ضد احتقان

1. درمان علائم

بتا 2 - همدردی از اپی نفرین گرفته شده اند. آنها به طور انتخابی گیرنده های β2 آدرنرژیک عضلات برونش را تحریک می کنند و بنابراین اثر برونکواسپاسمولیتیک دارند. برای تسکین سریع علائم ، معمولاً عوامل سریع عمل می کنند استنشاق، به عنوان مثال ، با اندازه گیریمقدار استنشاقی یا الف پودر استنشاقی فقط در صورت لزوم باید از آنها استفاده شود. افزایش در دولت باعث بدتر شدن و کنترل ناکافی می شود:

غیر خاص همدردی برای گیرنده های بتا 2 انتخابی نیستند و بنابراین ممکن است باعث ایجاد بیشتر شود عوارض جانبی. آنها عمدتا به عنوان محلول های تزریقی برای درمان حملات حاد و شدید آسم مورد استفاده قرار می گیرند:

  • اپی نفرین
  • افدرین
  • ایزوپرنالین

سیستمیک گلوكوكورتيكوئيدها دارای خواص ضد التهابی هستند و در موارد تشدید حاد برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر استفاده می شوند. آنها در صورت استفاده طولانی مدت ضعیف هستند:

پاراسمپاتولیتیک ها آنتاگونیست های گیرنده های موسکارینی هستند که اثرات آن را از بین می برند انتقال دهنده عصبی استیل کولین، باعث اتساع برونش می شود. آنها از آلکالوئید تروپان مشتق شده اند آتروپین و توسط آنها اداره می شود استنشاق. پاراسمپاتولیتیک ها موثرتر از همدردی.

تئوفیلین غیر عقب مانده ، به زیر مراجعه کنید.

2. درمان اساسی

گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی عوامل ضد التهابی هستند که به عنوان عوامل خط 1 برای درمان طولانی مدت برونش استفاده می شوند آسم و در درجه اول بصورت استنشاقی به صورت محلی تجویز می شوند. آنها خاصیت سرکوب سیستم ایمنی دارند و می توانند باعث ایجاد قارچ دهانی شوند. از این رو، استنشاق باید قبل از غذا خوردن یا دهان باید بعد از استنشاق شسته شود کاربردهای محلی بهتر از سیستمیک است. گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی همچنین با بازی طولانی مدت ترکیب می شوند بتا 2-همدردی.

سیستمیک گلوكوكورتيكوئيدها (نگاه کنید به بالا) طولانی مدت بتا 2-همدردی بین 12 تا 24 ساعت موثر هستند و اثری طولانی مدت ایجاد می کنند. در طولانی مدت نباید از آنها به عنوان تک درمانی استفاده شود:

توجه: طولانی مدت ویلانترول فقط بصورت ترکیبی در دسترس است (Relvar Ellipta با فلوتیکازون خزنده) آنتاگونیست های لکوترین ضد التهاب و ضد حساسیت هستند. آنها به گیرنده CysLT1 متصل می شوند ، در نتیجه از اثرات لوکترین های سیستینیل جلوگیری می کنند. اینها واسطه های التهابی قوی هستند که باعث واکنشهای مجاری تنفسی مانند انقباض برونش ، ترشح مخاط ، خون نفوذ پذیری عروق ، و استخدام سلول های التهابی. آنها به صورت خوراکی تجویز می شوند و اغلب در کودکان (مونتلوکاست) استفاده می شوند:

مهارکننده های سنتز لکوترین از تشکیل لکوترین ها جلوگیری می کند. آنها در بسیاری از کشورها در دسترس نیستند:

تثبیت کننده های سلول ماست جلوگیری از دگرانولاسیون ماست سل ها ، در نتیجه با آزاد سازی واسطه های التهابی که در التهاب مخاطی و انقباض مجاری هوایی نقش دارند خنثی می شود. داروها باید چهار بار در روز استنشاق شوند و برای درمان مداوم در نظر گرفته شده اند:

  • اسید کروموگلیک برای آسم (لومودال ، خارج از تجارت در بسیاری از کشورها).
  • ندوکرومیل (خارج از تجارت در بسیاری از کشورها).

مهار کننده های فسفودی استراز ضدالتهاب و / یا گشاد کننده برونش هستند. این اثرات بر اساس مهار فسفودی استرازها در سلولهای التهابی و در نتیجه افزایش اردوگاه است. این باعث کاهش انتشار واسطه های التهابی و مهاجرت نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها به مجاری تنفسی می شود. تئوفیلین محدوده درمانی محدودی دارد و در مصرف بیش از حد سمی است:

  • تئوفیلین (یوفیلین ، یونیفیل)

آنتی بادی های مونوکلونال آنتی بادی های خاصی هستند که به ایمونوگلوبولین E انسان (IgE) یا اینترلوکین -5 (IL-5) به آن متصل شده و غیرفعال می شوند:

  • اومالیزوماب (Xolair) به IgE متصل می شود.
  • مپولیزوماب (نوکالا) و رزلیزوماب (Cinqair / Cinqaero) به اینترلوکین 5 متصل می شود و برای درمان ائوزینوفیل تجویز می شود آسم.
  • بنرالیزوماب (Fasenra) به زیر واحد آلفای گیرنده اینترلوکین -5 متصل می شود و همچنین برای آسم ائوزینوفیل تزریق می شود.

ترکیب

گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی و بتا 2-همدردی سنجی:

پاراسمپولیتیک ها و بتا 2-همدردی سنجی ها:

پاراسمپاتولیتیک ها ، بتا 2-سمپاتومیمتیک ها و گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی:

آماده سازی های موقت ، مانند محلول استنشاق B، به عنوان محصولات دارویی تمام شده از نظر تجاری در دسترس نیستند و با تجویز در داروخانه تهیه می شوند. مواد موثره موجود شامل سدیم کلرید, سالبوتامول، ایپراتروپیوم بروماید و دگزپانتنول.