درمان میوکاردیت چیست؟
درمان در ابتدا بر اساس شدت آن انجام می شود میوکاردیت. در بیشتر موارد ، علائم (درمان علامتی) و علل (علت درمانی) میوکاردیت به طور موازی درمان می شوند. درمان علامتی شامل و قبل از هر چیز ، استراحت جسمی و قطع موقت فعالیت بدنی است.
مسکن ها همچنین می تواند برای تجویز شود درد قفسه سینه. بستگی به شدت آن دارد میوکاردیت، این درمان را می توان در خانه یا بیمارستان انجام داد (احتمالاً با مانیتور) نظارت بر) درمان علalی در برابر تحریک کننده است میکروب ها و باید با توجه به عوامل بیماری زا سازگار شود.
بیماری های قارچی تحت درمان قرار می گیرند به اصطلاح ضدمیکوت. آنتی بیوتیک ها در مورد عفونت باکتریایی کمک کنید. این ها بسته به نوع آنها باید سازگار شوند باکتری.
در مورد بیماری ناشی از ویروس ها، از داروهای ضد ویروس معمولاً استفاده می شود ، اما بسیاری از داروها فقط در زمینه مطالعات قابل استفاده هستند. وضعیت مشابه است داروهای سرکوب کننده ایمنی. این موارد زمانی ضروری هستند که میوکاردیت نتیجه یک رویداد خود ایمنی باشد (بدن دفاع ایمنی خود را علیه خود انجام می دهد).
عوارضی مانند قلب نارسایی با داروی مناسب (قرص آب) درمان می شود. در شدیدترین موارد ، الف قلب پیوند ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک ها انواع داروهایی هستند که بطور خاص در برابر آنها موثر هستند باکتری و در نتیجه همچنین در برابر عفونت های باکتریایی.
بسته به نوع باکتری، گروه های مختلف آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. آنتی بیوتیک درمانی در برابر میوکاردیت تنها در صورت منطقی بودن عفونت باکتریایی عامل بیماری است. آنتی بیوتیک ها در برابر کمک نمی کنند ویروس ها یا فرایندهای خود ایمنی (که در آن سیستم ایمنی بدن به بدن حمله می کند). با این حال ، اگر بیماری باکتریایی باشد ، عفونت می تواند به سرعت و به طور خاص با آنتی بیوتیک های مختلف درمان شود ، بنابراین عوارض احتمالی را به حداقل می رساند و مدت زمان میوکاردیت را به طور قابل توجهی کوتاه می کند.
مدت زمان میوکاردیت
مدت زمان میوکاردیت به عوامل مختلفی بستگی دارد. به طور خاص ، سن و عمومی سلامت فرد مبتلا نقش اصلی را بازی می کند. افراد جوان معمولاً سریعتر از افراد مسن بهبود می یابند.
چه کسی قلب در حال حاضر توسط بیماری های قبلی آسیب دیده است بهبودی بیش از یک فرد سالم در غیر این صورت. علاوه بر این ، میزان آسیب به عضله قلب نیز نقش دارد. میوکاردیت که بدون عارضه پیشرفت می کند ، معمولاً پس از حدود پنج تا شش هفته بهبود می یابد. با این حال ، در صورت وجود عوامل برهم زننده ، روند بهبودی نیز می تواند دو تا سه ماه طول بکشد.
یک خطر عمده در میوکاردیت ، ترتیب بیماری یا رنج مزمن از عواقب عفونت است. عوارضی مانند آریتمی قلبی می توانند در مدت زمان کوتاهی عقب نشینی کنند ، اما ممکن است یک عمر نیز ادامه داشته باشند. اگر میوکاردیت به اتساع تبدیل شود کاردیومیوپاتی، بطن ها بزرگ می شوند ، و در نتیجه ظرفیت دفع قلب کاهش می یابد. این شرط همچنین می تواند به a تبدیل شود بیماری مزمن. همین امر در مورد نارسایی قلبی نیز وجود دارد که غالباً فرد مبتلا را تا پایان زندگی همراهی می کند.
