نشانه ها
ترومبوز ورید عمقی در نتیجه a توسعه می یابد خون در رگهای عمیق لخته می شود. علائم معمول عبارتند از:
- دردناک و پاهای متورم و گوساله ها ، ورم.
- قرمزی و تغییر رنگ پوست
- به طور محلی افزایش دما
- اغلب بدون علامت است
این یک خطر قابل توجه برای رشد ریوی است آمبولی هنگامی که بخشی از ترومبوز شل شده و وارد شرایین می شود خون عروق از ریه ها علائم ریوی آمبولی شامل درد قفسه سینه، سختی تنفس، سرفه ، تپش قلب ، ضربان قلب سریع و تنفس سریع. علائم همچنین ممکن است تا 4 تا 8 هفته پس از سفر ایجاد شود. "سندرم کلاس اقتصادی" (سیمینگتون ، استاک ، 1977) نیز می تواند در کلاس تجاری رخ دهد. تا به امروز ، هیچ مدرکی دال بر این وجود ندارد ترومبوز در کلاس تجاری کمتر دیده می شود. ترومبوز همچنین می تواند در حالت های دیگر حمل و نقل رخ دهد که افراد برای مدت طولانی بی حرکت می مانند ، مانند اتوبوس یا قطار.
علل
ناشی از سفر هوایی:
- بی حرکتی در یک صندلی تنگ و کم پا اتاق ، ازدحام خون و فشرده سازی پوسته پوسته رگ.
- از دست دادن مایعات (کم آبی بدن) به دلیل هوای خشک ، دریافت ناکافی مایعات و از دست دادن اضافی ناشی از محرک مانند الکل و كافئين.
- هیپوکسی
عوامل تعیین کننده مدت زمان پرواز و عوامل خطر انفرادی است!
عوامل خطر
- مدت زمان پرواز طولانی> 4-8 ساعت ، به عنوان مثال ، پروازهای فرا آتلانتیک یا پروازهای متعدد در مدت زمان کوتاه
- صندلی در پنجره (نه در راهروی وسط)
- استراحت طولانی مدت در رختخواب
- سن
- بارداری
- پس از زایمان (نفاس، 6-8 هفته پس از تولد).
- روشهای حداقل تهاجمی مانند لاپاراسکوپی, آرتروسکوپی از زانو
- بیحرکتی ، به عنوان مثال ، ثابت است پا.
- اضافه وزن
- رگهای واریسی
- نارسایی قلبی
- سرطان
- داروها: هورمون درمانی ، هورمونی داروهای ضد بارداری, شیمی درمانی.
- اختلالات ارثی لخته شدن خون ، به عنوان مثال جهش فاکتور V لیدن ، آنتی ترومبین III کمبود.
- ترومبوز / آمبولی قبلی
- جراحی اخیر ، ضربه شدید ، شکستگی گردن استخوان ران ، آسیب نخاعی ، تعویض مفصل
همه عوامل وزن یکسانی ندارند. ریسک فردی را می توان توسط متخصصان تعیین کرد.
پیشگیری غیر دارویی
توصیه های رفتاری برای همه مسافران هوایی در طول پروازهای طولانی:
- از نوشیدنی های غیر الکلی به میزان کافی استفاده کنید.
- اجتناب از محرک مانند قهوه و الکل آنها باعث از دست رفتن مایعات می شوند.
- هنگام نشستن ، عضلات ساق پا را مرتباً حرکت دهید: به عنوان مثال ، هر 1-2 ساعت به مدت 5-10 دقیقه نوک پا را بلند کرده و پایین بیاورید یا آنها را به صورت دایره ای حرکت دهید. برجستگی
- مرتباً بلند شوید ، حرکت کرده و از راهروی مرکزی قدم بزنید.
- قوی بازی نکنید قرص خواب مانند بنزودیازپین ها و مواد مشابه ، زیرا حرکت و مصرف مایعات را غیر ممکن می کند.
در صورت افزایش خطر متوسط تا زیاد (عوامل خطر فردی + مدت زمان طولانی پرواز):
- جوراب کمرنگ (جوراب ساق پا ، تا زیر زانو ، 15-30 میلی متر جیوه در پایین مچ پا). جوراب کمرنگ نشان داده شده است که به طور قابل توجهی خطر بدون علامت را کاهش می دهد ترومبوز ورید عمقی. به اصطلاح مسافرت است جوراب های فشرده سازی به صورت تجاری در دسترس هستند.
پیشگیری از دارو
ضد ترومبوتیک فقط در صورت خطر بالای فردی و طولانی بودن پرواز به توصیه پزشکی باید استفاده شود. یک نگرانی بالقوه است عوارض جانبی مانند خونریزی آنها معمولاً بدون برچسب استفاده می شوند. هپارین های با وزن مولکولی کم:
- به عنوان مثال، دالتپارین, انوکساپارین, نادروپارین، به صورت زیر جلدی تجویز می شود.
مهار کننده های فاکتور Xa:
- به عنوان مثال rivaroxaban
آنتاگونیست های ویتامین K (کومارین ها) یک گزینه احتمالی هستند اما به میزان کمی قابل تنظیم هستند:
- فن پروکومون
- وارفارین (از نظر تجاری در بسیاری از کشورها موجود نیست).
بازدارنده های تجمع پلاکت:
- استیل سالیسیلیک اسید (به عنوان مثال، اسپرین) نسبت به هپارین ها م lessثرتر است و تا حد زیادی در ادبیات نامناسب و بی اثر تلقی می شود. با این حال، اسپرین به طور گسترده ای در طب عامیانه استفاده می شود و همچنین توسط برخی از متخصصان توصیه می شود ، احتمالاً به دلیل اینکه کاملاً شناخته شده ، در دسترس و آسان است.