پیوند اعضا: درمان ، اثرات و خطرات

پیوند اعضا یک است پیوند از اندام به ارگانیسم خارجی. این روش پیچیده زمانی اتفاق می افتد که اعضای بدن خود بیمار به دلیل بیماری یا تصادف از کار بیفتد. بیشترین خطر بعد از پیوند رد بافت خارجی است ، که ممکن است نیاز به برداشتن پیوند داشته باشد.

پیوند اعضا چیست؟

پیوند اعضا یک است پیوند از اندام به ارگانیسم خارجی. این روش پیچیده زمانی اتفاق می افتد که اعضای بدن خود بیمار به دلیل بیماری یا تصادف از کار بیفتد. توسط پیوند اعضا، منظور پزشکان پیوند جراحی عضوی سالم به ارگانیزمی است که در آن اندام مربوطه به طور صعب العلاج بیمار شده یا در اثر جراحت جبران ناپذیر آسیب دیده است. کلیه ها ، کبد ها ، ریه ها و قلب ها به طور مکرر پیوند می شوند زیرا در صورت از کار افتادن یکی از این اندام های حیاتی ، زندگی بیمار به شدت در معرض خطر است. برای دریافت پیوند عضو ، باید شرایط خاصی را داشته باشید. علاوه بر این ، سازگاری اهدا کننده مربوطه لازم است تا عضو بلافاصله پس از عمل رد نشود و مجبور شود دوباره از بدن خارج شود. به همین دلیل ، در صورت امکان ، از بستگان بیمار با کمال میل به عنوان اهدا کننده استفاده می شود. در غیر این صورت ، اعضای اهدا کننده اغلب از افراد متوفی سازگار گرفته می شود که از آنها یا از بستگان آنها اعلام رضایت مناسب گرفته شده است.

عملکرد ، اثر و اهداف

پیوند اعضا وقتی بیمار به بیماری جبران ناپذیر یا آسیب دیدگی یک عضو حیاتی مبتلا باشد ، مورد توجه قرار می گیرد. اگر به طور متناوب زندگی بیمار به خطر بیفتد و هیچ گونه امکان بهبودی یا درمانی وجود نداشته باشد ، فرد مورد نظر در لیست انتظار عضوی اهدا کننده قرار می گیرد. هرچه وضعیت بیمار ناامیدکننده و بحرانی باشد ، بالاتر از او در لیست انتظار قرار می گیرد. تحت شرایط خاص ، کمک مالی به اصطلاح زنده امکان پذیر است. این در شرایطی است که اندامها یا قسمتهایی از اعضای بدن درگیر می شوند که اهدا کننده می تواند زنده آنها را تحویل دهد بدون اینکه صدمه بزرگی به وی وارد شود سلامت. کلیه یا قسمتهایی از کبدبه عنوان مثال ، غالباً از این طریق اهدا می شود. اندام های دیگر ، مانند قلب، که نمی تواند از یک فرد زنده حذف شود توسط شخص تازه فوت شده اهدا می شود. این افراد از قبل ، از طریق کارت اهداکننده اعضا یا اعلام رضایت دیگر ، توافق کرده اند که اعضای بدن می توانند پس از مرگ آنها استفاده شوند ، به شرطی که برای بیمار نیازمندی مناسب باشند. اگر همه نیازها برآورده شود و اهدا کننده و گیرنده سازگار باشند (این امر توسط تعیین می شود خون و آزمایشات بافتی) ، عضو از فرد متوفی خارج شده و در اسرع وقت به بدن بیمار پیوند می شود. پس از انجام این عمل ، باید اطمینان حاصل شود كه ارگانیسم عضو خارجی را می پذیرد و آن را به عنوان عضو خود می پذیرد. در این مرحله حساس ، مداوم پزشکی نظارت بر لازمه. هدف از پیوند اعضا برای بازگرداندن بیمار است سلامت تا او بتواند رهبری یک زندگی تا حد زیادی طبیعی از جمله اندامهایی که امروزه می توان پیوند زد ، قسمتهایی از آن است روده کوچک یا پانکراس ، علاوه بر کلیه های مشترک ، کبد و قلب. بافت همچنین می تواند پیوند شود ، مانند مغز استخوان سلولها یا قرنیه چشم.

خطرات و خطرات

بزرگترین خطر پیوند اعضا ، رد احتمالی اندام خارجی است. اصولاً بدن هر بار نسبت به پیوند عضوی که برای آن خارجی است واکنش نشان می دهد. دلیل این امر ساختار سطحی متفاوت سلولهای بافتی است که توسط ارگانیسم به عنوان اجسام خارجی درک می شود. در نتیجه ، سعی می کند عضوی را که نمی شناسد رد کند. در بدترین حالت ، این واکنش های طبیعی می توانند رهبری تا مرگ عضوی اهدا کننده ، به طوری که عملکرد آن متوقف شده و در نهایت باید برداشته شود. این روند می تواند بلافاصله بعد از عمل به صورت حاد یا در دوره بعدی به صورت مزمن رخ دهد. برای جلوگیری از این امر ، بیمار تجویز می شود داروهای که قرار است مهار واکنش رد. در عین حال ، اینها باعث ضعف نیز می شوند سیستم ایمنی بدن، که باعث افزایش حساسیت به عفونت می شود. در این مدت بیمار باید از نزدیک تحت نظر باشد تا بتواند هرگونه واکنش را در اسرع وقت تشخیص دهد. شدت واکنش های رد بستگی به ارگانیسم فرد دارد. به طور کلی ، خطر رد شدن از نظر آماری بیشتر است ریه, کبدو قلب پیوند نسبت به سایر اندام ها و بافت ها.