زخم باز (مترادف اصطلاحنامه: زخم ابدر ؛ زخم شکمی ؛ زخم قطع ؛ زخم حاد ؛ زخم خروجی ؛ خارجی انفجار؛ نیش انسان؛ آسیب نیش ؛ زخم گزش؛ زخم سوختگی زخم شیمیایی سوراخ گلوله آسیب انفجار زخم گلوله؛ نیش سگ ؛ آسیب نیش سگ ؛ زخم کوچک با لباس جراحی باز کم اهمیت انفجار؛ زخم خراش پارگی زخم مکانیکی زخم برش چاقو؛ چاقو زخم چاقو؛ ناخن Avulsion؛ دررفتگی ناخن ؛ باز کن پوست مچ پا باز کن انفجار؛ آسیب دیدگی باز زخم باز؛ زخم باز از نفوذ به بدن خارجی ؛ زخم باز از نیش حیوان؛ آسیب سوراخ شدن آسیب رساندن به استخوان پارگی زخم پارگی - فشار پارگی شستشو زخم پارگی زخم سایش زخم گلوله؛ زخم گلوله؛ پر سر و صدا زخم پنچر شدن زخم زخم سوراخ با جسم خارجی نافذ زخم تابش زخم حرارتی گزش حیوانات؛ آسیب نیش حیوانات؛ ICD-10-GM T14. 1: زخم باز در ناحیه مشخص نشده بدن) به معنای آسیب حاد یا آسیب به سطح است پوست یا سطوح داخلی و تخریب بافت (جداسازی تداوم (جداسازی انسجام بافتی) پوست).
از "زخم باز" متمایز می شود:
- "زخم بسته" (کوفتگی ، کبودی) ،
- "زخم ساده" (بدون درگیری عضو) ، و
- "زخم مرکب یا پیچیده" (با درگیری اندام).
زخم ها زخم های مکانیکی ، حرارتی ، شیمیایی و تشعشعی با توجه به علت منشأ مشخص می شوند (به "طبقه بندی" مراجعه کنید). علاوه بر این ، می توان یک زخم را از نظر میکروبیولوژیکی به شرح زیر طبقه بندی کرد:
- آلوده - نشانه ای از التهاب نیست.
- آلوده - علائم التهاب
- آسپتیک - به عنوان مثال زخم جراحی
یکی از رایج ترین بازها زخم خونریزی است سر پارگی از هر ده بیمار در بخش اورژانس ، یک نفر با چنین صدمه ای روبرو می شود.
دوره و پیش آگهی:
برای بزرگتر نیاز به درمان جراحی است زخم یا زخم هایی که به شدت خونریزی می کنند ، و همچنین برای زخم گزش، پارگی ، و اصابت گلوله و ضربات چاقو. بهبود زخم یک فرایند بیولوژیکی پیچیده با هدف بستن زخم از طریق ترمیم بافت آسیب دیده یا جایگزینی جای زخم است. روند بهبود بستگی به میکروب شناسی دارد شرط (نگاه کنید به بالا) و در فاصله بین لبه های زخم. اگر فاصله بین لبه های زخم کمتر از 1 میلی متر باشد ، التیام زخم به عنوان مثال ، در مورد سایش ، به سرعت (ترمیم اولیه زخم) پیش می رود. زخم بدون زخم بهبود می یابد. به محض این که بدن مجبور باشد مقدار زیادی از بافت های زخم را از نو بسازد ، از این به عنوان "ثانویه" یاد می شود التیام زخم" "ترمیم زخم سوم" ترکیبی از ترمیم ثانویه زخم و پس از آن است پوست پیوند (با ترمیم اولیه زخم). مراحل جداگانه ترمیم زخم در زیر در "علل" شرح داده شده است.
به عنوان یک قاعده ، روند بهبود زخم در زخم های حاد مطلوب است. پوست در عرض 8-10 روز بهبود می یابد و پس از حدود 3 هفته دوباره کاملاً مقاوم است. اگر لبه های زخم صاف باشد ، بافت نکروزان (مرده) کمی وجود خواهد داشت. علاوه بر این ، سطح برای باکتری حمله کوچک است. اگر زخم در مکان نامطلوبی قرار داشته باشد و در نتیجه در اثر حرکت دوباره ترکیده شود ، روند بهبود می تواند به تأخیر بیفتد. اگر بهبودی ضعیف پیش رود ، از زخم به عنوان یک زخم یاد می شود زخم (زخم) یا زخم مزمن.
