نشانه ها
علامت اصلی ITBS چاقوکشی است درد در لبه فوقانی و خارجی زانو. روند التهابی علائمی مانند قرمزی ، گرم شدن بیش از حد ، اختلال در عملکرد ، تورم و درد. با این حال ، اغلب ، فقط درد از خارج قابل درک است.
درد می تواند با حرکت تحریک یا تشدید شود. در ابتدا وقتی رخ می دهد آهسته دویدن بعد از چند کیلومتر با پیشرفت التهاب ، درد نیز افزایش می یابد.
در موارد تلفظ شده ، هر مرحله به دلیل درد ضرب آور می تواند غیر قابل تحمل باشد. به همین ترتیب ، درد می تواند کل تاندون را تحت تأثیر قرار داده و تا قسمت دیگر گسترش یابد استخوان pubic در لگن حتی در سراشیبی رفتن اغلب درد را بدتر می کند ، زیرا فعالیت تاندون افزایش یافته است. در موارد نادر ، هنگامی که زانو به آرامی خم می شود ، صدای کرانچ از خارج شنیده می شود.
تشخیص
ITBS به راحتی توسط جراح ارتوپدی باتجربه از طریق سingال و معاینهی جسمی. فعالیت های ورزشی قبلی به ویژه برای تجزیه و تحلیل خاص (س questionال) مهم است. آهسته دویدن یا دوچرخه سواری برای این افراد مهم است تاریخچه پزشکی.
همچنین توسعه و روند زمانی شکایات در ارتباط با فعالیت های ورزشی ، نشانه های روشنی را ارائه می دهد. علائم قبلی که قبلاً بهبود یافته اند و التهابات قبلی تاندون نیز ITBS را بیشتر احتمال می دهد. معاینهی جسمی شامل بازرسی خارجی است.
تحت شرایط خاص ، قرمزی قابل تشخیص است. ناحیه آسیب دیده بالای زانو نیز ممکن است بیش از حد گرم شده و متورم باشد. با این حال ، عامل تعیین کننده تعیین کننده فشار درد در قسمت فوقانی زانوی است.
حرکات فردی را نیز می توان انجام داد. اگر به درد معمول منجر شوند ، تشخیص واضح است. تشخیص افتراقی باید قبل از تشخیص نهایی مشخص شود. به خصوص در ناحیه زانو ، التهاب و درد مربوط به آسیب می تواند رخ دهد. با حرکات خاص دست جراح ارتوپدی قابلیت تحرک پایین پا و چرخش های زانو قابل آزمایش است. به این ترتیب منیسک و رباط صلیبی شکایات را می توان رد کرد
رفتار
هدف از درمان این است که التهاب تاندون بهبود یابد. برای دستیابی به این هدف ، متأسفانه فعلاً توقف فعالیت های ورزشی اجتناب ناپذیر است. در غیر این صورت ، درد به طور مداوم بدتر می شود و هرگز به طور کامل بهبود نمی یابد.
التهاب تا زمانی که محرکی که باعث ایجاد آن شده باشد وجود ندارد توسط خود بدن قابل بهبود است. در شرایط حاد و در درمان طولانی مدت ، مبتلا پا باید امان داده شود در شکایات حاد ، خنک شدن و ارتفاع می تواند درد را تسکین دهد.
داروهای ضد التهاب نیز می توانند بهبودی را تسریع کنند. در صورت بروز علائم خفیف ، ابتدا باید از درمان های محلی استفاده شود تا از فشارهای غیرضروری بر روی بدن جلوگیری شود. پمادهای حاوی "دیکلوفناک”اغلب برای این منظور استفاده می شود.
این داروی ضد درد گروه NSAID است. همچنین دارای اثر ضد التهابی است. اگر زمان کافی وجود داشته باشد ، التهاب بهبود می یابد.
پس از آن ، اقدامات پیشگیرانه باید اولویت اول باشد. اگر از سر بگیرید آهسته دویدن بلافاصله ، درد به احتمال زیاد دوباره ظاهر می شود. موقعیت های نادرست احتمالی و بارهای نادرست در طی حرکت با فیزیوتراپی و حرکت درمانی قابل اصلاح است.
یک معیار مهم می تواند شامل منظم باشد کشش تمرینات سازگار در حال اجرا کفش و کفی همچنین می تواند بسیاری از موقعیت های معیوب را اصلاح کند. اگر این اقدامات دور از ذهن باشد ، در طولانی مدت تنها گزینه تغییر نوع ورزش است.
