فلاوانونها به اصطلاح در بیوفلاونوئیدهای مرکبات وجود دارند. بیوفلاونوئیدهای مرکبات یک اصطلاح جمعی برای انواع مختلف است فلاونوئیدها که در درجه اول در پوست میوه های مرکبات یافت می شود. آنها به بو و طعم از میوه
بین آگلیكونها و گلیكوزیدها تمایز قایل می شود. در مورد آگلیكون یا ژن ، الکل مانده (-OH) است قند-رایگان. گلیکوزید ترکیبی است که در آن یک الکل مقید به a است قند از طریق پیوند گلیکوزیدیک.
آگلیکن
- Eriodictyol
- هسپریتین
- ایزوساکورانتین
- لیکویریتی ژنین
- نارنجنین
گلیکوزیدها
- دیدیمین
- اریوسیترین
- هسپریدین
- لیکویریتین
- نارینگین
- ناریروتین
- نئوریوسیترین
- نئو هسپریدین
- پونسیرین
flavanones naringenin و hesperidin به عنوان مرکبات وجود دارد عصاره ها - به ترتیب از گریپ فروت و پرتقال بدست آمده است. به عنوان مثال ، با مصرف آب پرتقال یا گریپ فروت ، به طور متوسط 20 میلی گرم فلاونون - از جمله 15 میلی گرم هسپریدین ، 2.1 میلی گرم نارینگین و 3.6 میلی گرم ناریروتین - روزانه در ایالات متحده مصرف می شود. نارینژنین و هسپرتین بالا هستند دسترسی به زیستی در این زمینه: غلظت های بالای پلاسما (6 میکرومولار نارژینین و 2.2 میکرومولار هسپرین) 5 ساعت پس از مصرف آب میوه ها اندازه گیری شد.
