اصولاً اقدامات زیر برای درمان حاد آمبولی ریوی در دسترس است:
- ضد انعقاد (ضد انعقاد ؛ NOAK: آنها آپکس شدند, دبیگاتران, ادوکسبانو ریوروکسابان) یا ترومبولیز داخل وریدی (حل کردن ترومبوز) به عنوان یک اقدام اضطراری در صورت وخامت همودینامیک (دستورالعمل ESC: توصیه کلاس 1).
- تجدید ارزیابی مراحل (بازگشایی مجدد آوارگان) عروق): ترومبکتومی (برداشتن جراحی a خون لخته (ترومبوس) از a رگ خونی) (راهنمای ESC: توصیه کلاس 2a).
در هر صورت ، پروفیلاکسی ثانویه با ویتامین K آنتاگونیست هایی مانند فن پروکومون مورد نیاز است.
بسته به شدت آمبولی ریوی ، رژیم های درمانی زیر را می توان تشخیص داد:
- ضد انعقاد به تنهایی (ضد انعقاد).
- ترومبولیز سیستمیک یا ضد انعقاد به تنهایی.
- ترومبولیز سیستمیک ، انجام اقدامات مجدد یا جراحی در صورت لزوم.
- ترومبولیز سیستمیک ، در صورت لزوم تجدید ارزیابی روش ها یا جراحی (زمان !!).
در شدت 3 یا 4 ، روشهای تجدید ارزیابی زیر استفاده می شود:
- تکه تکه شدن ترومبوس مبتنی بر کاتتر - از بین بردن ترومبوس با استفاده از روش های کاتتر.
- Embolectomy / plumonalisthrombectomy - برداشتن آمبول از طریق جراحی از رگ باز شده.
- اندارترکتومی ریوی - برداشتن آمبول در بیمارانی که دچار ترومبوآمبولیک مزمن می شوند فشار خون ریوی ("فشار خون ریوی").
