ازوفاژیت
La رفلکس of معده اسید داخل مری می تواند منجر به التهاب مری شود ، به اصطلاح ازوفاژیت. این اغلب به صورت درد در سطح استخوان سینه و مشکل در بلعیدن. در یک گاستروسکوپی با استفاده از آندوسکوپ ، التهاب مری توسط پزشک قابل مشاهده است.
این می تواند از شدت مختلفی برخوردار باشد و دلایل مختلفی داشته باشد. علت آن برگشت جریان خون است معده اسید. بنابراین برای تسکین التهاب مری باید این مشکل را درمان کرد.
همانطور که در مورد طبیعی است سوزش معده بدون ازوفاژیت, آنتی اسیدها یا از مهار کننده های پمپ پروتون استفاده می شود ، بسته به شدت آنها. از آنجا که سوزش معده قبل از التهاب مری اغلب برای مدت زمان طولانی وجود داشته است ، مهار کننده های پمپ پروتون اغلب درمان انتخابی هستند ، زیرا موثرتر هستند و می توانند برای مدت زمان طولانی تری مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این ، بیمار همچنین باید از اقدامات کلی رفتاری که برای شکایت وی نشان داده می شود ، مطلع شود.
این شامل درست است رژیم غذایی در بخشهای نسبتاً کوچک ، اجتناب از قهوه ، الکل و نیکوتین در صورت امکان ، بالاتنه را در صورت سوزش معده، مقدار کافی نوشیدنی و غیره ازوفاژیت معمولاً به خوبی قابل درمان است و بیمار به سرعت اولین پیشرفت ها را احساس می کند. سوزش سر دل ناشی از برگشت اسیدی است معده محتویات داخل مری.
این می تواند منجر به التهاب مری شود که اصطلاحاً نامیده می شود رفلکس ازوفاژیت اگر اکنون و سپس از سوزش معده رنج می برید ، مصرف دارو در واقع لازم نیست. این یک فیزیولوژیک است رفلکس که می تواند رخ دهد ، به عنوان مثال ، پس از یک وعده غذایی بسیار چرب یا پس از نوشیدن شراب.
اگر علائم بیشتر رخ می دهد یا التهاب مری وجود دارد ، باید دارو تجویز شود. 1) PPI: داروهایی که بیشتر استفاده می شود به "- پرازول" ختم می شود (به عنوان مثال امپرازول، پنتوپرازول) و به گروه بازدارنده های پمپ پروتون یا به اختصار PPI تعلق دارند. آنها پروتئین حمل و نقل را در سلولهای معده مسدود می کنند و از این طریق تولید اسید معده را مهار می کنند. با دوز کافی ، میزان بهبودی حدود 90٪ حاصل می شود.
عوارض جانبی شایع این شامل: اسهال، سرگیجه و سردرد. نوسانات خلقی همچنین ممکن است. عوارض نادرتر ، اختلالات بینایی و شنوایی است ، افزایش در کبد ارزش های، کلیه التهاب و بثورات پوستی.
درمان طولانی مدت با PPI می تواند منجر به آن شود کمبود ویتامین B12 اگر جایگزین نشود 2) مسدود کننده های H2: این داروها با "-تیدین" (مثلا سایمتیدین) خاتمه می یابند و برای درمان سوزش معده و ازوفاژیت استفاده نمی شوند. اثر آنها بسیار ضعیف تر از PPI است.
3) آنتی اسیدها: این داروها ضعیف هستند و فقط برای مدت کوتاهی م effectiveثر هستند. آنها اسید معده موجود را خنثی می کنند. آنها فقط برای سوزش معده گاه به گاه بدون ازوفاژیت توصیه می شوند.
