اسکاتوما

اسکوتوم به تضعیف یا حتی از بین رفتن بخشی از میدان بینایی اشاره دارد. درک بصری در این زمینه محدود یا لغو شده است. بسته به محل پیدایش و شدت نارسایی ، اشکال مختلفی از اسکوتوم قابل تشخیص است.

علت آن می تواند در ناحیه چشم ، مسیر بینایی یا مرکز بینایی باشد. از محيط ميدان ديد براي تاييد تشخيص اسكوتوم استفاده مي شود. درمان و پیش آگهی بسته به بیماری زمینه ای متفاوت است. در هر صورت ، چشم پزشک در هنگام بروز چنین علائمی باید سریعاً از آنها استفاده شود ، زیرا هرچه تشخیص زودتر و شروع درمان بهتر باشد.

علل اسكوتوم

دلایل مختلفی برای اسکوتوم وجود دارد که می تواند در ناحیه چشم ، مسیر بینایی یا مرکز بینایی باشد. علل احتمالی این موارد:

• بیماری های شبکیه (به عنوان مثال جدا شدن شبکیه)
• بیماری های دستگاه بینایی یا مرکز بینایی در مغز (به عنوان مثال

  توده های داخل جمجمه)

• چشمی آسیب عصبی (به عنوان مثال در پاپیلیت یا التهاب عصب رترولبولار)
• گلوكوم مزمن (اسكوتومها با گذشت سال افزایش می یابد)
• میگرن (باعث اسكوتومای موقت مانند اسكوتوم مژه دار می شود ، ناگهانی ظاهر می شود ، اما معمولاً در مدت نسبتاً كمی كاملاً ناپدید می شود)
• فشار
• ضربه

شناخته شده است که استرس تأثیرات متفاوتی بر بدن دارد. از جمله ، می تواند روی چشم نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، در رتینوپاتی مرکزیس سرووزا ، بیماری شبکیه ، افزایش استرس منجر به تشکیل اسکوتوم می شود.

از نظر پاتوفیزیولوژیک ، این با افزایش در توضیح داده می شود هورمون مانند کورتیزول و آدرنالین و همچنین خون فشار تحت فشار این باعث ایجاد ترک در کوروئید. از طریق این ترک ها ، مایعات به زیر شبکیه وارد می شود و در نتیجه آن را بلند می کند و یا حتی کاملا جدا می شود.

افرادی که مقاومت در برابر فشار روانی پایینی از خود نشان می دهند یا در معرض شرایط حرفه ای یا خصوصی بسیار استرس زا قرار دارند به ویژه در معرض خطر هستند. که در گلوکوم یا گلوکوم ، افزایش فشار داخل چشم منجر به از بین بردن عصب باصره و شبکیه چشم در نتیجه ، اسکوتوم ایجاد می شود.

فشار توسط شوک آبی تنظیم می شود ، که از خلفی به محفظه قدامی چشم منتقل می شود و از آنجا خارج می شود. اگر این مسیر خروجی مختل شود ، تصویر از گلوکوم ظاهر می شود. از نظر پزشکی ، اولیه گلوکوم از گلوکوم ثانویه متمایز می شود.

گلوکوم اولیه خود به خود ایجاد می شود ، در حالی که گلوکوم ثانویه نتیجه سایر بیماری ها است. گلوکوم زاویه باز اولیه شایع ترین شکل گلوکوم با حدود 90 درصد کل بیماری های گلوکوماتوز است. مشخصه این بیماری این است که اسکوتوم با گذشت سال افزایش می یابد.

علاوه بر این ، اغلب دیر کشف می شود زیرا در ابتدا در قسمت بینایی بیرونی ظاهر می شود و توسط چشم دیگر جبران می شود. در یک ضربه، کاهش پرفیوژن از مغز با اکسیژن منجر به مرگ بافت مغز می شود. بستگی به موقعیت مکانی دارد ضربه، بخشهایی از مرکز بینایی نیز می تواند تحت تأثیر این مرگ بافتی قرار گیرد.

اولین نشانه های a ضربه اغلب بینایی دوگانه و از دست دادن میدان بینایی دارند ، بلکه همی پلژی بدن و اختلالات گفتاری. میگرن باعث به اصطلاح اسکوتوم مژه دار می شود. بیماران این را به عنوان نور چرخان روشن ، سوسو زننده یا مانند پرتوزاپی در بخشی از میدان بینایی که معمولاً خارج از مرکز است ، درک می کنند.

در ابتدا گسترش می یابد ، اما کل زمینه بصری را پوشش نمی دهد. وقوع ناگهانی است. از نظر پزشکی ، میگرن بدون هاله را می توان از میگرن با هاله تشخیص داد.

اسکاتوم در نتیجه میگرن بدون هاله با سردرد یک طرفه بدتر ، ضربان دار ، استفراغ و تهوع و همچنین حساسیت بیشتر به سر و صدا و نور. اگر اسکوتوم در اثر میگرن همراه با هاله رخ دهد ، علائم عصبی دیگری علاوه بر اسکوتوم ظاهر می شود. این شکایات اضافی اصطلاحاً "هاله" هستند و اعلام می کنند سردرد که به زودی آغاز خواهد شد. آنها شامل می شوند اختلالات گفتاری، تغییرات حسی مانند سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها ، استحکامات (درک خطوط اضافی دندانه دار) و تعادل اختلالات