توانایی مکیدن یا جذب چیزی چیست؟ اهمیت و سودمندی آن برای انسان چیست؟ آیا بیماری هایی وجود دارد که در نتیجه آن رفلکس مکیدن به طور ناقص وجود داشته باشد؟ این س questionsالات در مورد مکیدن و توانایی مکیدن در مقاله زیر پاسخ داده شده است.
مکیدن چیست؟
رفلکس مکیدن در نوزاد تازه متولد شده ذاتی است. فقط با مکیدن می تواند به موقع غذا را بلعیده و هضم کند. توانایی دریافت مایعات با مکیدن از نظر فیزیولوژیکی رفلکس مکش ذاتی را که بین شش تا دوازده ماهگی از بین می رود ، دنبال می کند. نوزاد تازه متولد شده بازتاب ذاتی دارد و بلافاصله پس از تولد بدنبال سینه مادر می رود. اگر چیزی به گونه اش دست بزند ، برمی گردد سر آنجا. اگر نوک پستان سپس لبها یا نوک آن را لمس می کند زباناز دهان در اطراف نوک پستان بسته می شود و نوزاد تازه شروع به مکیدن می کند. این فقط باعث ایجاد این حرکات جستجو با خود می شود دهان هنگامی که گرسنه می شود - درست قبل از اینکه محرک گرسنگی بیش از حد قوی شود و در بالای ریه های خود غذا را فریاد می زند. درست مثل رفلکس جستجو ، رفلکس مکیدن در نوزاد تازه متولد شده ذاتی است. فقط با مکیدن می تواند غذا را به موقع ببلعد و بلع و هضم کند. در سن شش تا دوازده ماهگی ، مرکزی است سیستم عصبی تا جایی پیشرفت کرده است که رفلکس با مکیدن ارادی و ارادی جایگزین می شود. اگر رفلکس مکش به عنوان رفلکس ادامه یابد و از بین نرود ، ممکن است نشانه ای از آن باشد مغز آسیب همانطور که آسیب مغزی ممکن است باعث ذاتی دیگر شود واکنش ادامه یابد که به طور معمول ناپدید می شود (به عنوان مثال ، در فلج مغزی کودک).
کارکرد و وظیفه
توانایی جذب مایعات به درون خود با مکیدن در طول زندگی ادامه دارد. این فرایند به صورت تناوبی و هماهنگی با تنفس. تنفس مری را می بندد. هنگامی که فرد غذا یا مایع مصرف می کند ، یک بازتاب توسط حنجره است حنجره نای را می بندد تا مواد غذایی و مایعات در ریه ها قابل استنشاق نباشد. همراه با توانایی مکیدن یک عملکرد حرکتی عملکردی در دهان منطقه: لب ها ، زبان، فک ، کام نرم، عضلات حلق و حنجره در اینجا ذکر شده است. مکیدن و بلعیدن حرکات ، حمل و نقل و تنفس باید از نظر حرکتی هماهنگ باشد ، زیرا استنشاق (بلعیدن) مایعات و غذا می تواند رهبری به ذات الریه. سرفه رفلکس از آسپیراسیون محافظت می کند.
بیماری ها و بیماری ها
توانایی جذب ، بلع و هضم مایعات با مکیدن برای بقای انسان حتی پس از نوزادی ضروری است. گاهی اوقات این عملکرد می تواند مختل شود. این مورد در مورد بیماری های عصبی یا بیماری های گوش است ، بینی و ناحیه گلو. توانایی مکیدن مایعات و دریافت غذا نیز می تواند در نتیجه روند پیری انسان مختل شود. اختلال در توانایی مکیدن و بلعیدن ممکن است با علائم زیر مشاهده شود ، که اغلب جدی گرفته نمی شوند: اینها بلع مکرر ، سرفه و پاکسازی گلو ، صدای گرفتگی یا خش خش است. مایعات ، غذا و بزاق نمی توان آن را در دهان نگه داشت و سقوط کرد یا جریان داشت. به دلیل کمبود فعالیت عضلانی و هماهنگی از نظر کنترل ، غذا برای مدت طولانی در دهان یا گلو باقی می ماند. مصرف غذا نیز زمان زیادی را مصرف می کند. با فعالیت حرکتی ضعیف و هماهنگی، چند حرکت مکیدن یا جویدن قابل مشاهده نیست. از پیامدهای ناکافی مصرف مواد غذایی و مایعات می توان به کاهش وزن ، کم آبی بدنو برونشیت. همچنین ممکن است شروع ناگهانی وجود داشته باشد تب از علت نامشخص و ذات الریه. برای بهبود مصرف غذا باید مراقب حالت ایستاده در حالت نشسته بود. پشت ممکن است نیاز به خم شدن یا پشتیبانی داشته باشد. بازوهای خم شده که روی میز قرار گرفته اند نیز کمک می کنند. با استفاده از نی یا یک فنجان مخصوص آشامیدنی ، مایعات را می توان در جرعه های کوچک مکش کرد. مشکلات لوگوپدی - بیان کلام - و مشکلات تنفس و هضم غذا معمولاً با اختلال در عملکرد مکیدن ، جویدن و بلع همراه است. برای بهبود عملکرد مکیدن ، تمرینات گفتاری لوگوپدیک یا تمرینات عملکرد حرکتی دهان محلی ضروری است. بیماری هایی که منجر به اختلال در مکیدن و بلعیدن می شوند عبارتند از: فلج مرتعش، صدمات و تومورهای دستگاه بلع (زبان, قوس پالاتال، لوزه پالاتین ، حلق ، مری) ، یا ضربه. پس از جراحی تومور در این منطقه ، اگر آسیب آنقدر شدید باشد که توانایی بازگرداندن توانایی suag را نداشته باشد ، ممکن است در نهایت مشکلات ادامه یابد. بیماری های مختلف تخریب عصبی مانند آلزایمر مرض، اسکلروز متعدد، یا ضربه شدیدتر مغز آسیب می تواند منجر به اختلال در مکیدن و بلع شود. در افراد با فلج مغزی کودک، یک فک گوتیک با دندان های نادرست و مشکلات ارتودنسی می تواند در نتیجه تون عضلانی نادرست و عصب دهی نامناسب در دهان و حلق ایجاد شود. مکیدن ، بلع و گفتار نیز در این مورد مختل می شود. در افراد معلول ، ممکن است رفلکس مکش و بعداً توانایی دریافت مایعات با مکیدن مختل شود. محرک ها می توانند هر معلولیتی باشند که در مرکز آن تأثیر بگذارد سیستم عصبی.