سینستزی یک علامت است که هنوز در جمعیت عمومی تا حد زیادی ناشناخته است ، و ویژگی خاصی در درک محرک های حسی است. افراد مبتلا همیشه برداشت های حسی را به عنوان جفت دو یا چند برداشت تجربه می کنند.
سینستزی چیست؟
سینستزی از اوایل 300 سال پیش در ادبیات علمی توصیف شده است و ما اکنون از مبتلایان مشهوری مانند فرانتز لیست و ریچارد فاینمن می دانیم. سینستزی برای اولین بار در سال 1880 با مطالعه اعداد تصویری مورد توجه علمی قرار گرفت و از سال 1996 فقط موضوع تحقیقات علمی جدی بوده است. افراد مبتلا یک یا چند احساس همراه و به عنوان یک وحدت لاینحل را تجربه می کنند. سینستزی در واریته های مختلفی اتفاق می افتد که شایع ترین آن عکس های نوری ، درک آنچه با رنگ ها ، اشکال هندسی یا الگوهای رنگی و شنوایی رنگی شنیده می شود ، برداشت های حسی با رنگ ها است. سینستزی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. داده های مختلفی در مورد فراوانی پدیده وجود دارد. دانشمندان گمان می كنند كه بین یك نفر از هر 1 تا یك نفر از هر 200 نفر ممكن است سینست باشد. تعداد موارد گزارش نشده می تواند بسیار بیشتر باشد ، زیرا افراد مبتلا درک طبیعی خود را تجربه می کنند و از انجام بیهوشی خود آگاهی ندارند.
علل
دلایل ارثی زمینه ساز بیشتر سینستزی ها است ، که می تواند با دو واقعیت ثابت شود: افراد مبتلا برداشت خاص خود را توصیف می کنند که هرگز متفاوت نبوده و سینستزی بیشتر در خانواده ها رخ می دهد. حدود 25٪ از بستگان درجه یک را می توان مبتلا تشخیص داد. افراد مبتلا دارای اتصالات عصبی انحرافی هستند ، به طوری که یک محرک حسی باعث ایجاد دو یا چند احساس قابل اندازه گیری علمی می شود. به دلیل وجود این اتصالات عصبی ، سینستزی می تواند به عنوان یک واقعیت علمی و یک ویژگی تشریحی ایجاد شود ، بنابراین برداشت های حسی از نظر پزشکی واقعی هستند. ادراکات سینستتیک خود را در حافظه بهتر از محرک تحریک کننده ، بنابراین افراد مبتلا می توانند رنگ را بهتر از صدای تحریک کننده به یاد بیاورند. علاوه بر این ، تجربیات سینتیک غیر ارادی و ناخودآگاه است و توسط فرد مبتلا نمی تواند آگاهانه کنترل یا متوقف شود. با این حال ، سینستزی ممکن است به عنوان سو mis برداشت در توهم، تحریک شده توسط بیماری روانی، حملات صرع یا بعد از مصرف توهم زاها. علل سینستزی را می توان با وقوع آنها تشخیص داد: در حالی که سینستت های مادرزادی برداشت های حسی را با آگاهی کامل در زندگی روزمره توصیف می کنند ، در توهم همه ادراکات مختل می شود
علائم ، شکایات و علائم
سینستزی اغلب توسط افراد مبتلا به مدت طولانی به عنوان یک ویژگی خاص شناخته نمی شود ، زیرا مادرزادی است و یک سینستت همیشه محرک های حسی را از این طریق از محیط خود درک می کند. در افراد مبتلا ، مناطق مختلف ادراک همراه است. در نتیجه ، آنها در پاسخ به یک محرک حسی به طور همزمان دو یا چند نوع متفاوت از درک را تجربه می کنند. متداول ترین نوع سینستزی شنیدن رنگ است: برای فرد مبتلا ، هر صدا رنگ خاص خود را دارد که هنگام شنیدن آن را درک می کند. با این حال ، انواع مختلفی از سینستزی وجود دارد. این می تواند بر تمام حواس ، شنوایی ، بینایی ، چشایی ، بو و لمس تأثیر بگذارد. علاوه بر این ، هر سینتزی بی نظیر است. تعیین محل درک دشوار است و ممکن است در داخل یا خارج بدن سینست باشد. اتصال احساسات غیرارادی رخ می دهد و نمی تواند سرکوب شود. سینستزی معمولاً برگشت پذیر نیست: اگر یک سینستت یک عدد را به رنگ خاصی درک کند ، برعکس ، این رنگ لزوماً دیدن عدد را بر نمی انگیزد. برخی از سینستت ها می توانند به بالاتر از حد متوسط برسند حافظه عملکرد ، زیرا درک سنتتیک به ویژه به خوبی به خاطر سپرده می شود. یکی دیگر از علائم ممکن است حساسیت بیش از حد باشد ، که در آن تجربه شدید منجر به تحریک بیش از حد سریع محرک ها می شود. Synesthetes همچنین ممکن است خلاقیت خاصی داشته باشد.
تشخیص و دوره
همانطور که توضیح داده شد ، سینستزی مادرزادی توسط قابل تشخیص است مغز اسکن می کند. روش های اصلی مورد استفاده برای تجسم مدار متقاطع در مغز کاربردی هستند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ساده ترین روش تشخیصی ، آزمون تخصیص است. افراد به زنگ هایی با درجه مختلف بازی می شوند که از آنها خواسته می شود یکی از چندین صفحه رنگی را مطابقت دهند. در حالی که افراد غیر آسیب دیده در این آزمون زنگ های روشن را با رنگ های روشن مرتبط می کنند ، سینستت ها قوانین مربوط به خود را دارند که از این قاعده جدا می شوند ، اما آنها می تواند انتخاب انجمن را به طور منطقی و قابل درک برای آنها توضیح دهد. سینستزی به صورت مادرزادی است و معمولاً سیر پیش رونده ای را نشان می دهد ، بسیاری از سینستست ها از افزایش برداشت های حسی با افزایش سن خبر می دهند. در مقابل سینستزی مادرزادی ، سینستزی توهم زا قابل تشخیص نیست. تنها امکان وقوع را می توان براساس مواد مصرفی یا بیماری های موجود تعیین کرد.
عوارض
به دلیل بسیاری از اشکال سینستزی، صحبت از عوارض به طور کلی ضروری نیست. عوارض ناشی از درمان نیز قابل اجرا نیستند، زیرا سینستزی ارزش بیماری ندارد و بنابراین هیچ ارزش بیماری ندارد درمان لازم است. سینستست ها به احتمال زیاد دچار عوارضی می شوند به شکلی که ممکن است احساس اضافی یک محرک اولیه ناخوشایند باشد ، که ممکن است رهبری برای اجتناب از محرک های خاص به عنوان مثال، شنیدن یک صدای خاص ممکن است منجر به یک حس حسی – در این مورد، فقط ناخوشایند یا آزاردهنده – شود. با این حال، این احساسات ناخواسته در موارد مختلف سینستزی بسیار متغیر هستند و اغلب رخ نمی‌دهند. همچنین ممکن است از شرایطی که برای اولین بار منجر به سینستزی شده است، بروز کند. در اینجا چند علت احتمالی شناخته شده است، اما سکته مغزی و شدید ضربه مغزی مغزی ممکن است ذکر شود در کل باید گفت که سینستزی اکثراً خوشایند تلقی می شود. از آنجا که اکثر سیناستست ها درک خود را متفاوت نمی دانند ، مشکلی پیش نمی آید. برعکس ، این شکل متفاوت درک اغلب منجر به اجراهای برجسته می شود. فقط زمانی که "یادگیری"برای درک و مخلوط کردن چندین سطح حسی ، سینستت ممکن است به دلیل تمسخر یا رد شدن با مشکلات خاصی روبرو شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
فرد مبتلا قطعاً به درمان پزشکی و معاینه برای انجام سینستزی نیاز دارد. با این بیماری ، هیچ خود ترمیمی وجود ندارد ، بنابراین در هر صورت معاینه توسط پزشک انجام می شود. هرچه بیماری زودتر تشخیص داده شود ، سیر بعدی بهتر است. در صورت عدم درمان ، علائم بدتر می شوند. در صورت سینستزی ، هنگامی که فرد مبتلا دیگر نمی تواند محرک ها و احساسات خود را به درستی درک کند ، باید با پزشک مشورت شود. در این حالت ، شکایات با شنیدن یا دیدن رخ می دهد ، که می تواند زندگی روزمره را به طور قابل توجهی محدود کند. حتی هنگام چشیدن یا بوییدن ، شکایت های جدی ممکن است رخ دهد ، باید با پزشک مشورت شود. به عنوان یک قاعده ، می توان با یک پزشک عمومی برای انجام سینستزی مشورت کرد. سپس درمان بیشتر توسط یک متخصص انجام می شود. به طور معمول ، این بیماری امید به زندگی فرد مبتلا را کاهش نمی دهد.
درمان و درمان
سینستزی توهم زا معمولاً با درمان می شود درمان یا با توقف مصرف توهم زاها. این نیز به عنوان یک اقدام پیشگیرانه عمل می کند. سینستزی مادرزادی به معنای واقعی کلمه یک بیماری نیست. برعکس ، بسیاری از افراد آگاهانه متأثر از این ویژگی خاص خود را به عنوان یک توانایی و یک هدیه می دانند. بر این اساس ، نیازی به وجود ندارد درمان از ویژگی آناتومیک است و امکان پیشگیری وجود ندارد. امروزه تحقیقات پزشکی در تلاشند تا از سینستزی به عنوان درمانی برای آن استفاده کنند درد بیماران. در آزمایش با موش ها ، تیمی از محققان دریافتند که ژن های سینستزی و درد ادراک یکسان هستند در موش ها، درد محرک ها به قشر مغز که مسئول آگاهی از درد است ، نرسیده اند ، بلکه بیشتر از آن هستند مغز مناطقی که مسئول برداشت ها و برداشت های حسی هستند. موشهای سینستتیک ظاهراً درد را احساس نکردند. آنها آن را به عنوان یک احساس بویایی یا چشایی درک می کنند. هدف اکنون درک این یافته های تحقیقاتی است تا بتوان از آنها برای تولید داروهای جدید درد استفاده کرد.
پیگیری
افراد مبتلا محدود شده اند معیارهای یا گزینه هایی برای مراقبت های بعدی در بیشتر موارد سینستزی به دلیل نادر بودن آن شرط. اگر شرط از زمان تولد وجود داشته است ، معمولاً به طور کامل قابل درمان نیست. بنابراین ، در صورت تمایل به بچه دار شدن ، مبتلایان باید آزمایش ژنتیک و مشاوره را انجام دهند تا از عود بیماری جلوگیری شود. به عنوان یک قاعده ، بیماری به تنهایی قابل درمان نیست. اکثر بیماران مبتلا به سینستزی به مداخله جراحی وابسته هستند ، که می تواند علائم را برای همیشه کاهش دهد. پس از انجام چنین عملیاتی ، باید استراحت سخت در رختخواب حفظ شود ، همچنین بیماران باید از انجام فعالیت های بدنی یا استرس زا خودداری کنند. بسیاری از افراد آسیب دیده به دلیل انجام سینستزی به کمک و حمایت خانواده خود وابسته هستند. حمایت روانی همچنین می تواند از پیشرفت افسردگی و سایر شکایات روانشناختی. به همین ترتیب ، تماس با سایر مبتلایان به این بیماری نیز می تواند مفید باشد ، زیرا امکان تبادل اطلاعات وجود دارد. این بیماری همچنین در برخی موارد امید به زندگی فرد مبتلا را کاهش می دهد.
در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید
افرادی که مبتلا به سینستزی تشخیص داده می شوند نسبت به صدا ، رنگ و سایر محرک ها بسیار حساس هستند. آنها سریعتر فرسوده می شوند و برای پردازش برداشت ها به زمان نیاز دارند. وظیفه خویشاوندان این است که با فرد مبتلا درک کنند. در صورت تشخیص سینستزی در کودک ، توصیه می شود با سایر والدین مبتلا تماس بگیرید. از طریق تجربه والدینی که فرزندشان از نظر محرمانه مستعد است ، تربیت فرزند خود بیشتر موفق می شود فشار-رایگان. برای حمایت هرچه بهتر از این پدیده ، باید مهد کودک ها یا مدارس پشتیبانی مناسبی را سازماندهی کرد. کودکان مبتلا به سینستزی می توانند در زندگی عادی روزمره شرکت کنند ، اما اغلب ناهنجاری های روانی دیگری نیز وجود دارد. بنابراین ، اگر سینستزی تشخیص داده شود ، باید همیشه با همکاری متخصصان و مربیان ویژه آموزش دیده درمان شود. در موارد بیهوشی خفیف ، کودک اغلب هیچ محدودیتی ندارد. با این حال ، از آنجا که کودکان مبتلا معمولاً متفاوت از افراد بدون سینتزی فکر می کنند و رفتار می کنند ، در هنگام برخورد با مبتلایان ، همیشه به صبر نیاز است. ارتباط خوب در خانه به کودکان مبتلا به سینستزی کمک می کند تا دنیای منحصر به فرد افکار خود را پردازش کرده و به صحبت در مورد آن با افراد معتمد
