شکستگی لگن

تعریف

یک لگن شکستگی شکستگی قسمت های استخوانی لگن را توصیف می کند. لگن استخوانی توسط استخوان لگن و پایین ترین قسمت ستون فقرات ، تشکیل می شود سقراط. استخوان ران به نوبه خود شامل سه قسمت استخوانی است: ایلیوم ، استخوان pubic و ایسکیم، که در 15 سال اول زندگی اجزای جداگانه ای هستند و تنها پس از آن به طور کامل با هم ترکیب شده و استخوان ران را تشکیل می دهند.

با نگاه کردن به لگن از بالا ، در واقع می توانید شکل حلقه را مشاهده کنید ، از این رو نام حلقه لگن نامیده می شود. لگن از نظر عملکردی برای انتقال نیرو از ستون فقرات به اندام تحتانی عمل می کند. در عین حال ، از اندام های واقع در آن محافظت می کند ، مانند مثانه, رحم و روده

شکستگی های لگن به ندرت اتفاق می افتند ، اما وقتی رخ می دهند ، معمولاً آسیب های جدی هستند. دلایل اصلی شکستگی لگن تصادفات جدی با سطح خشونت بالا ، مانند تصادف رانندگی یا سقوط از ارتفاع زیاد است. در بزرگسالان جوان چنین شکستگی عمدتا در زمینه به اصطلاح polytraumas رخ می دهد.

A پلی تروما یک تصادف شدید است که در آن چندین ناحیه از بدن یا اندام ها به طور همزمان مجروح می شوند و حداقل یک جراحت از اینها یا ترکیبی از هر دو تهدید کننده زندگی است. حدود یک از پنج پلی تروما بیماران از ناحیه لگن آسیب دیده اند. در سنین بالا ، به ویژه از سن 70 سالگی ، حتی صدمات جزئی با نیروی کمی گهگاه باعث ایجاد لگن می شود شکستگی.

تصادفات جزئی ، مانند سقوط روی فرش در خانه یا سقوط روی یخ سیاه ، می تواند باعث شکستگی های خطرناک لگن در سنین بالا شود. در سنین بالا ، زنان به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند ، زیرا اغلب از "از دست دادن استخوان" رنج می برند (پوکی استخوان) شکستگی لگن اغلب همراه با سایر آسیب ها رخ می دهد.

به عنوان مثال ، در افراد مسن ، شکستگی لگن اغلب همراه با شکستگی استخوان رخ می دهد گردن استخوان ران ، بنابراین مهم است که این را به خاطر بسپارید. اغلب استابولوم نیز درگیر است. مفصل ران سپس مستقیماً تحت تأثیر این شکستگی/ آسیب قرار می گیرد.

چه مدت بهبودی طول می کشد؟

مدت زمان بهبودی تا حد زیادی به نوع یا شدت شکستگی لگن بستگی دارد. اگر شکستگی لگن پایدار باشد ، متوسط ​​زمان بهبودی چهار تا هشت هفته است. در این مدت لگن نباید تحت فشار قرار گیرد.

فراتر از این هشت هفته ، با این حال ، بار هنوز در ابتدا محدود است و درد ممکن است هنوز رخ دهد ، اما بدترین حالت به پایان رسیده است. شکستگی لگن ناپایدار معمولاً تحت عمل جراحی قرار می گیرد و بهبود می تواند بیشتر طول بکشد. بعد از عمل ، بیمار باید حدود چهار هفته در رختخواب بماند.

پس از آن بیمار می تواند به تدریج به فعالیتهای روزمره خود بازگردد. با این وجود ، مهم است که بیمار در طول دوره های تجویز شده برای استراحت در بستر به صورت فیزیوتراپی منفعلانه به حرکت درآید تا از از دست دادن عضلات جلوگیری شود. در صورت شکستگی چندگانه پیچیده ، بیماران اغلب مجبورند تا ماهها در رختخواب بمانند. فیزیوتراپی نقش مهمی در روند بهبودی ایفا می کند.