کشیدگی های رباط ، دقیقاً مانند پارگی رباط ها ، معمول است آسیب های ورزشی: آنها بخصوص در ورزشهایی مانند فوتبال یا اسکی ، بلکه در حین آهسته دویدن. رباط های فوقانی مچ پا یا زانو معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند. علائم معمول کشیدگی رباط شامل تورم جزئی مفصل و همچنین است درد هنگام حرکت و سنگین کردن آن. اگر مفصل آسیب دیده پس از آسیب دیدگی به طور گسترده استراحت کند ، طول دوره بهبودی کشیدگی رباط معمولاً بیش از دو هفته نیست.
علل کشیدگی رباط
اگر یک حرکت شدید در مفصل منجر به بار سنگین رباط ها و همچنین بیش از دامنه حرکتی طبیعی شود ، این می تواند منجر به کشیدگی رباط شود. به عنوان مثال ، رباط ها تحت شدید قرار می گیرند فشار هنگامی که زانو پیچ خورده یا پا پیچ خورده است. یک نیروی خارجی مانند ضربه یا لگد نیز می تواند علت کشیدگی رباط باشد. آسیب های رباط می تواند در ورزش و همچنین در زندگی روزمره اتفاق بیفتد - گاهی اوقات فقط قرار دادن پا در جای اشتباه یا لیز خوردن روی زمین مرطوب برای ایجاد کشیدگی رباط کافی است. کشیدگی های رباط به ویژه اغلب در قسمت فوقانی اتفاق می افتد مچ پا مفصل - یعنی مچ پا. با این حال ، آنها نیز در مفصل زانو، مفصل آرنج، مچ دست مفصل و مفصل شانه. ورزش هایی که بیشتر آسیب های رباط در آنها رخ می دهد شامل این موارد است آهسته دویدن، فوتبال ، تنیس، اسکواش و اسکی. کشیدگی رباط خفیف ترین نوع آسیب رباط است - همچنین به آن آسیب درجه یک رباط می گویند. کشیدگی شدیدتر حتی می تواند منجر به پارگی یا پارگی رباط شود. بنابراین ، یک کشیدگی رباط را می توان پیش درآمد هر دو آسیب دیدگی رباط دانست.
کشیدگی رباط: علائم
علائم معمول کشیدگی رباط است درد هنگام حرکت و همچنین هنگام قرار دادن وزن بر روی مفصل آسیب دیده. با این حال ، در مقایسه با a رباط پاره شدهاز درد کشیدگی رباط بسیار کمتر است. با این حال ، همیشه برای یک شخص ساده ممکن نیست که آن را بدون شک از a تشخیص دهد رباط پاره شده. تورمی که ایجاد می شود نیز در این نوع آسیب کمتر از a است رباط پاره شده. این را می توان با این واقعیت توضیح داد که کشیدگی رباط فقط باعث کشش بیش از حد رباط ها می شود ، اما صدمه ای به بافت نمی زند. بنابراین ، هماتوم ها که در اثر خونریزی در بافت ایجاد می شوند ، از جمله علائم معمول آسیب رباط نیستند. علاوه بر درد و تورم ، کشیدگی رباط منجر به از دست دادن عملکرد و استحکام در مفصل آسیب دیده ایستادن و راه رفتن معمولاً امکان پذیر است ، زیرا مفصل برعکس پارگی رباط پایدار می ماند. با این حال ، اتصال به طور کامل بارگیری نمی شود.
جلوگیری از کشیدگی رباط
هرگز نمی توان با اطمینان از آسیب دیدگی مانند کشیدگی رباط جلوگیری کرد ، زیرا یک حرکت ناگهانی و شدید می تواند باعث آسیب دیدگی رباط چه در ورزش و چه در زندگی روزمره شود. با این حال ، با یک تمرین خاص می توان خطر کشیدگی رباط را کاهش داد. برای به حداقل رساندن خطر آسیب ، ابتدا تقویت عضلات اطراف مفصل مورد نظر مهم است. این علاوه بر این باعث تثبیت مفصل و تسکین رباط ها می شود. علاوه بر این ، آموزش نیز توصیه می شود تعادل و هماهنگی. هدف گذاری شده هماهنگی آموزش می تواند تعامل عضله و همچنین عضله را بهبود بخشد در حال اجرا جنبش. برای آموزش عضلات در مچ پا، روی مینی ترامپولین بپرید یا روی آن بایستید پا در درمان ژیروسکوپ توصیه می شود. علاوه بر این ، عضلات موجود در مفصل مچ پا با تمرین زیر نیز تقویت می شوند: با پای جلوی خود روی لبه پله بایستید ، پاشنه پا را تا آنجا که ممکن است پایین بیاورید و سپس خود را به عقب فشار دهید.
عملکرد رباط ها
رباط های زانو ، مچ پا یا مچ دست در امتداد خارج از هر مفصل اجرا شود و مسئول ثبات آن باشد. علاوه بر این ، آنها برای حرکت مفصل نیز مهم هستند. در حالی که ثبات مفصل آسیب دیده در مورد کشیدگی رباط تا حد زیادی حفظ می شود ، اما در صورت پارگی رباط ، افت قابل توجهی در ثبات مفصل مشاهده می شود. در هر دو نوع آسیب ، قابلیت عملکرد مفصلی نیز محدود است. رباطها متشکل از بافت همبند سلول ها و توسط کوچک تأمین می شوند خون عروق واقع در بین استخوان ها و رباط ها. رباط ها در مفصل به طور معمول به صورت موجی مانند مرتب می شوند. با این حال ، حرکت شدید مفصل و شدید است کشش رباط ها این آرایش را از بین می برد. برای اینکه رباط ها به وضعیت طبیعی خود برگردند ، مفصل پس از آسیب دیدگی رباط به استراحت زیادی نیاز دارد.
