اثر ال کارنیتین

از نظر آماری ، تعداد افرادی که از آن رنج می برند چاقی هر ساله در سراسر جهان به طرز چشمگیری افزایش می یابد. برای دستیابی به موفقیت در از دست دادن توده بدن متشکل از چربی ، همه عوامل برای موفقیت هستند چربی سوزی باید در نظر گرفته شود برای متابولیسم چربی در بدن ، ترکیب ال کارنیتین نقش برجسته ای دارد.

ال کارنیتین یک ترکیب پروتئینی شیمیایی است که به طور طبیعی در بدن انسان دیده می شود. بدن می تواند ال-کارنیتین را از طریق دو اسید آمینه تولید کند که با غذا دریافت می شود. ال-کارنیتین را می توان به مقدار نسبتاً زیاد در محصولات حاوی گوشت یافت. ال کارنیتین دارای عملکردهای مختلفی در بدن انسان است که همه آنها مستقیماً بر روی بدن تأثیر می گذارند متابولیسم چربی، و همچنین لازم است آنزیم ها و بنابراین به طور غیر مستقیم متابولیسم چربی.

تأثیر در عضله اسکلتی

از نظر تکاملی ، تجمع بافت چربی در بدن انسان به میزان متوسط ​​، یک مزیت بیولوژیکی را نشان می دهد ، زیرا این ذخیره ها نمایانگر نسبت عظیمی از ذخایر انرژی بدن هستند. به منظور استفاده از این انرژی از بافت چربی، بدن باید اسیدهای چرب موجود را متابولیزه کرده و آنها را به انرژی تبدیل کند. عملکرد L- کارنیتین در بیوشیمی است چربی سوزی در بدن انسان.

بسیاری از متابولیسم چربی اتفاق می افتد به اصطلاح میتوکندری. بیشتر سلولهای بدن انسان دارند میتوکندری، که به طور قابل ملاحظه ای نیروگاه های سلول نیز نامیده می شوند. دلیل این نام تبدیل چربی بدن به انرژی است.

قبل از اینکه اسیدهای چرب به ترکیب استیل-CoA غنی از انرژی متابولیزه شوند ، باید فعال شوند. این فعال سازی در خارج از کشور انجام می شود میتوکندری. به منظور رسیدن به داخل میتوکندری پس از فعال شدن ، ال کارنیتین باید در سلول وجود داشته باشد.

بنابراین ال-کارنیتین در هر صورت لازم است سلولهای چربی در بدن به انرژی تبدیل شوند. این بدان معناست که اگر کمبود ال کارنیتین وجود داشته باشد ، نمی توان تعداد طبیعی اسیدهای چرب را "سوزاند" زیرا برخی از آنها به هیچ وجه نمی توانند به قسمت داخلی میتوکندری برسند. یک اثر بیشتر ال کارنیتین در میتوکندری ، حفظ نسبت CoA محدود و CoA آزاد است.

این نسبت از این جهت مهم است که فقط با مقدار کافی CoA آزاد می توان کلیه گلوکز را به انرژی تبدیل کرد. در همان زمان ، ال کارنیتین با تجزیه نسبی اسید لاکتیک تولید شده در بافت عضلانی ، از طریق "این اثر" از "بیش از حد" شدن عضله جلوگیری می کند. در حالت گرسنگی ، نقش اضافی به ال کارنیتین نسبت داده می شود.

در طی فازهایی که برای مدت طولانی هیچ غذایی مصرف نشده است ، ال-کارنیتین موجود از تجزیه شدید بافت های عضلانی غنی از پروتئین جلوگیری می کند. با همین تأثیر ، اگر بار مستمر در جایی که انتظار می رود تجزیه عضله باشد ، بارگیری شود ، ورزشکاران از تجزیه توده غنی از پروتئین نیز محافظت می کنند. از آنجا که انسان سیستم ایمنی بدن همچنین متشکل از پروتئین ها، گفته می شود که ال کارنیتین نیز در این شرایط خاص دارای اثر تقویت ایمنی است.