درمان لکنت کاسل

یک مطالعه طولانی مدت نشان می دهد که با کمک کاسل لکنت زبان درمان، حدود 70 درصد از شرکت کنندگان قادرند در طولانی مدت روان صحبت کنند. در این درمان، بیماران از طریق الگوهای گفتاری جدید کنترل گفتار را بدست می آورند. تنفس، صدا و فن بیان آنها را به چیزی که به عنوان گفتار نرم معروف است آموزش می دهد. درمان، یک دوره فشرده سه هفته ای ، ویژه نوجوانان و بزرگسالان است و با یک برنامه رایانه ای همراه است.

کنترل یادگیری

کنترل واژه جادویی همه گفتار درمانی ها برای لکنت ها است. در کسل لکنت زبان درمان ، بیماران کنترل گفتار را از طریق الگوهای گفتاری جدید به دست می آورند. تنفس، صدا و بیان آنها را آموزش می دهد تا در آنچه به عنوان گفتار نرم شناخته می شود صحبت کنند. در همان زمان ، آنها یاد می گیرند که الگوهای رفتاری قدیمی را بشکنند: یعنی لکنت ها از موقعیت هایی که ممکن است لکنت. آنها با شکل دادن و کنترل فعالانه آنچه آنها می گویند ، جایگزین تجربه ناخوشایند شکست و درماندگی می شوند.

از این گذشته ، قرار است بیماران در شرایط اضطراری اعتماد به نفس خود را در توانایی گفتاری جدیدشان ثابت کنند. پس از سه هفته درمان فشرده در محل ، آنها مجبورند برای مثال در شهر راهنمایی کنند - وضعیتی که لکنت ها معمولاً از آن اجتناب می کنند. به موازات درمان ، بیماران استفاده از صدای خود را با رایانه بررسی می کنند یادگیری برنامه است.

موفقیت ماندگار

یک مطالعه طولانی مدت توسط پروفسور هارالد اولر از گروه روانشناسی در دانشگاه کسل نشان داده است که ، به ویژه در دراز مدت ، اختلالات گفتاری با کاسل قابل اصلاح است لکنت زبان درمان. حدود 450 فرد مبتلا به سنین دوازده تا 65 سال در این مطالعه شرکت کردند. بیش از 70 درصد بیماران قادر به صحبت روانتر از قبل بودند. آنها باید توانایی خود را برای صحبت در موقعیت های مختلف ثابت کنند ، به عنوان مثال در مصاحبه با یک رهگذر یا هنگام مکالمه تلفنی.

قبل از درمان ، بیماران در حدود دوازده درصد از هجاهای صحبت شده لکنت زبان داشتند. بلافاصله پس از درمان ، آنها به طور متوسط ​​در یک تا دو درصد هجا ها لکنت زبان داشتند. در بلند مدت ، متوسط ​​نرخ لکنت در سه تا چهار درصد کاهش یافته است. حد سه درصدی یک سطح نامحسوس در نظر گرفته می شود زیرا حتی افراد غیر لکنتی نیز گاهی اوقات مسدود کردن گفتار را نشان می دهند.

فعالیت مغز در لکنت ها تغییر می کند

طبق مطالعات متعدد ، لکنت زبان احتمالاً یک نقص عصبی است. قسمتهایی از نیمکره چپ مغز ممکن است در افرادی که تغییر می کنند لکنت در طول زندگی آنها پزشکان در مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ-اپندورف دریافتند که ارتباط بین مغز به نظر می رسد مناطقی که مسئول گفتار هستند در لکنت زبان دچار اختلال می شوند. اتصالات عصبی بین مراکز در نیمکره چپ مغز مسئول برنامه ریزی و افرادی که مسئول اجرای سخنرانی هستند دارای نقص هستند.

بنابراین ، مناطقی از مغز که کنش متقابل صحیح را کنترل می کنند زبان، حلق و تارهای صوتی با تاخیر واکنش نشان می دهند. به موازات مطالعه طولانی مدت پروفسور اولر ، کلینیک دانشگاه فرانکفورت ، با همکاری م Instituteسسه درمان لکنت کاسل و دانشگاه کاسل ، در حال بررسی فعالیت مغز افرادی است که لکنت و تغییرات پس از درمان طی سه سال گذشته.

نه مشتری قبل از شروع درمان و یک سال و دو سال بعد تحت معاینه قرار گرفتند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، که تصاویری از مناطق فعال شده مغز را فراهم می کند. یک یافته این است که اختلالات در نیمکره چپ مغز نشان داده شده در لکنت ها توسط مناطق مغزی همسایه که پس از درمان با شدت بیشتری فعال می شوند ، جبران می شود. اینکه آیا هزینه های درمان لکنت کاسل از نظر قانونی تأمین می شود یا خیر سلامت بیمه به موارد مختلف بستگی دارد.