پرواز امروزه کاملاً طبیعی شده است. با این حال ، هرکسی که زیاد پرواز کند خود را در معرض افزایش تابش قرار می دهد. چرا؟ تابش پرانرژی از فضا به طور مداوم به زمین برخورد می کند. جو قسمت زیادی از تشعشع را محافظت می کند ، اما در ارتفاعات مانند هواپیما ، سطح تابش افزایش می یابد. تشعشع در ارتفاع بالا اصطلاحی است که برای توصیف تابش یونیزه کننده در جو استفاده می شود. این از تابش ذرات پر انرژی از فضا - تابش کیهانی - نشات می گیرد. متوسط تابش تابش طبیعی سالانه ناشی از تابش کیهانی (فضا ، خورشید) در سطح دریا 0.3 میلی ثانیه است (= میلی ثانیه). واحد مثر مقدار 1 Sv (sievert) است ، که امروز جایگزین ریم واحد استفاده شده قبلی می شود (1Sv = 100 ریم).
قرار گرفتن در معرض تابش بستگی به ارتفاع پرواز دارد
هرچه هواپیما بالاتر برود ، بیشتر در معرض تابش فضا قرار می گیرد. به عنوان مثال ، پرواز از فرانكفورت به نیویورك منجر به قرار گرفتن در معرض اشعه 42 میکروسیورت (µSv) می شود. 24 ساعت در ارتفاع تا 10,000،XNUMX متر در پرواز به اوکلند منجر به یک مقدار از 78 µSv برای مسافر. از جمله ، قرار گرفتن در معرض تابش به ارتفاع پرواز ، مدت پرواز و شرایط جغرافیایی بستگی دارد (تابش به سمت قطب ها افزایش می یابد).
وب سایت برای محاسبه قرار گرفتن در معرض تابش
موسسه برای محافظت از اشعه در مرکز تحقیقات GSF برای محیط زیست و سلامتی در نوهربرگ در نزدیکی مونیخ اکنون وب سایتی فراهم می کند که می تواند برای محاسبه تابش مورد انتظار استفاده شود مقدار برای هر پرواز این محاسبه بر اساس برنامه EPCARD (بسته برنامه اروپا برای محاسبه دوزهای مسیر هواپیمایی) است که با حمایت اتحادیه اروپا تهیه شده است. دوزهای تشعشع محاسبه شده باعث می شود که اغلب آگهی های تبلیغاتی نفس راحتی بکشند: 400 بار در سال طول می کشد تا از طریق اقیانوس اطلس عبور کنیم تا حد مجاز 20 میلی ثانیه برای افراد در معرض کار کمیسیون بین المللی حفاظت رادیولوژی (ICRP) برسد.
