طبقه بندی | مالاریای لوناتوم

طبقه بندی

مثل خیلی چیزها در پزشکی ، مالاریا lunatum به مراحل مختلفی تقسیم می شود و با پیشرفت بیماری مرحله افزایش می یابد. متداول ترین تقسیم بندی طبق Decoulx به چهار مرحله است. در مرحله 1 ، تغییرات در تراکم استخوان فقط توسط MRI قابل تشخیص است. در مرحله 2 ، اولین آسیب به استخوان آشکار می شود ، که برخی از آنها را می توان در حال حاضر تشخیص داد اشعه ایکس. در مرحله 3 ، استخوان در حال فروپاشی است و در مرحله 4 استخوان ماه به طور کامل تخریب می شود ، مچ دست نیز تحت تأثیر قرار گرفته و در برخی موارد مجاور است استخوان ها نیز آسیب دیده اند.

درمان

اگر از مالانای سیاه رنج می برید ، مهم است که بدانید گزینه های درمانی در دسترس است. بسته به مرحله بیماری ، سایر اقدامات نیز در دسترس است. در مراحل اولیه ، ممکن است از جراحی اجتناب شود ، اما احتمال این امر نسبتاً کم است. در مراحل 1 و 2 ، می توانید بی حرکتی کنید مچ دست برای مدت زمان نسبتاً طولانی و در نتیجه فشار بر روی آن را از بین می برد.

برای این منظور ، یا الف گچ آتل یا باند به مدت سه ماه پوشیده می شود. پس از آن ، بررسی می شود که آیا خون گردش استخوان ماه بهبود یافته است. اگر این مورد باشد ، تحت شرایط خاص می توان از جراحی جلوگیری کرد.

با این حال معمولاً جراحی ضروری است ، اگرچه نوع جراحی بسته به شرایط اولیه متفاوت است. اگر اولنا ، یعنی a ساعد همانطور که قبلاً ذکر شد ، استخوان کوتاه می شود ، این فشار قابل توجهی بر استخوان ماه وارد می کند. بنابراین ، در این مورد استخوان دیگر از ساعد، شعاع ، همچنین برای کاهش بار از استخوان ماه ، در یک عمل چند میلی متر کوتاه می شود.

با این وجود ، اگر طول و حفره اولنا و شعاع آن یکسان باشد و هنوز هم یک مالانیا شکم ایجاد شود ، می توان استخوان ماه آسیب دیده را برداشت و جایگزین آن با استخوان نخود فرنگی نه چندان مهم (استخوان کارپال دیگر) کرد. این عمل جراحی Saffar نام دارد. اگر ، در طول بیماری ، همسایه است استخوان ها همچنین تغییر مکان داده اند ، غالباً استخوان های کارپ باید به طور نسبی متحد شوند تا از بدخیمی جلوگیری شود.

در بدترین حالت ، وقتی قسمتهای قابل توجهی از مچ دست در حال حاضر تحت تأثیر قرار گرفته اند و استخوان ماه در حال تجزیه قابل ملاحظه ای است ، آخرین چاره سفت شدن جراحی مچ دست برای جلوگیری از درد. همانطور که از نامش پیداست ، پس از آن مچ دست سفت است. با این حال ، انگشتان هنوز هم می توانند آزادانه حرکت کنند ، و اجازه می دهد تا دست تا حد زیادی استفاده شود.

چرخش دست نیز تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، زیرا در مچ دست اتفاق نمی افتد. جایگزینی توسط یک ماده مصنوعی در گذشته امتحان شده بود ، اما هیچ ماده ای نمی توانست استخوان را به اندازه کافی جایگزین کند. در بیشتر موارد ، ایمپلنت ها تحت بار جابجا شده یا شکسته می شوند ، به همین دلیل امروزه از هیچ کاشتی برای استخوان ماه استفاده نمی شود.