فرآیند بازیابی
بلافاصله پس از بار و فشار ناشی از آن ، مرحله بهبودی آغاز می شود. این به دو دسته تقسیم می شود: در عمل ، فرایندهای بازیابی به بازیابی فعال و بازیابی منفعل تقسیم می شوند. بهبودی فعال به آهستگی درک می شود تحمل دویدن، در حال اجرا فشار عضلانی آزاد اقدامات منفعلانه اقدامات بدون فعالیت بدنی (سونا ، ماساژ و غیره.). اقدامات ترمیمی: اقدامات ترمیمی به موارد زیر تقسیم می شوند:
- ابزار ترمیمی آموزشی
- ابزارهای ترمیمی پزشکی و آموزشی
- درمان های ترمیمی روانشناختی
- بهبودی مداوم
- بازیابی فوری
- ترمیم پس از اثر
- بازیابی استرس
نسبت مطلوب استرس و بهبودی در ورزش چقدر است؟
البته در ورزش ، تمرینات هدف گرا شامل مرحله بهبودی نیز می شود که در آن بدن خود را بازسازی می کند و وقت دارد تا به محرک های تمرین واکنش نشان دهد. نسبت مطلوب بار و بازیابی برای یک نتیجه خوب آموزشی ضروری است. پشت اهمیت بازیابی و نسبت مناسب به بار ، اصل ابر جبران خسارت است.
بعد از یک محرک آموزشی ، بدن خسته می شود ، سطح عملکرد پایین می آید ، قبل از اینکه دوباره به سطح اولیه برگردد ، دوباره بالاتر از سطح اولیه (سازگاری با محرک تمرین) بالا می رود. به طور کلی این فرآیند حدود 1-3 روز به طول می انجامد ، اما به شدت به سطح عملکرد کاربر و نوع آموزش بستگی دارد. اگر محرک بار جدیدی در طی اوج سازگاری ، یعنی فوق جبران تنظیم شود ، نسبت بهینه و بارگیری بهینه وجود دارد و می توان انتظار افزایش عملکرد در طولانی مدت را داشت. دوره زمانی و همچنین افزایش عملکرد منحنی بسیار زیاد است فردی ، بنابراین پیش بینی کلی برای نسبت بهینه استرس و بهبودی دشوار است.
مدل قیچی چیست؟
از نظر جبران خسارت ، بین استرس و نیاز به بهبود رابطه وجود دارد. سطح استرس ناشی از محرک های آموزشی می تواند متفاوت باشد ، یا ممکن است برای ایجاد سازگاری بسیار کم باشد ، به عنوان محرک استرس برای شما خطرناک تر و سنگین تر هستند و در محدوده عملکرد فردی قرار دارند. محرک هایی که نزدیک به حد استرس هستند نیز نیاز به دوره جبران بیش از حد طولانی دارند ، در حالی که محرک های کم فقط به زمان بهبودی کوتاه نیاز دارند.
بنابراین ، یکی از مدل قیچی صحبت می کند. هرچه محرک بالاتر باشد ، مدت زمان بهبودی بیشتر است ، قیچی بازتر می شود.
