امید به زندگی با سندرم WPW چگونه تغییر می کند؟
سندرم WPW به خودی خود امید به زندگی را تغییر نمی دهد. بیمارانی که از سندرم WPW امید به زندگی محدودی ندارند. علاوه بر این ، فرسایش با فرکانس بالا یک درمان علی است که در بیشتر موارد می تواند علت بیماری را از بین ببرد و بنابراین به طور عملی درمان شرط. با این حال ، در موارد نادر ، مرگ ناگهانی قلب می تواند رخ دهد.
سندرم WPW چقدر می تواند خطرناک شود؟
A سندرم WPW از آنجا که می تواند القا کند می تواند بسیار خطرناک باشد فیبریلاسیون دهلیزی در موارد نسبتاً نادر در بیماران بدون سندرم WPW ، فیبریلاسیون دهلیزی معمولاً حاد نیست که تهدید کننده زندگی باشد. با این حال ، در بیماران مبتلا به سندرم WPW ، فیبریلاسیون دهلیزی می تواند به دلیل مسیر هدایت دوم ، فیبریلاسیون بطنی را القا کند.
فیبریلاسیون بطنی به این معنی است که قلب بیش از حد هیجان زده می شود و آنقدر سریع ضرب می کند که فقط می تواند فیبریل باشد و دیگر به طور م workثر کار نمی کند. بنابراین فیبریلاسیون بطنی در صورت عدم درمان کشنده است. این نیاز به فوری دارد احیا با دفیبریلاسیون به دلیل این عارضه ، مرگ ناگهانی قلب ، سندرم WPW یک تهدید کننده زندگی است شرط که نیاز به درمان دارد. نوع دقیق درمان بستگی به علائم و مشخصات بیمار دارد.
آیا می توانم با سندرم WPW ورزش کنم؟
بیمارانی که از سندرم WPW رنج می برند اما کاملاً بدون علامت هستند مجاز به ورزش بدون محدودیت هستند. با این حال ، به طور منظم نظارت بر از قلب یافته ها توسط یک متخصص قلب توصیه می شود. به ویژه در بیماران بدون علامت بسیار جوان ، باید یک معاینه الکتروفیزیولوژیک قبل از انتشار ورزش برای تشخیص دقیق تر انجام شود. معاینه الکتروفیزیولوژیک نیز باید در تمام بیمارانی که از دوره های مکرر رنج می برند ، انجام شود تاکی کاردی.
فرسایش کاتتر با فرکانس بالا معمولاً به عنوان درمان انتخابی توصیه می شود. از سرگیری ورزش (رقابتی) به طور معمول 3-6 ماه پس از موفقیت در درمان فرسایش امکان پذیر است. ورزشکارانی که با زایمان قابل درمان نیستند و به دارو درمانی پاسخ نمی دهند و از حملات مکرر تاکی کاردی فقط باید خیلی متوسط ورزش کنه در هر صورت ، تمام بیماران مبتلا به سندرم WPW که ورزش می کنند ، ابتدا باید با متخصص قلب و عروق خود مشورت کنند.
تمام مقالات این مجموعه:
