نشانه ها
Chikungunya خود را پس از یک دوره کمون 1-12 روزه نشان می دهد تب, لرز, سردرد، حساسیت به نور ، بثورات ، و عضلات شدید و درد مفاصل. مدت زمان بیماری 1-2 هفته است. عوارض جدی و نتیجه مهلک به ندرت امکان پذیر است. درد در انواع مختلف مفاصل این بیماری را مشخص می کند و ممکن است ماهها تا سالها پس از بهبود بیماری حاد ادامه یابد. انگشتان ، مچ ، آرنج ، انگشتان پا و زانوها اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند و درد همچنین با تورم همراه است. مزمن خستگی همچنین ممکن است در نتیجه بیماری رخ دهد. طی سالهای اخیر شیوع گسترده ای در مناطق آسیب دیده مشاهده شده است. در بسیاری از کشورها ، این بیماری در افرادی که از سفر برمی گردند رخ می دهد. نام آفریقایی "chikungunya" به وضعیت پیچ خورده ای گفته می شود که بیماران به دلیل آن گرفتار می شوند درد.
علل
علت این بیماری عفونت با ویروس chikungunya (CHIKV) ، یک ویروس آلفا و RNA پوشیده از خانواده توگاویروس است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا ، هند ، جزایر اقیانوس هند و آسیای جنوبی و جنوب شرقی یافت می شود. ویروس ابتدا از ویروس جدا شد خون از تب بیمار در تانزانیا در سال 1953
انتقال
ویروس توسط پشه های آلوده جنس از جمله زرد منتقل می شود تب پشه ، که همچنین یک بردار برای تب زرد و دانگ، و ، پشه ببر آسیایی. در آفریقا ، ویروس بین پستانداران ، پستانداران کوچک و پشه ها گردش می کند. در طی شیوع موضعی ، ویروس همچنین می تواند منحصراً بین انسان منتقل شود. در آسیا ، در درجه اول بین انسان ها جریان دارد.
تشخیص
تشخیص بر اساس علائم بالینی ، سابقه بیمار ، وضعیت اپیدمیولوژیک و روش های آزمایشگاهی انجام می شود. به دلیل علائم و انتقال مشابه ، chikungunya احتمالاً اغلب با آن اشتباه گرفته می شود دانگ. مالاریا همچنین باید از تشخیص خارج شود.
پیشگیری
واکسن در حال حاضر موجود نیست. بنابراین ، مهم است که از نیش حشرات با اقدامات مختلف احتیاط: -پشه ها برخلاف روز نیز گاز می گیرند. اقدامات پیشنهادی شامل موارد زیر است:
- لباس مناسب
- مواد دفع کننده، به عنوان مثال DEET, حشره کش ها.
- قوانین رفتاری
رفتار
Chikungunya به صورت علامتی با ضد التهاب غیر استروئیدی درمان می شود داروهای مانند ایبوپروفن و ناپروکسن, گلوكوكورتيكوئيدها و سایر مسکن ها مانند پاراستامول. آبرسانی کافی و استراحت در رختخواب نیز تجویز می شود. ورزش بدنی سبک ممکن است تأثیر مثبتی داشته باشد. درمان علتی با ضد ویروس داروهای به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. استفاده از کلروکین در مرحله مزمن بحث شده است.
