شیمی درمانی | درمان سرطان لوزالمعده

شیمی درمانی

در طی شیمی درمانی، داروهای مختلفی برای بیمار تجویز می شود (سیتواستاتیک) که به روش های مختلف از رشد سلول جلوگیری می کند. به ویژه بافت های سریع رشد ، از جمله بافت تومور ، در رشد آنها مهار شده و تا حدی از بین می روند. ترکیب داروهای سیتواستاتیک با پروفایل های مختلف عوارض جانبی ثابت کرده است که می تواند دوز مواد منفرد را کاهش دهد.

شیمی درمانی می توان قبل از جراحی به منظور کاهش اندازه تومور و در نتیجه قابل استفاده بودن آن را تجویز کرد (شیمی درمانی جدید). اگر از طرف دیگر ، شیمی درمانی پس از برداشتن تومور از طریق جراحی انجام می شود ، این به آن شیمی درمانی کمکی گفته می شود. اینکه کدام نوع شیمی درمانی انجام می شود باید در هر مورد جداگانه تصمیم گیری شود. سرانجام ، هنگامی که دیگر هیچ چشم انداز بهبودی (شیمی درمانی تسکینی) برای کاهش تومور مرتبط نیست ، می توان عوامل شیمی درمانی نیز تجویز کرد. عوارض جانبی شیمی درمانی و بهبود کیفیت زندگی

رادیوتراپی

رادیوتراپی مانند شیمی درمانی می توان از نئوادجوانت ، کمکی و تسکینی استفاده کرد. ترکیبی از شیمی درمانی و پرتو درمانی همچنین محبوب است. از آنجا که لوزالمعده در اعماق شکم واقع شده و توسط اندام های حساس به اشعه احاطه شده است ، دوز تابش باید طوری تنظیم شود که هیچ عارضه جانبی تابشی روی اندام های همسایه نداشته باشد.

ایمن درمانی

ایمنی درمانی یک گزینه درمانی نسبتاً جدید در درمان انواع مختلف است سرطان. اینجا، آنتی بادی و سایر مواد استفاده می شود که در برابر ساختارهای مختلف سرطان سلول ، که به طور مشخص در سلول های سرطانی یافت می شود و برای متابولیسم سلول سرطانی ضروری است. این داروها در ترکیب با داروها تجویز می شوند (سیتواستاتیک) بلکه به صورت تک درمانی است. از این قبیل داروها هنوز تحت آزمایشات بالینی قرار دارند.

تسکین درمانی

در برخی از بیماران یک عمل غیر قابل جراحی و بنابراین غیر قابل درمان است شرط در زمان تشخیص ایجاد شده است. در این مرحله از بیماری ، هنوز گزینه های زیادی برای افزایش طول عمر بیمار و حفظ کیفیت زندگی حتی الامکان وجود دارد (تسکین درمانی) زیاد سرطان بیماران از شدت رنج می برند درد در مرحله نهایی ، که باید به طور مداوم درمان شود. این درمان نیاز به تجربه زیادی از پزشک معالج دارد ، از آنجا که حتی قوی ترین داروهای ضد درد (مواد افیونی) برای دستیابی به آزادی کافی از ، نباید در امان ماند درد.

یک اقدام تسکینی بیشتر ، حفظ صفرا و مواد غذایی. این به این دلیل است که تومور می تواند باعث انقباض صفرا مجرا ، معده خروجی یا اثنی عشر به دلیل رشد کنترل نشده آن این انقباضات را می توان در یک عمل کم تهاجمی (جراحی آندوسکوپی) با قرار دادن یک لوله پلاستیکی (استنت).

La صفرا مجرا (ductus choledochus) اغلب تحت تأثیر چنین روشی قرار می گیرد. همانطور که در بالا ذکر شد ، شیمی و پرتو درمانی با رویکرد تسکینی استفاده می شود زیرا آنها می توانند از رشد تومور جلوگیری کرده و یا حتی به بهبودی نسبی (عقبگرد) دست یابند. یک اقدام مهم و مهم برای همه بیماران توموری باید درمان روانشناختی باشد ، به عنوان مثال در قالب حمایت روانی یا مشارکت در گروه های خودیاری.