تست آلرژی: درمان ، اثر و خطرات آن

An آزمایش آلرژی برای شناسایی آلرژن هایی که می توانند زندگی را بیمار کنند استفاده می شود. آن آزمایش آلرژی هر زمان مشکوک به آلرژی باشد استفاده می شود. در بیشتر موارد ، آزمایش آلرژی می تواند در مطب پزشک خانواده انجام شود.

تست آلرژی چیست؟

La تست خراش است حساسیت تست برای بررسی واکنش های آلرژیک به گرده یا حیوان مو. در این آزمایش ، مواد آلرژیک احتمالی به داخل ریخته می شود پوست، که پس از آن به آرامی با یک لنگه خاردار می شود. بعد از 20 دقیقه ، قرمزی آن پوست و اندازه گندم ارزیابی می شود. ما از یک صحبت می کنیم حساسیت وقتی بدن نسبت به مواد معمولاً بی ضرر (حیوان) تا حدی واکنش نشان می دهد مو، گرده گل) با خارش چشم ، رینیت، تنگی نفس یا حتی سقوط گردش خون. طبق تخمین ها ، حدود 25 میلیون نفر وجود دارد حساسیت مبتلایان در آلمان - و تعداد آنها در حال افزایش است. به همین دلیل است که آزمایش آلرژی همیشه بخشی از تجهیزات اساسی متخصصان پوست ، پنومولوژی و آلرژی است. با آزمایش آلرژی ، واکنش های بدن به سرعت و با اطمینان مشخص می شود. اگر علائم آلرژی از قبل وجود داشته باشد ، آزمایش آلرژی تشخیص را تضمین می کند. اگر علائم (هنوز) از بین رفته باشند ، روشن می شود: آیا فرد مورد نظر از قبل نسبت به یک یا چند ماده حساسیت زای خاص واکنش حساس نشان داده است؟

عملکرد ، اثر ، کاربرد و هدف

فقط متخصصان باتجربه می توانند تست آلرژی را به درستی انجام دهند و ارزیابی کنند. به همین دلیل ، اگر کسی معتقد باشد که از آلرژی رنج می برد ، مراجعه به یک متخصص باید اجباری باشد. روش های مختلفی برای انجام تست آلرژی وجود دارد. شایع ترین است تست خراش. با استفاده از این تست آلرژی می توان در عرض چند دقیقه فهمید که آیا شخصی که تحت آزمایش قرار گرفته از آلرژی رنج می برد یا خیر. اول ، پوست در ساعد حداقل خراشیده شده است. سپس ماده آلرژی زا روی پوست می ریزد. اگر آلرژی وجود داشته باشد ، ظرف چند دقیقه خارش خارش روی پوست ایجاد می شود. در آزمایش آلرژی دیگر ، ماده آلرژی زا در زیر پوست تزریق می شود. با این حال ، این آزمایش آلرژی خطر ابتلا به یک بیماری شدید را به همراه دارد واکنش های آلرژیک و اکنون به ندرت استفاده می شود. آن استنشاق تست آلرژی نیز امکان پذیر است. در این حالت ، ماده مشکوک تحت نظارت پزشکی استنشاق می شود. تست آلرژی از طریق بینی همچنین امکان پذیر است. برخی از تست های آلرژی نیز تعیین می کنند التهاب سطح یا آنتی بادی در خون از طریق نمونه خون. خطر عوارض جانبی در اینجا صفر است. علاوه بر این ، در مورد تعیین یا رد آلرژی ، این روش آزمایش نیز قطعی ترین است. با این حال خون این آزمایش همیشه نمی تواند تست آلرژی را مستقیماً روی بدن بیمار رد کند. به نظر می رسد این نیز یک مسئله هزینه باشد. آزمایش اپیکوتانس ، که قبلاً به طور مکرر در پشت استفاده می شد ، اکنون کمتر رایج است. این اغلب منجر به واکنشهای مثبت کاذب می شود. اگر تست آلرژی منفی باشد ، فرد معاینه شده به احتمال زیاد از هیچ حساسیتی رنج نمی برد. اگر تست آلرژی مثبت باشد ، روش بعدی (دارو ، حساسیت بیش از حد) همراه با پزشک تصمیم گیری می شود. بنابراین ، یک آزمایش آلرژی به موقع انجام شده می تواند به شروع آزمایش کمک کند درمان در اسرع وقت. اغلب موارد بدتر (به عنوان مثال آسم) قابل پیشگیری است. در صورت مشخص نبودن نتیجه ، بعضی اوقات باید آزمایش آلرژی تکرار شود. قبل از انجام تست آلرژی ، بسیار مهم است که خیر آنتی هیستامین ها به مدت یک هفته گرفته شده است این داروها هر گونه دارو را مهار می کنند واکنش های آلرژیک. پس از آن آزمایش آلرژی بی فایده است.

خطرات و خطرات

انجام آزمایش آلرژی بی خطر محسوب می شود. به طور معمول ، تست آلرژی خطری ندارد. آزمایش آلرژی همچنین در محیط پزشک انجام می شود و یک کیت اورژانس نیز همیشه آماده است. با این وجود ، احتمال کمی وجود دارد که فرد مبتلا به تهدیدی برای زندگی مبتلا شود شوک. در این حالت باید فوراً اقدام شود و با پزشک اورژانس تماس گرفته شود. همچنین هنگامی که خطرناک می شود آلرژی غذایی از طریق آزمایش آلرژی تشخیص داده می شود. غذای آلرژی زا می تواند واکنش های تاخیری را ایجاد کند. در این مرحله ، ممکن است بیمار دوباره در خارج از مطب پزشک باشد. به همین دلیل ، هر زمان که امکان پذیر باشد ، تحریکات غذایی در کلینیک انجام می شود. تست آلرژی برای فیلتر کردن عدم تحمل دارو همچنین مورد کلینیک است. یک عارضه جانبی بسیار شایع آزمایش آلرژی ، سقوط گردش خون است. با این حال ، این ماده عامل آلرژی نیست که مقصر است. تنش و روانشناختی فشار معمولاً عوامل محرک هستند. علاوه بر این ، تست خراش زیرا آزمایش آلرژی برای ایجاد حساسیت در درجه اول با خراش دادن پوست بی اعتبار است. با این حال ، دانشمندان مخالف هستند و می گویند: یک آزمایش آلرژی باید در نهایت بیماری را تشخیص دهد و خود را بیمار نکند.