اختلالات بینایی (اختلالات بینایی) به شروع حاد یا تدریجی تغییر در حدت بینایی اشاره دارد. اشکال زیر را می توان با توجه به ICD-10 متمایز کرد:
- آمبلیوپی خارج از آنوپسی (مترادف: آمبلیوپی محرومیت از محرک؛ H53.0) - آمبلیوپی ناشی از نارسایی عملکردی واقعی چشم. علت کاهش یا عدم وجود محرک فوئولی است که اغلب ناشی از اختلالات ارگانیک مادرزادی است.
- ذهنی اختلالات بینایی (H53.1) مانند:
- آستنوپی - مجموعه علائمی که با شکایات زیر توصیف می شود: احساسات غیر طبیعی زیر بینایی فشار همراه با تاری دید، پارگی و غیره؛ ناشی از استفاده بیش از حد از چشم ها - به ویژه در افراد جوان تر - در نتیجه اختلالات بینایی، حرکتی، حسی یا بینایی
- حلقه های رنگی در اطراف منابع نور وجود دارد
- اسکوتوم سوسو زدن (احساس سوسو زدن)، یک طرفه/دوطرفه. اغلب قبل و در طول میگرن رخ می دهد
- همرالوپیا (نابینایی روزانه)
- دگرگونی - تغییر / تحریف درک اشیا.
- فوتوفوبیا (فوتوفوبیا)
- از دست دادن ناگهانی بینایی
- دوبینی (دوبینی؛ H53.2)
- سایر اختلالات بینایی دوچشمی (H53.3) مانند:
- مکاتبات غیرطبیعی شبکیه
- همجوشی با دید استریو تخریب شده
- مشاهده همزمان بدون همجوشی
- سرکوب (سرکوب) بینایی (دید مفصل چشم راست و چپ).
- نقص میدان بینایی (H53.4).
- Hemianopsia همونوم/هترونیم
- همیانوپسی همنام (راست یا چپ): همان طرف تحت تأثیر نقص هر دو چشم قرار می گیرد
- همیانوپسی ناهمنام (معمولاً دو زمانه): در هر دو چشم، طرف مقابل تحت تأثیر نارسایی در هر مورد قرار می گیرد.
- باریک متحدالمرکز از میدان دید
- آنوپسی ربع - یک ناحیه فوقانی یا تحتانی (معمولاً یک چهارم = ربع) میدان بینایی در یک یا هر دو چشم وجود ندارد.
- اسکاتوما - از دست دادن میدان بینایی محدود شده، به عنوان مثال، یک ناحیه جزئی از میدان بینایی در حساسیت آن کاهش می یابد
- نقطه کور بزرگ شده
- Hemianopsia همونوم/هترونیم
- اختلال دید رنگی (H53.5)
- شب کوری (H53.6)
- سایر اختلالات بینایی (H53.8)
- اختلال بینایی، نامشخص (H53.9)
اختلال ادراکی بینایی را می توان بر اساس آناتومی به شرح زیر تقسیم کرد:
- توابع بصری محیطی فرآیندهایی هستند که قبل از اتصال مسیر بینایی قرار دارند.
- ادراک بصری مرکزی فرآیندهای پس از کیاسمال نامیده می شوند و به دو دسته تقسیم می شوند
- عملکردهای بینایی اولیه مختل کننده (مانند میدان بینایی، دید کنتراست، دید رنگ و فضایی).
- اختلالات عملکردهای بصری پیچیده (مثلاً تشخیص یا تشخیص بصری اشیا، چهره ها، مکان ها یا مسیرها).
اختلال بینایی می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص های افتراقی" مراجعه کنید). نسبت جنسی برای کوری: مردان و زنان به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند. اوج فراوانی نابینایی: این بیماری عمدتاً در سنین بالاتر از 60 سالگی رخ می دهد. بروز (تکرار موارد جدید) نابینایی تقریباً 12.3 مورد در هر 100,000 نفر در سال است. در حال حاضر حدود 145,000 نابینا در آلمان زندگی می کنند. در سراسر جهان تقریباً 39 میلیون نابینا وجود دارد. شیوع نابینایی در بین افراد زیر 20 سال 47 نفر در هر 100,000 نفر است. برای افراد 20 تا 60 سال شیوع 64 در هر 100,000 نفر، برای افراد 60-80 سال شیوع 237 در هر 100,000 نفر و برای افراد بالای 80 سال شیوع 1556 نفر در هر 100,000 نفر است. سیر و پیش آگهی: اختلالات بینایی اغلب در آغاز یا در جریان بیماری های عصبی رخ می دهد. طیف اختلالات بینایی از سوسو زدن جلوی چشم و کاهش حدت بینایی، به ندرت همچنین تیرگی (تاری) یک طرفه چشم متغیر است، یعنی بیمار تاریکی به مدت چند ثانیه را تجربه می کند تا یک کوری موقت (amaurosis fugax). سیر و پیش آگهی تغییرات حاد یا موذی در حدت بینایی به بیماری زمینه ای بستگی دارد. آمبلیوپی (به یونانی: amaurosis): "چشم کدر") یا آمبلیوپی، که به ترتیب یک اختلال عملکردی در حس شکل یا مکان است، به "آمبلیوپی - تشخیص زودهنگام" در زیر مراجعه کنید.
