دیگر درد و التهاب در پیش زمینه نیست ، می توان فیزیوتراپی فعال را برای بیماری شلاتر آغاز کرد. در اینجا ، تمرکز همچنان ادامه دارد کشش la چهار سر ران عضله ران ، که هم اکنون می تواند به صورت فعال تر و همچنین در تقویت عضلات اطراف مانند عضلات ایسکایکروال و گلوتئوس ، یعنی عضلات گلوتئال انجام شود.

وضعیت لگن و وضعیت عمومی تنه نیز باید کنترل و اصلاح شود ، زیرا این بدقولی ها همچنین می توانند باعث افزایش یا تقویت فشار عضلانی در زانو شوند. تمرینی از فیزیوتراپی برای بیماری شلاتر برای عضلات فوق و تثبیت خوب بدن "پل زدن" نامیده می شود. در حالت خوابیده ، پاشنه ها بلند می شوند ، نوک پاها به سمت بالا کشیده می شوند تا تنش ایجاد شود ، پشت به محکم بر روی تکیه گاه فشار داده می شود و اکنون لگن به آرامی با کشش و فشار برداشته می شود تا زمانی که ران و شکم یک مورب ایجاد می کند ، بطور مختصر نگه داشته می شود ، دوباره پایین می آید بدون اینکه لگن کاملاً پایین بیاید و کل کار در هر سه ست 12-15 بار تکرار می شود.

افزایش برای انجام تمرین یک پا ، یعنی بلند کردن لگن با نیروی یک است پا در حالی که پای دیگر را کشیده نگه دارید - هر دو ران در یک ارتفاع هستند. احتیاط ، پاها را خیلی نزدیک به بدن قرار ندهید ، هرچه زاویه تندتر باشد بار زانو دوباره بیشتر می شود. درد همیشه هشدار دهنده است و وقتی بروز می کند باید ورزش را کاهش داد ، حذف یا بهینه کرد.

مفهوم درمانی به نام PNF (تسهیل عصبی عضلانی اختصاصی) نیز برای بهینه سازی حرکات ، تقویت زنجیره های عضلانی خاص و حرکت در الگوهای فیزیولوژیکی مناسب است. بدخیمی لگن ، که می تواند تا حدی مسئول باشد ، با مفهوم فوق الذکر قابل درمان است. روش های درمانی غیرفعال بیشتر ، الکتروتراپی یا درمان های سونوگرافی محلی است (توجه: صفحه رشد منع مصرف!

روند رشد فیزیولوژیکی می تواند مختل شود). درمان /فیزیوتراپی برای بیماری شلاتر بسیار فردی و مسئله مدار است. نوجوانان باید از درد و اختلالات حرکتی رها شوند. این همچنین شامل اطلاعاتی در مورد چگونگی جلوگیری از اضافه بار بدن و ابتکار عمل برای کاهش هرگونه اضافه وزن است.