ادرار سبز چه عللی می تواند داشته باشد؟
ادرار آبی یا سبز نادر است. به عنوان یک علت احتمالی ممکن است:
- مواد دارویی مختلف مانند آمی تریپتیلین ، ایندومتاسین ، میتوکسانترون یا پروپوفول ادرار را به رنگ سبز لکه دار می کند.
- مصرف برخی از داروهای مولتی ویتامین نیز می تواند محرک ادرار سبز باشد.
- علاوه بر این ، برخی از بیماری ها و عفونت ها می توانند باعث رنگ آمیزی سبز ادرار شوند. به عنوان مثال ، اگر عفونت ادراری ناشی از گونه سودوموناس وجود داشته باشد ، ممکن است این مورد باشد.
- همچنین ممکن است یک اتصال وجود داشته باشد ، به اصطلاح فیستول دستگاه بین دستگاه گوارش و دستگاه ادراری و برخی دیگر صفرا از طریق ادرار دفع می شود. در این حالت ممکن است ادرار نیز رنگ مایل به سبز داشته باشد.
چه چیزی بر رنگ ادرار من تأثیر می گذارد؟
به طور معمول ، ادرار انسان زرد روشن تا شفاف و دارای قوام مشخص است. ادرار کف ممکن است افزایش پروتئین در ادرار را نشان دهد ، در حالی که ادرار کدر ممکن است حاوی باشد چرک و فیبرین و ممکن است در اثر التهاب ایجاد شود ، مانند الف عفونت مجاری ادراری. تغذیه و رفتار نوشیدن نیز نقش اصلی در رنگ آمیزی ادرار دارد.
یک مثال رنگ قرمز ادرار بعد از خوردن چغندر است. رنگ قرمز ادرار همچنین می تواند توسط دستگاه ادراری یا ایجاد شود کلیه یا در نتیجه مصرف دارو (ریفامپیسین) باشد. از طرف دیگر ، سایر داروها می توانند ادرار را به رنگ سبز و سبز درآورند.
برخی رژیم ها مکمل، به خصوص آماده سازی ویتامین، می تواند باعث رنگ آمیزی شدیدتر تا یک رنگ زرد نئون شود. بسته به عادت های خوردن و آشامیدن ، رنگ ادرار فیزیولوژیکی ما نیز متفاوت است. اگر ادرار بی رنگ باشد ، این ممکن است در نتیجه نوشیدن زیاد باشد ، اما همچنین می تواند ناشی از یک بیماری تشخیص داده نشده از دیابت.
سایر تصاویر بالینی مانند کبد و کلیه بیماری ها یا بیماری های نادر مانند پورفیری همچنین می تواند باعث تغییر در رنگ ادرار شود. فرد باید از رنگ ادرار یا ادرار آگاه شود بو تغییر ادرار یا اگر به طور ناگهانی کدر شود بدون اینکه دلیل منطقی پیدا شود. در چنین حالتی باید فوراً با پزشک مشورت شود.
- تغذیه
- احتراق
- داروهای خاص
علائم عمومی دیابت فشار خون باعث کاهش عملکرد و خستگی می شود ، اما همچنین به اصطلاح پلی اوریا ، تولید ادرار به میزان قابل توجهی افزایش می یابد (<2000 میلی لیتر در روز). علاوه بر این ، بیمار ممکن است از تشنگی تقریباً عذاب آور (polydipsia) رنج ببرد. بسیار افزایش یافته است اصرار به ادرار کردن ناشی از گلوکوزوریا است که همان بروز گلوکز در ادرار است (<15mg / dl).
گلوکز ذره ای فعال از نظر اسمزی است و بنابراین آب را با خود حمل می کند و باعث افزایش ادرار می شود. از آنجا که تشنگی شدید اغلب باعث افزایش رفتار نوشیدن می شود ، این منجر به غلظت ادرار کمتر می شود. این ادرار غلیظ و کم رنگ زرد روشن تا شفاف دارد. در شرایطی که دیابت بی مزه (به اصطلاح "اسهال خونی آب") ، کلیه ها توانایی تمرکز ادرار را از دست می دهند و مقادیر زیادی غلیظ نشده ، یعنی ادرار زرد روشن تا شفاف دفع می شود. به عنوان یک نتیجه ، بدن تلاش می کند تا مایعات بدن را جبران کند و به طور مداوم از احساس تشنگی عذاب آور رنج می برند.
