درمان سندرم WPW
در بعضی از بیماران ، حمله به اصطلاح با مانور واگ می تواند خاتمه یابد. بیماران شکم را فشار می دهند یا یک لیوان آب سرد می نوشند. در بعضی موارد ، با این مانورها می توان جلوی حملات را گرفت ، اما همیشه برمی گردد.
دارو درمانی حاد در طی حمله همچنین می تواند حمله را خاتمه دهد ، اما یک درمان علی نیست. در بعضی از بیماران ، تلاش می شود یک داروی درمانی پیشگیری کننده ، به عنوان مثال با بلاکرها ، ایجاد شود. سایر داروهای ضد آریتمی را نیز می توان در اینجا استفاده کرد.
با این حال ، تنها علت درمانی این بیماری ، فرسایش رادیو فرکانس سوند است. در این نوع درمان ، یک کاتتر وارد می شود قلب از طریق کشاله ران رگ - معمولاً به عنوان بخشی از معاینه الکتروفیزیولوژیک. در آنجا مسیر لوازم جانبی بومی سازی و اندازه گیری می شود.
سپس با کمک برق ، گرمای شدیدی در نوک کاتتر تولید شده و جای زخم ها قرار می گیرد. این منجر به از بین بردن بافت آسیب دیده می شود. مسیر هدایت به طور دائم قطع می شود.
این درمان در حدود 90٪ موارد با موفقیت پایدار تاج گذاری می کند. جراحی به معنای واقعی کلمه یک گزینه درمانی در نیست سندرم WPW. فرسایش فرکانس رادیویی یک عمل نیست بلکه یک روش تهاجمی است.
هیچ برش پوستی ایجاد نمی شود و بیهوشی لازم نیست. داروهایی از گروه بتا بلاکرها می توانند به عنوان یک آزمایش درمانی در سال استفاده شوند سندرم WPW. آنها سرعت تحریک را در ناحیه گره AV. برای این منظور باید به طور دائمی مصرف شوند. با این حال ، مسدود كننده های بتا همیشه كمك نمی كنند ، به همین دلیل اغلب در طول بیماری ، درمان با فرسایش توصیه می شود.
فرسایش به چه کسی کمک می کند؟
فرسایش فرکانس رادیویی درمانی انتخابی برای آن است سندرم WPW. با این حال ، ابتدا می توان یک داروی درمانی را امتحان کرد. با این حال ، به خصوص برای بیمارانی که خطر فیبریلاسیون بطنی و مرگ ناگهانی قلبی دارند و برای ورزشکاران (به زیر مراجعه کنید) ، فرسایش رادیو فرکانس به عنوان درمان انتخابی توصیه می شود.
میزان موفقیت در روش درمانی در حدود 90٪ نسبتاً زیاد است. این روش خود نیازی به انجام این کار ندارد بیهوشی عمومی. در بیماران مبتلا به سندرم WPW که هیچ علائمی ندارند ، درمان فرسایش معمولاً کاملاً ضروری نیست.
تمام مقالات این مجموعه:
