فاسئیت ائوزینوفیلیک یک بیماری نادر و حاد است. مشخصه آن التهاب متقارن ، دردناک ، تورم و سفت شدن پوست است. فاسئیت ائوزینوفیل اغلب در بزرگسالی میانی رخ می دهد.
علل
تا به امروز ، علل بروز فاشیات ائوزینوفیل روشن نشده است. اتصال با نقص سیستم ایمنی بدن یا فشار جسمی یا ضربه نامتناسب وجود دارد. همچنین ارتباط با انواع خاصی از کم خونی و ترومبوسیتوپنی، یعنی کاهش از خون پلاکت، و همچنین بیماری لایم بحث شده است همچنین شباهت های زیادی با "سندرم ائوزینوفیل-میالژی" وجود دارد که اولین بار در دهه 1980 توصیف شد و پس از مصرف تریپتوفان اتفاق افتاد.
نشانه ها
در فاشیای ائوزینوفیلیک ، التهاب شدیدی در بافت زیر پوست ایجاد می شود. این امر منجر به فاسییت ائوزینوفیلیک می شود که به طور متقارن در اندام ها به خصوص در بازوها ایجاد می شود. به ندرت ، صورت یا تنه نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. عضلات ناحیه آسیب دیده از فاشیاسیت ضعیف می شوند.
- ورم
- سفتی
- گرمای بیش از حد
- درد
- قرمزی و تغییر رنگ دیگر
- پوستی ضخیم تر
تشخیص
برای تعیین وجود فاشییت ائوزینوفیلیک می توان از نمونه ای از تمام لایه های بافت آسیب دیده استفاده کرد. برای این منظور ، ناحیه بصورت موضعی بیهوش می شود و سپس پوست بیوپسی (نمونه) گرفته شده و برای معاینه دقیق به آسیب شناس ارسال می شود. بعلاوه ، فاشیای ضخیم شده اغلب با تصویربرداری MRI قابل تشخیص است. در آزمایشگاه ، آنزیم عضله آلدولاز یا آنزیم عضله کراتین فسفوكیناز (CPK) ممكن است مقادیر غیرطبیعی نشان دهد.
درمان
هدف از درمان در درمان فاشییت ائوزینوفیلیک از بین بردن التهاب در بافت است. اسپرین، سایر NSAID های ضد التهاب و کورتیزون برای این منظور استفاده می شود در بیشتر بیماران ، علائم با دوز بالای خوراکی نسبتاً سریع بهبود می یابند کورتیزون.
مصرف بیشتر ، با دوز کم کورتیزون آماده سازی ممکن است سالها برای جلوگیری از عود بیماری لازم باشد. اگر فاسئیت ائوزینوفیلیک تهاجمی وجود داشته باشد ، ممکن است لازم باشد داروی کورتیزون به صورت داخل وریدی تجویز شود. علاوه بر این، داروهای سرکوب کننده ایمنی (به عنوان مثال متوترکسات، سیکلوفسفامید ، پنی سیلامین) ممکن است تجویز شود.
