نشانه ها
علائم بیماری سیندینگ-لارسن کاملاً کلی هستند و می توان آنها را به تعدادی اختصاص داد بیماری های مفصل زانو. به همین دلیل ، در صورت ادامه علائم در ناحیه زانو ، باید فوراً با یک متخصص مشورت شود و به دنبال تشخیص باشد. بیمارانی که از بیماری سیندینگ-لارسن معمولاً شدید گزارش می شود درد در زانوی آسیب دیده
در بسیاری از موارد ، محل دقیق این درد را می توان به نوک زانو زدن در مراحل اولیه به ویژه پس از یک استرس جسمی ، این دردها به ویژه شدید و استرس زا توصیف می شوند. بسته به میزان و مرحله بیماری ، علائم معمول آن بیماری سیندینگ-لارسن می تواند پس از یک مرحله کوتاه گرم شدن ناپدید شود و فقط پس از پایان فعالیت ورزشی دوباره ظاهر شود.
با این حال ، بیمارانی که از بیماری پیشرفته سیندینگ-لارسن رنج می برند ، معمولاً قابل توجه هستند درد در ناحیه نوک کشکک ، چه در حالت استراحت و چه در دوره استرس. علاوه بر این ، ممکن است گاهی قرمزی و / یا تورم زانوی آسیب دیده ایجاد شود. به طور کلاسیک ، بیماری سیندینگ-لارسن از نظر شدت در چهار درجه طبقه بندی می شود:
- درجه: درد فقط پس از پایان بار اتفاق می افتد
- درجه: در ابتدای بار ، درد قابل توجهی وجود دارد. اینها در هنگام بار ناپدید می شوند و پس از پایان دوباره ظاهر می شوند.
- درجه: درد ادامه دارد (در حالت استراحت و تحت استرس)
- درجه: پارگی تاندون کشکک ایجاد می شود
تشخیص
تشخیص بیماری سیندینگ-لارسن به مراحل مختلف تقسیم می شود:
- در آغاز ، معمولاً مشاوره گسترده ای بین پزشک و بیمار وجود دارد (anamnesis) که در آن پزشک معالج با علائم موجود سروکار دارد. علاوه بر این ، شیوه زندگی بیمار (ورزش و غیره) و بیماری های احتمالی قبلی نیز نقش تعیین کننده ای دارد.
- پس از آن پزشک معالج انجام خواهد داد معاینهی جسمی.
در طی این معاینه نه تنها زانوی درد بلکه همه مجاور نیز ارزیابی می شود مفاصل و سمت سالم بدن. بیمارانی که از بیماری Sinding-Larsen رنج می برند معمولاً در این حالت درد شدیدی در فشار بالای نوک کشکک تحتانی احساس می کنند معاینهی جسمی. علاوه بر این ، بیمارانی که از بیماری سیندینگ-لارسن رنج می برند فقط می توانند زانوی آسیب دیده را به دلیل درد کامل گسترش دهند.
- اگر سو after ظن بیماری سیندینگ-لارسن پس از اولین مراحل تشخیصی تأیید شود ، یک سونوگرافی معاینه زانو معمولاً ابتدا انجام می شود.
در موارد شدید و / یا مشخص ، می توان از قبل تغییرات ساختار استخوان را در سونوگرافی. با این حال ، باید یک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) انجام شود تا بتوان یک تشخیص قابل اعتماد را تشخیص داد. تنها با کمک MRI می توان میزان بیماری را به طور قابل اعتماد ارزیابی و مراحل درمانی احتمالی را سنجید.
