فلوتیکازون

محصولات

ماده فعال فلوتیکازون از سال 1994 در بسیاری از کشورها تأیید شده است و در داروهای متعددی وجود دارد:

ساختار و خواص

فلوتیکازون (C22H27F3O4S، Mr = 444.5 گرم در مول) یک گلوکوکورتیکوئید مصنوعی و تری فلورین است. این در وجود دارد داروهای به عنوان یک لیپوفیل استر، یا به صورت فلوتیکازون پروپیونات و یا به عنوان فلوریتازون فلوئور (موقعیت 17). فلوتيكازون پروپيونات نشان داده شده به صورت سفيد است پودر که عملا در آن حل نمی شود آب.

اثرات

فلوتیکازون (ATC R03BA05) دارای خواص ضد آلرژی ، ضد التهاب و سرکوب سیستم ایمنی است. این اثرات به دلیل اتصال به گیرنده های گلوکوکورتیکوئید داخل سلولی است. فلوتیکازون کم است آب حلالیت ، زیاد است متابولیسم پاس اول، و بنابراین عمیق شفاهی دسترسی به زیستی. قدرت بالایی دارد و فقط فعالیت کورتیکویید معدنی کمی دارد.

موارد مصرف

  • آسم برونش
  • بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
  • بیماری های التهابی پوستی
  • پولیپ بینی
  • رینیت آلرژیک فصلی و چند ساله ، به عنوان مثال یونجه تب.

مقدار مصرف

این برنامه بستگی به داروی انتخاب شده دارد. به طور کلی ، استفاده منظم معمولاً منجر به تأثیر بهتر می شود. بعد از استنشاق، مهم است که آب را بشویید دهان با آب برای جلوگیری از برفک دهانی و تحریک گلو در اثر رشد.

موارد منع مصرف

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب داروی محصولات مربوطه مراجعه کنید.

تداخلات

فلوتیکازون توسط CYP3A4 متابولیزه می شود. هنگامی که با مهارکننده های قوی CYP3A4 ترکیب شود ، سطح فلوتیکازون در پلاسما افزایش می یابد.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی ارتباط با استنشاق شامل سردرد و نازوفارنژیت. اسپری های بینی اغلب باعث می شود خونریزی بینی، زخم بینی ، افزایش معمولاً گذرا فشار داخل چشم و سردرد. هنگامی که به پوست، خارش اغلب ممکن است رخ دهد.