دنریت

تعریف

دندریت ها پسوندهای سیتوپلاسمی a هستند سلول عصبی، که معمولاً به شکلی گره مانند از بدن سلول عصبی (سوما) منشعب می شود و به طور ریز و درشت در دو قسمت منشعب می شود. آنها در خدمت دریافت محرکهای الکتریکی از سلولهای عصبی بالادست از طریق هستند سیناپس و آنها را به سوما منتقل کنید. دندریت ها همچنین به تغذیه مواد مغذی کمک می کنند سلول عصبی.

به طور متوسط ​​، a سلول عصبی حدود 1 تا 12 دندریت دارد. بیشتر دندریت ها سطح صاف دارند (دندریت های صاف). با این حال سلولهای عصبی نیز وجود دارند که دندریتهای آنها به اصطلاح دارای پروسه های خار یا ستون فقرات هستند (دندریتهای خاردار). این خارها اجازه تشکیل نوع خاصی از سینپاز را می دهند ، زیرا ستون فقرات اجازه می دهد تنظیم دقیق ترکیب پلاسما در یک منطقه کوچک انجام شود.

ساختار دندریت ها

تحقیقات در مورد ساختار دقیق و رشد دندریت ها ادامه دارد. رشد دندریت معمولاً پس از پایان مرحله جنینی آغاز می شود آکسون رشد و در اوایل ادامه دارد کودکی. فرض بر این است که دندریت های تازه در حال رشد ، مشابه آکسون هایی که تازه جوانه زده اند ، ساختاری را تشکیل می دهند که با آن جهت می گیرند و به سلول هدف بعدی راه می یابند.

این ساختار مخروط رشد نامیده می شود و مسیری را که از نظر شیمیایی مشخص شده به سمت سلول هدف می رود. این مخروط رشد متحرک است و محیط را برای یافتن سیگنال های مناسب اسکن می کند. اگر جاذبه ای وجود داشته باشد ، رشد دندریت طولانی می شود.

در صورت عدم پذیرش ، دوره رشد آن کوتاه می شود یا به بن بست می رسد. مختلف آنزیم ها برای رشد دندریت ها بسیار مهم هستند. اگر یکی از اینها باشد آنزیم ها از بین رفته است ، رشد می تواند متوقف شود و فعالیت سلول عصبی کاهش یابد.

اینکه ، سرعت و جهتی که دندریت رشد می کند احتمالاً توسط فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی و واکنش ها در بدن تنظیم می شود. مکث های رشد نیز توسط این سیگنال ها آغاز می شود. اصل رشد در توسعه یافت می شود ، و همچنین ، به عنوان مثال ، پس از آسیب.

اصطلاح دندریت از دندرون یا دندریت یونان باستان گرفته شده است که به معنی "درخت" یا "متعلق به درخت" است. بر این اساس ، دندریت ها "درخت مانند" از بدن سلول های عصبی منشعب می شوند. به طور معمول ، طول آنها بیش از 100 کیلومتر است.

در مقایسه با آکسون ها ، طول آنها تقریباً چند صد میکرومتر بسیار کوتاه تر است. بر خلاف آکسون، قطر دندریت تغییر می کند. به سمت نوک دندریت مخروطی می شود.

تنه دندریتیک حاوی اندامک سلول برای تولید پروتئین است که به آن شبکه آندوپلاسمی خشن نیز گفته می شود. در سلول های عصبی این کارخانه های تولید پروتئین پلاک های Nissl نامیده می شوند. در نکات دندریت دستگاه به اصطلاح گلژی وجود دارد که در آن مواد ، "شبیه" و مانند اتاق پستی "خطاب" می شوند و ارسال می شوند.

بیشتر ، اما همه دندریت ها ندارند میتوکندری، که به عنوان "نیروگاه سلول" شناخته می شوند. در دندریتهای بسیار نازک این موارد از بین رفته اند. بعلاوه ، نکات دندریت حاوی میکروتوبولها هستند ، ساختارهایی که عملکرد انتقال دارند.

میکروتوبول ها همچنین از "تحت فشار قرار دادن" مخروط های رشد در مرحله رشد اطمینان می دهند. برخی از نویسندگان بدن سلول های عصبی و دندریت ها را به عنوان یک واحد در نظر می گیرند. الگوی دندریت و تعداد دندریت ها عمدتاً تنوع و عملکرد سلول عصبی را تعیین می کند.

سلولهای عصبی چند قطبی به طور مشخص چندین دندریت دارند. اینها بیشتر در بدن اتفاق می افتند ، به عنوان مثال در سلول های عصبی حرکتی نخاع. در اینجا می توانید درباره نورونهای حرکتی بیشتر بدانید سلولهای عصبی دو قطبی فقط یک دندریت دارند.

ساختار آن شبیه ساختار یک است آکسون، با این تفاوت که نقطه پایانی اتصال خاصی ندارد ، به اصطلاح لامپ انتهایی سیناپسی است. این سلولهای عصبی در شبکیه چشم و در گوش سلول های عصبی تک قطبی بسیار نادر هستند و فاقد دندریت هستند.

آنها در اولین نورون در شبکیه دیده می شوند. معمولاً دندریت ها فاقد پوشش هستند که اصطلاحاً غلاف های مدولاری نامیده می شوند. سلولهای عصبی سودونیپولار از این قاعده مستثنی هستند. اینها در ستون فقرات قرار دارند اعصاب و اعصاب جمجمه.