اختلالات جنسی در زنان

در گذشته، عدم تمایل جنسی، "آنورگاسمی" یا کمبود میل جنسی در زنان تحت عنوان چتر frigidity، که در واقع به معنای "بی حسی" است، قرار می گرفت. این اختلال با کمبود میل جنسی و کاهش لذت در حین رابطه جنسی ظاهر می شود. در حالی که در مردان تمایلات جنسی بیشتر در سطح فیزیکی اتفاق می افتد و ارگاسم هدف است، در زنان تمایلات جنسی عمدتاً در ذهن اتفاق می افتد. بنابراین، اگر قرار است تجربه جنسی لذت بخش باشد، روان، ذهن و بدن باید با هم هماهنگ باشند.

در هر مرحله از زندگی، فعالیت جنسی و میل جنسی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. باید بین کاهش اشتها، یعنی کاهش میل و اختلالات برانگیختگی جنسی، اختلالات ارگاسم و سایر اختلالات تمایز قائل شد. فقط در تعداد بسیار کمی از زنان مشکلات جنسی ناشی از دلایل صرفاً فیزیکی است.

چه اختلالات جنسی وجود دارد؟

اختلالات برانگیختگی جنسی: با وجود تحریکات جنسی، مایع واژن کم یا اصلاً تشکیل نمی شود، به طوری که آمیزش جنسی اغلب دردناک است. علاوه بر این علائم فیزیکی، زنان به طور ذهنی احساس کمبود برانگیختگی و میل می کنند.

«اختلالات ارگاسمی: پس از مرحله برانگیختگی، زنان مبتلا به ارگاسم نمی‌رسند یا با تأخیر مواجه می‌شوند. در طب جنسی هنوز به طور کامل مشخص نشده است که آیا این یک اختلال واقعی است یا خیر. به همین ترتیب، ممکن است نوعی از تمایلات جنسی زنانه باشد. زنان اغلب از عدم ارگاسم رنج نمی برند، اما از شکل توجه و لطافت جنسی لذت می برند و احساس نارضایتی نمی کنند. آنها به طور معمول برانگیخته می شوند.

علل اختلالات چیست؟

ترکیبی از علل روانی و جسمی مسئول اختلالات جنسی است. اساساً به نظر می رسد که زنان آسیب دیده خود را تحت فشار خاصی برای انجام کار قرار می دهند یا در مشاهده خود بسیار انتقادی هستند.

«تربیت: در طول تربیت، والدین ارزش‌هایی را به دیگران منتقل می‌کنند که می‌تواند بر رفتار جنسی بعدی تأثیر بگذارد. اگر رابطه جنسی در طی یک تربیت کاملا محافظه کارانه غیر اخلاقی تلقی شود، بعید است که در بزرگسالی از رابطه جنسی لذت ببرید.

مشکلات شراکتی: بسیاری از زنان در شراکت خود مشکل دارند. ممکن است این مشاجرات روزانه یا عدم ارتباط در مورد نیازهای جنسی باشد که مانع لذت بردن شما شود.

تجارب آسیب‌زا: اگر فعالیت‌های جنسی قبلی ترسناک یا تحقیرکننده تجربه می‌شدند، تجربه لذت‌بخش بعدی جنسی دشوارتر می‌شود. تجارب سوء استفاده آمیز نقش جدی در این زمینه دارد.

«عوامل جسمانی: درد هنگام مقاربت جنسی اغلب زمانی رخ می دهد که تغییراتی در اندام تناسلی خارجی ایجاد شود، مثلاً به دلیل التهاب، اسکار و غیره. خشکی ورودی واژن نیز می تواند علت درد باشد. واژنی که خیلی خشک است، مثلاً به دلیل برانگیختگی ناکافی یا همچنین کمبود استروژن پس از یائسگی است.

سایر تأثیرات: پیشگیری ناکافی از بارداری و ترس از بارداری بر حس جنسی تأثیر می گذارد. به همین ترتیب، در دوران مدرن، ترس از بیماری های مقاربتی می تواند باعث ایجاد تنش در طول رابطه جنسی شود. عامل دیگر این است که بسیاری از زنان نمی توانند خود را از عقاید اجتماعی سنتی در مورد تمایلات جنسی زنانه رها کنند. آنها منفعلانه رفتار می کنند، هیچ خواسته ای از رابطه جنسی شریک ندارند و خواسته های خود را در این زمینه بیان نمی کنند.

گزینه های مداوا چه هست؟

هدف درمان این است که هر دو یاد بگیرند از صمیمیت و جنسیت لذت ببرند. هدف این است که با یکدیگر آرامش بیشتری داشته باشند و هر گونه فشار برای اجرا را کاهش دهند. هر دو طرف باید یاد بگیرند که تمام حساسیت‌ها نباید با آمیزش جنسی خاتمه یابد. نیازها و ترجیحات جنسی باید بررسی شوند.

«تمرینات مشارکتی: برای این منظور، مشابه درمان انزال زودرس، یک برنامه گام به گام وجود دارد که در آن شریک زندگی از نو یاد می گیرند که با یکدیگر مهربان باشند. حساسیت بدون رابطه جنسی: یکی از طرفین نقش فعال را بر عهده می گیرد، دیگری منفعلانه رفتار می کند - سپس نقش ها رد و بدل می شوند. دست شریک هدایت می شود. دست زدن به اندام های جنسی و همچنین تحریک جنسی متقابل مجاز است، اما هنوز رابطه جنسی ممنوع است. در مرحله بعد، آمیزش جنسی می تواند - اما لازم نیست - رخ دهد. تمرکز بر هر چیزی است که به عنوان لذت بخش تجربه می شود. زن باید موقعیتی را انتخاب کند که برای او مناسب است.

اطلاعات نویسنده و منبع

این متن با مشخصات متون پزشکی، دستورالعمل های پزشکی و مطالعات جاری مطابقت دارد و توسط کارشناسان پزشکی بررسی شده است.