بیماران مبتلا به سندرم ستون فقرات گردنی غالباً علاوه بر علائم دیگر ، به اصطلاح سرگیجه "سرویکوژنیک" نیز دارند. آنها معمولاً سرگیجه چرخشی را گزارش نمی کنند ، اما سرگیجه متزلزل یا عدم اطمینان در راه رفتن را توصیف می کنند. این علائم با وضعیت اجباری طولانی مدت افزایش می یابد.
آنها از چند دقیقه تا چند ساعت دوام می آورند. سندرم ستون فقرات گردنی عمدتا با علائم اصلی مشخص می شود درد در شانه بازو-گردن حوزه. با این حال ، این درد اغلب تنها علامت نیست ، اما با علائم دیگری از جمله همراه است سردرد، سرگیجه ، اختلالات بینایی ، صدای زنگ در گوش یا احساس بی حسی یا گزگز (پارستزی).
در صورت وجود چنین علائمی ، بسیار مهم است که در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید. سندرم ستون فقرات گردنی می تواند دلایل بسیار متفاوتی داشته باشد. برخی از آنها مشترک هستند که به دلایلی اعصاب خارج شدن از ستون فقرات منقبض یا تحریک می شود.
اگر این امر به دلیل نیاز به فضای (مانند فتق دیسک در ستون فقرات گردنی که به آن فشار می آورد) اتفاق بیفتد اعصاب یا توموری که در ستون فقرات رشد می کند) ، ممکن است اتفاق بیفتد که نه تنها عصب بلکه همچنین عروق واقع در آنجا منقبض شده است. اگر این روی عروق تأمین کننده خون تأثیر بگذارد مغز، این انقباض دائمی می تواند منجر به کاهش جریان و در نتیجه کمبود آن شود خون و اکسیژن به مغز. این کمبود اکسیژن می تواند توسط سرگیجه ، از جمله موارد دیگر ، قابل توجه باشد.
با این حال ، دلایل زیادی برای سرگیجه وجود دارد ، بیشتر آنها ، اما نه همه ، بی ضرر هستند. فقط به این دلیل که سندرم ستون فقرات گردنی وجود دارد و فرد از سرگیجه نیز رنج می برد ، لزوماً ناشی از سندرم ستون فقرات گردنی نیست. بنابراین ، اگر حملات سرگیجه جمع شده یا احساس دائمی سرگیجه وجود داشته باشد ، باید پزشک آن را بررسی کند تا بیماری های زمینه ای را پیدا یا حذف کند.
کل ستون فقرات از اجسام مهره ها و دیسک های بین مهره ای واقع شده بین مهره ها تشکیل شده است. ستون فقرات گردنی از هفت مهره گردنی تشکیل شده است. دیسک های بین مهره ای مهره های گردنی را که بین آنها قرار دارند تثبیت می کنند و در ناحیه گردنی عملکرد اصلی آنها تثبیت کننده مفصل است.
An دیسک بین مهره ای از یک حلقه بیرونی جامد (حلقه الیافی) و یک هسته نرم (ژلاتینی) (هسته پالپوسوس) تشکیل شده است. در صورت فتق دیسک (افتادگی) ، کل دیسک از جای خود بیرون نمی زند. در عوض ، هسته نرم و نرم می لغزد و اگر حلقه الیافی جامد خارجی پاره شود ، می تواند فرار کرده و بر روی آن فشار بیاورد. نخاع.
دیسک فتق منجر به علائم معمولی سندرم ستون فقرات گردنی می شود و بنابراین می تواند باعث ایجاد طلسم های گیجی شود. دیسک فتق در ستون فقرات گردنی نسبتاً نادر است و معمولاً در بیماران مسن دیده می شود. با افزایش سن ، ستون فقرات گردنی از انعطاف پذیری کمتری برخوردار می شود و علائم سایش در مهره ها و ساختارهای رباط باعث پارگی و شل شدن رباط های تقویت کننده می شود.
این منجر به بی ثباتی دیسک های بین مهره ای می شود و به افتادن قسمت داخلی دیسک علاقه مند است. در ابتدا دیسک فتق در ستون فقرات گردنی با محافظه کاری (بدون جراحی) با آن درمان می شود داروهای ضد درد و فیزیوتراپی. اگر علائم پس از حدود 5 هفته بهبود نیافت ، باید یک عمل جراحی در نظر گرفته شود. همچنین دیسک های لغزنده قبلی و بدون توجه در ستون فقرات گردنی خطرناک هستند که باعث استخوان سازی ساختارها می شوند ، کانال نخاعی باریک شدن (تنگی کانال نخاعی ستون فقرات گردنی) و اعصاب درون آن منقبض شود. این منجر به a سندرم ستون فقرات گردنی رحم، که فقط با جراحی قابل اصلاح است.
تمام مقالات این مجموعه:
