نشانه ها
هیچ علامت واحد و معمولی وجود ندارد سندرم روده تحریک پذیر. در عوض، در بیشتر موارد یک مجموعه علائم مشابه غالب است که بی ضرر است. افراد با سندرم روده تحریک پذیر اغلب از علائمی مانند نفخ, گرفتگی عضلات و هضم نامنظم
La معده احساس تنش و پری می کند در نتیجه تجمع هوا، درد می تواند در نواحی مختلف شکم ایجاد شود. گرفتگی عضلات، اسپاسم نیز نامیده می شود و درد در ناحیه شکم نیز در ارتباط با رفتن به توالت مشاهده می شود.
علاوه بر این، مدفوع از نظر دفعات، بافت و میل به اجابت مزاج تغییر می کند. موکوس اضافه شده نادر نیست. گوش دادن به ناحیه روده با گوشی پزشکی باعث ایجاد صدای پر جنب و جوش روده می شود.
اصولاً انواع مختلف سندرم روده تحریک پذیر قابل تشخیص است. این بستگی به این دارد که کدام علامت غالب باشد. در میان چیزهای دیگر، می توان بین سندرم روده تحریک پذیر تمایز قائل شد یبوست or اسهال تایپ کنید
از آنجایی که بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بیمار هستند اما از نظر جسمی در واقع سالم هستند، تشخیص پزشک اغلب دشوار است. این روش را "تشخیص خروج" می نامند، زیرا تشخیص نهایی "سندرم روده تحریک پذیر" بر اساس این واقعیت است که سایر بیماری ها و التهابات موجود در دستگاه گوارش و می تواند منجر به علائم مربوطه شود باید حذف شوند. آغاز این اودیسه همیشه مفصل است تاریخچه پزشکی (تاریخ)، که در طی آن پزشک اغلب می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد نوع و مدت علائم جمع آوری کند.
برخی از علائم و همچنین مراجعه دیرهنگام به کمک پزشکی می تواند مشخصه وجود سندرم روده تحریک پذیر باشد. بسیار مفید است که فرد مبتلا یک دفترچه خاطرات برای ویزیت پزشک بیاورد که در آن تعداد دفعات، شدت، نوع و مدت زمان آن را یادداشت کرده باشد. درد. اولین مشاوره، که پس از آن پزشک معمولاً به وجود سندرم روده تحریک پذیر مشکوک می شود، پس از آن یک بررسی کامل انجام می شود. معاینهی جسمی.
بسته به یافته های تاریخچه پزشکی، معاینات مختلف می تواند به طرق مختلف مفید باشد. به عنوان مثال، پزشک معاینات یکسانی را روی هر فردی که مشکوک به سندرم روده تحریک پذیر است انجام نمی دهد. اول، شکم اغلب لمس می شود و به آن گوش داده می شود رکتوم همچنین لمس می شود (معاینه رکتوم).
این معمولاً با معاینه آزمایشگاهی دنبال می شود خون، که معمولاً حداقل شامل یک شمارش خون و پارامترهای التهابی (مانند CRP). کبد و کلیه مقادیر را نیز می توان به منظور رد بیماری در این اندام ها درخواست کرد. علاوه بر این، مدفوع از نظر وجود معاینه می شود خون, باکتری یا انگلی.
علاوه بر این، بسته به ظن به بیماری های خاص دیگر، اقدامات بیشتری برای تشخیص انجام می شود. یک سونوگرافی شکم را می توان انجام داد، به عنوان مثال برای رد کردن سنگهای صفراوی. به منظور رد بیماری هایی مانند بیماری های التهابی مزمن روده (به ویژه بیماری کرون و کولیت اولسراتیو) یا تومورهای روده، الف کولونوسکوپی or گاستروسکوپی را می توان انجام داد، احتمالاً با نمونه برداری از بافت (بیوپسی).
در صورت لزوم، یک اشعه ایکس معاینه یا توموگرافی کامپیوتری (CT) نیز ممکن است مفید باشد. از آنجایی که عدم تحمل غذایی مانند قند شیر عدم تحمل همچنین می تواند مسئول علائم مربوطه باشد، آزمایشات عدم تحمل غذایی نیز گاهی اوقات در تشخیص نقش دارند. در نهایت، تحت شرایط خاص، تشخیص باید شامل معاینه روان تنی نیز برای تعیین وجود احتمالی باشد اختلالات اضطرابی و افسردگیکه ممکن است هم عامل بیماری و هم ناشی از آن باشد و نقش مهمی در کیفیت زندگی بیمار داشته باشد. در نهایت برای تشخیص قطعی سندرم روده تحریک پذیر، معیارهای به اصطلاح Rom مهم هستند که فرض می کنند هیچ بیوشیمیایی یا ساختاری وجود ندارد. تغییرات در دستگاه گوارش می تواند علائم را توضیح دهد. این معیارها در صورتی رعایت می شوند که بیمار تجربه کرده باشد درد شکم یا ناراحتی در 12 ماه گذشته که با حداقل دو مورد از سه ویژگی زیر همراه بود: (1) علائم پس از بهبودی اجابت مزاج (2) دفعات دفع مدفوع از زمان بروز علائم تغییر کرده است (3) ظاهر یا قوام حرکت روده از زمان بروز علائم تغییر کرده است. علائم باید حداقل سه روز در ماه در طول سه ماه گذشته رخ داده باشند. معیارهای ثانویه ای هستند که تشخیص را تأیید می کنند اما نمی توانند آن را ثابت کنند نفخدفع مدفوع غیر طبیعی (بیش از سه بار در روز یا کمتر از سه بار در هفته)، قوام غیر طبیعی مدفوع، مدفوع مخاطی یا توقف دشوار حرکات روده (تخلیه ناقص یا فشار زیاد).
تمام مقالات این مجموعه:
