دست در سنین جوانی می لرزد
اگر دست لرزش در سنین جوانی اتفاق می افتد ، این اغلب یک شکل افزایش یافته از لرزش عضلانی فیزیولوژیکی (طبیعی) است که اغلب با آن همراه است كافئين, نیکوتین یا مصرف الکل یا به عنوان علامت افزایش عصبی یا اضطراب. ضروری لرزش توضیح داده شده در بالا نیز می تواند در سنین جوانی رخ دهد. این بیماری معمولاً در حدود چهل سالگی خود را نشان می دهد ، اما ممکن است در سال نیز رخ دهد کودکی.
پرکاری تیروئید همچنین در سنین جوانی غیر معمول نیست و گاهی اوقات ، اما نه لزوماً همراه است لرزش. در سنین بالا ، لرزیدن دست اغلب بیماری پارکینسون است. تقریباً یک درصد از افراد بالای 60 سال تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. بعلاوه ، با افزایش سن ، اغلب لرزش فیزیولوژیکی عضلات افزایش می یابد ، که به طور معمول نباید دیده شود.
درمان
این درمان کاملاً به علت اصلی بستگی دارد. اگر این یک لرزش فیزیولوژیکی افزایش یافته باشد ، معمولاً با دارو درمان نمی شود ، بلکه مصرف قهوه یا نیکوتین کاهش می یابد اگر لرزش ناشی از اضطراب پاتولوژیک یا عصبی باشد ، روان درمانی ممکن است توصیه شود
اگر علت عصبی وجود داشته باشد ، به طور فزاینده ای از داروها استفاده می شود. این داروها شامل داروهای ضد صرع است که سلولهای عصبی را کمتر تحریک می کند. پریمیدون یک داروی ضد صرع رایج است که برای درمان لرزش عضلات استفاده می شود.
مسدود کننده های بتا ، که به طور معمول بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند قلب نارسایی یا آریتمی ، همچنین می تواند برای درمان لرزش استفاده شود. در بیماری پارکینسون ، فقدان دوپامین نشانه لرزش است ، بنابراین از داروها برای ایجاد مجدد دوپامین استفاده می شود. L-dopa ، پیش ماده دوپامین، معمولاً برای این مورد استفاده می شود.
متناوباً ، داروهایی که اثر آن را افزایش می دهند دوپامین میتواند مورد استفاده قرار گیرد. اگر شکل شدیدی از وجود داشته باشد لرزش ضروری یا بیماری پارکینسون که با دارو به اندازه کافی قابل درمان نیست ، روش جراحی عمیق وجود دارد مغز تحریک در این روش ، الکترودها در منطقه خاصی از محل قرار می گیرند مغز و یک الکترود در زیر پوست به a متصل می شود راهنما.
اکنون می توان سلول های عصبی را در بالای ضربان سازها مهار کرد تا لرزش سرکوب شود. این روش موفقیت درمانی خوبی را در بیشتر بیماران نشان می دهد.
