گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی

اثرات

گلوکوکورتیکوئیدها (ATC R03BA02) دارای خواص ضد التهابی ، ضد آلرژی و سرکوب کننده سیستم ایمنی است. این اثرات بر اساس اتصال به گیرنده های داخل سلولی و در نتیجه تأثیر در بیان پروتئین است. علاوه بر این، گلوكوكورتيكوئيدها همچنین اثرات برون زایی اعمال می کنند. همه عوامل چربی دوست هستند (تقریباً در آن حل نمی شوند) آب) و بنابراین به خوبی از طریق سلول وارد سلول می شوند غشای سلولی.

موارد مصرف

برای درمان بیماری های انسدادی راه های هوایی:

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای داروهای باید به طور منظم استنشاق شود و نه تنها در صورت نیاز. استنشاق روش ها شامل اندازه گیری-مقدار استنشاق ، پودر استنشاق ، و راه حل. برای کاهش خطر ابتلا به دهان زخم ، توصیه می شود بلافاصله قبل از غذا بخورید و دهان را با آن خوب بشویید آب بعد از هر بار استفاده و سپس آب را بیرون بریزید. دهان شستشو همچنین می تواند از تحریک گلو جلوگیری کرده و احتمالاً خطر اثرات سیستمیک را کاهش دهد.

مواد تشکیل دهنده فعال

مواد فعال زیر در بسیاری از کشورها تأیید شده است:

موارد منع مصرف

گلوکوکورتیکوئیدهای استنشاقی در حساسیت بیش از حد ، تنفس درمان نشده یا عفونت چشم، و در بعضی موارد در کودکان. برای اقدامات احتیاطی کامل به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

بعضی از عوامل بسترهای ایزوآنزیم های CYP450 هستند که باعث تخریب گلوکوکورتیکوئیدها در کبد و جاهای دیگر همزمان حکومت مهارکننده های CYP ممکن است باعث قرار گرفتن در معرض سیستمیک و در نتیجه خطر واکنش های جانبی شود.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل برفک دهانی به دلیل سرکوب سیستم ایمنی ، فارنژیت, سردردو خشونت. داروهای ممکن است به ندرت باعث عوارض سیستمیک گلوکوکورتیکوئید شود. این شامل:

  • سندرم کوشینگ، علائم کوشینگوئید.
  • مهار عملکرد قشر آدرنال.
  • عقب ماندگی رشد در کودکان و نوجوانان
  • کاهش تراکم استخوان
  • آب مروارید ، گلوکوم

با این حال ، مقادیر جذب شده در گردش کوچک هستند و درمان موضعی بسیار بهتر از سیستمیک است.