در شرایط طبیعی یا طبیعی ، آب های زیرزمینی یک نوشیدنی ایده آل است آب. با این حال ، به دلیل دخالت انسان در طبیعت ، آب جدول در حال سقوط است ، بنابراین آب آشامیدنی فقط آب زیرزمینی نیست ، بلکه آب سطحی نیز هست.
آبهای سطحی و کشاورزی
سطح آب حاوی بقایای حاصل از کشاورزی است - نیتراتهای حاصل از کودها ، سموم دفع آفات مانند سموم دفع آفات ، دامپزشکی داروهای - فلزات سنگین (رهبری, کادمیوم, جیوه) و هیدروکربنهای کلر دار مداوم و ... از محیط. به همین ترتیب ، آبهای سطحی می توانند به شدت توسط "باران اسیدی" (سولفوریک و نیتریک) آلوده شوند اسیدها).
آب آشامیدنی و خطوط لوله
بعلاوه ، یونهای فلزی - مانند رهبری or مس - از لوله های قدیمی وارد آب آشامیدنی شوید. به این دلیل، رهبری امروزه دیگر از لوله ها استفاده نمی شود. با این حال هنوز هم می توان آنها را در ساختمان های قدیمی یافت. آب در حمامهای عمومی می تواند بیماری ها را به همراه داشته باشد. این شامل پای ورزشكار, زگیل و یا حتی ملتحمه از چشم
آلودگی فاضلاب
فاضلاب حاوی آب باران آلوده (شستشوی ماشین) و همچنین فاضلاب خانگی حاوی مواد مدفوع ، ضایعات غذا ، ضد عفونی کننده، و محصولات شستشو و ظرفشویی که اغلب حاوی اجزایی هستند که تجزیه آنها دشوار است. در صورت تماس انسان با فاضلاب ، عفونت با تیفوئید, پاراتیفوئید، اسهال خونی باکتریایی و وبا قابل انتقال است. با این حال ، در کشورهای صنعتی ، چنین بیماری هایی به ندرت اتفاق می افتد. در کشورهایی که کمتر توسعه یافته اند و قبل از استفاده مجدد از آن ، آب را از تمام آلاینده ها تصفیه نمی کنند ، حتی از آب لوله کشی نیز نباید نوشید.
تردد خودرو و کیفیت آب
ترافیک جاده یک بار زیست محیطی بر کیفیت آب است. از طریق سایش لنت ترمز و لاستیک ، 932 تن مس، 2078 تن از روی و سالانه 80 تن سرب در محیط زیست آزاد می شود. از نظر کیفیت آب ، محدودیت برای مس و سرب بیش از نیمی از نقاط اندازه گیری است. بنابراین آب می تواند با بقایای کشاورزی ، آلاینده های محیطی و فلزات سنگین و همچنین با حلالهای آلی ، هیدروکربنهای کلر دار و سورفاکتانتها. به همین دلیل ، تماس با آبی که کم و بیش آلوده است اغلب منجر به شکایت می شود که می تواند تأثیر بگذارد سلامت.
آلاینده های موجود در آب - شکایات و بیماری های احتمالی:
- پای ورزشکار
- زگیل
- ورم ملتحمه
- حصبه ، پاراتایفوئید
- اسهال خونی باکتریایی
- وبا
- غیره
استخرهای شنا
آب کلر در شنا استخرها خطر رینیت آلرژیک (یونجه) را افزایش می دهد تب) و ممکن است دفعات حملات را افزایش دهد آسم برونش اگر تمایل داشته باشد. دلیل آن احتمالاً این است که کلرین ترکیبات به مانع از آسیب می رسانند ریه اپیتلیوم، تسهیل نفوذ مواد حساسیت زا. از سال 1980 ، طبق استانداردهای DIN ، آب موجود است شنا استخرها نباید بیش از 0.3 تا 0.6 میلی گرم در لیتر رایگان داشته باشند کلرین و 0.2 میلی گرم در لیتر ترکیب کلرین در pH بین 6.5 تا 7.6.
