فیزیوتراپی برای سندرم گرفتگی مفصل ران

An نشانگان گیرافتادگی شانه هنگامی است که در مفصلی گرفتگی ایجاد شود که دردناک باشد و منجر به محدود شدن حرکت یا تحلیل رفتن (سایش) مفصل شود. در مفصل ران ، این انقباض بین استابولوم ، سوکت تشکیل شده توسط وجود دارد استخوان های لگن، و استخوان ران ، استخوان ران که استخوان ران را تشکیل می دهد سر. همچنین به آن گرفتگی استخوان ران - استابولوم (FAI) گفته می شود. تغییرات ژنتیکی یا وابسته به بار در اتصال می تواند منجر به ایجاد فشاری شود که در آن شرکای مشترک با یکدیگر برخورد می کنند. این می تواند منجر به آسیب دیدگی سازه ها و ایجاد ضربات محکم ، عمدتا با چاقو شود درد در مفصل

تن درمانی

لگن زدن اغلب با عضلات گلوتئال بسیار ضعیف همراه است (عضلات گلوتئال). این امر باعث تثبیت لگن و لگن می شود. همچنین عضلات کوتاه کوچکی وجود دارد که بسیار نزدیک به عضله حرکت می کنند مفصل ران و آن را تثبیت کنید.

این گروه عضلانی همچنین باید از طریق فیزیوتراپی تقویت شود. اگر حاد باشد درد و التهاب در ناحیه مفصل ران پس از اضافه بار ، هیچ تمرین تنش زا و تقویت کننده ای نباید انجام شود. در این حالت ، مفصل باید تخلیه شود ، محافظت شود و احتمالاً سرد شود. تمریناتی که بسیج مفصل ران همچنین بخشی از فیزیوتراپی برای ناحیه لگن (FAI) تکنیک های غیرفعال توسط درمانگر (به عنوان مثال درمان دستی) بلکه تمرینات فعال نیز برای این منظور مناسب است.

تمرینات

1.) Lunge برای این بیمار یکی را قرار می دهد پا از موقعیت ایستاده به جلو جلوتر است ، در حالی که پای دیگر در جای خود قرار دارد. بالاتنه و لگن در یک خط مستقیم پایین آمده و با پشت یک خط مستقیم ایجاد می کنند ران.

پس از آنکه موقعیت برای چند ثانیه به طور ایمن و پایدار حفظ شد ، بیمار به موقعیت اولیه برمی گردد و سپس دیگری را قرار می دهد پا رو به جلو. مراحل لانژ را می توان به عقب نیز انجام داد. در این حالت پاها به طور متناوب عقب می روند.

بالاتنه با پشت یک خط مستقیم ایجاد می کند پا از نو. مراحل لانج باید با دقت و به روشی کنترل شده اجرا شود. این روش همیشه حرف اول را می زند!

16 تکرار (در هر طرف) در 8 ست باید تکرار شود. بین ست ها 3 ثانیه وقفه وجود دارد. اگر تمرین با تأکید بر تحرک انجام شود ، باید به ویژه حرکات گسترده ای انجام شود.

این ورزش همچنین می تواند برای تقویت عضلات لگن انجام شود ، در این صورت باید مدت بیشتری نگه داشته شود. 2.) Bridge یکی دیگر از تمرینات تقویت عضلات تثبیت کننده مفصل ران ، اصطلاحاً Bridge است.

در اینجا بیمار در حالت خوابیده روی زمین دراز می کشد. کف دستها به سمت بالا است ، بازوها در کنار بدن کمی از هم باز شده اند. پاها به حالت ایستاده ، زانوها خم شده ، پاشنه ها روی زمین قرار گرفته و انگشتان پا به سمت بدن کشیده شده اند.

حالا لگن را به سمت بالا فشار دهید تا با رانها و تنه به صورت مستقیم درآید. تنش را باید در عقب احساس کرد ران و باسن موقعیت را می توان برای مدت طولانی نگه داشت (تقریباً

30 - 60 ثانیه) یا می توان آن را به صورت پویا انجام داد. باسن به سمت بالا کشیده می شود ، فقط چند ثانیه بالا نگه داشته می شود و سپس به آرامی به سمت زمین پایین می آید. قبل از پایین آمدن لگن ، تکرار بعدی شروع می شود و لگن دوباره بلند می شود.

این تمرین در 3-4 ست تکرار 15-20 انجام می شود. با تغییر وزن یا استفاده از مقاومت و. می توان بر تمرین تاکید ویژه داشت ایدز. انواع مختلفی از تمرینات تقویت کننده یا تحریک کننده وجود دارد که باید متناسب با شکایات و شرایط بیمار باشد.

برای این منظور ، یک معاینه دقیق در ابتدای درمان و سپس یک معاینه خاص انجام می شود برنامه آموزش ترسیم شده است. علاوه بر این، الکتروتراپی، عملیات حرارتی و میز sling در فیزیوتراپی استفاده می شود. تمرینات بیشتر را می توان در مقالات یافت:

• لگن زدن - فیزیوتراپی
• ورزش برای ایجاد لگن