در بسیاری از فرهنگ ها ، طبیعی ترین چیز در جهان است که کودکان در تخت والدین خود بخوابند. در کشورهای صنعتی غربی ، این خواب مشترک ، که به آن خواب مشترک نیز گفته می شود ، کمتر رایج است. اما این شیوه در آلمان نیز رو به افزایش است. در اینجا بدانید که هنگام خواب مشترک باید به چه نکاتی توجه کنید.
هم خوابیدن چگونه کار می کند؟
با خوابیدن همزمان ، نوزادان و کودکان نوپا در نزدیکی والدین یا یکی از والدین خود می خوابند. در معنای باریک تر ، این بدان معناست که نوزادان با تخت والدین می خوابند. این صورت فلکی سپس تخت خانوادگی نامیده می شود. در بیشتر موارد ، مادر و کودک تماس جسمی مستقیمی دارند. نوع دیگر یک تخت جانبی است که در کنار تخت والدین قرار می گیرد. یک قسمت جانبی تختخواب را می توان تا کرد یا برچید ، به طوری که تماس مستقیم والدین با کودک نیز در اینجا امکان پذیر است.
خواب مشترک چه مزایایی دارد؟
مادر می تواند فوراً نیازهای فرزند خود را بدون نیاز به بلند شدن برطرف کند. این امر به شما امکان می دهد تا در صورت نیاز از شیر مادر راحت و هنگام بیدار شدن نوزاد آرامش سریع بگیرید. مطالعات آزمایشگاهی خواب نشان می دهد در حالی که نوزادانی که با مادران خود می خوابند بیشتر از نوزادانی که تنها می خوابند بیدار می شوند ، آنها نیز سریعتر و بدون گریه زیاد دوباره به خواب می روند. علاوه بر این ، نوزادانی که با مادران خود می خوابند دو بار بیشتر در شب و تقریباً سه برابر نوزادانی که به تنهایی می خوابند از پستان خود می نوشند. بر این اساس ، نوزادانی که با مادران خود می خوابند یک سوم بیشتر مصرف می کنند کالری در شب ، که تأثیر مثبتی بر افزایش وزن و چاقی دارد سیستم ایمنی بدن.
آیا همخوابی روی رشد کودک تأثیر می گذارد؟
بسیاری از صداها در خوابیدن مشترک این مشکل را می بینند که کودکان به دلیل نزدیکی مداوم مستقل نمی شوند. برخی دیگر تأکید می کنند که خوابیدن مشترک پیوند والدین و کودک را تقویت می کند و امنیت را فراهم می کند. هیچ شواهدی در تحقیقات وجود ندارد که نشان دهد کودکانی که تنها می خوابند بعداً از نظر اجتماعی دارای استعداد یا استقلال بیشتری نسبت به کودکانی هستند که با مادران خود می خوابند. در حقیقت ، یک مطالعه آمریکایی ثابت کرد که این افراد در خلوت در طول روز بهتر هستند و نسبت به کسانی که تنها می خوابند نسبت به شرایط جدید بازتر هستند.
آیا خوابیدن مشترک خطرناک نیست؟
این کابوس هر پدر و مادری است: مرگ ناگهانی نوزاد سندرم (SIDS). برخی آن را بزرگترین عامل خطر خواب مشترک می دانند. اما عکس آن صادق است. علت دقیق ایجاد مرگ ناگهانی نوزاد سندرم هنوز مشخص نیست. با این حال ، خفگی ناشی از خفگی خارجی ارتباطی با آن ندارد. در عوض ، محققان گمان می کنند که نوزادان دیگر نمی توانند خود را کنترل کنند تنفس به دلیل تأثیرات نامطلوب محیط خواب آنها. خواب مشترک با حمایت از ضربان قلب پایدار و تنفس ریتم برای نوزاد علاوه بر این ، مشاهده شده است که مادران به طور غریزی نوزادان خود را در موقعیت جدید قرار می دهند و هنگامی که روی شکم خود قرار می گیرند ، آنها را به پشت برمی گردانند. این امر به کاهش خطر SIDS کمک می کند ، زیرا موقعیت مستعد خطر ابتلا به SIDS را افزایش می دهد مرگ ناگهانی نوزاد سندرم
10 قانون برای خواب راحت در تخت خانواده
خوابیدن به همراه مزایای زیادی دارد ، با این وجود باید به چند نکته توجه کنید تا اطمینان حاصل کنید که کودک شما با خیال راحت با شما می خوابد. بنابراین ، ما 10 قانون خواب مشترک را برای شما تنظیم کرده ایم:
- از تشک خیلی نرم و ناهموار استفاده نکنید و از بستر آب استفاده نکنید.
- پوست ضخیم ، پتو و بالش و حیوانات شکم پر را از تخت بردارید.
- اگر شما اضافه وزن یا از آن رنج می برند آپنه خواب، کودک شما باید در تخت کناری بخوابد.
- کودک خود را به پشت قرار دهید.
- اگر سیگاری هستید ، کودک شما نباید در کنار شما بخوابد. هوای بازدم آنها حاوی است نیکوتین و آلاینده ها
- مصرف نکنید آرامبخش, داروهای, الکل یا سایر موادی که به هوشیاری شما آسیب می رسانند.
- تخت خود را محکم کنید تا کودک شما نه بتواند بیفتد و نه در جایی لغزش کند. بهتر است فرزند خود را بین خود و دیوار قرار دهید. فاصله های تشک را با پتو و غیره پر کنید.
- سطح دراز کشیده باید آزادی حرکت کافی را برای والدین و کودک فراهم کند.
- خواهران و برادران و حیوانات خانگی باید در اتاق دیگری بخوابند.
- دمای اتاق خواب باید بین 16 تا 18 درجه سانتیگراد باشد. در تختخواب خانواده گرمتر از تنهایی در تخت است. بنابراین کودک خود را خیلی گرم نپوشید.
مصاحبه: سه سوال از دکتر هربرت رنز پولستر
دکتر هربرت رنز پولستر متخصص اطفال و محقق دانشکده مانهایم برای عموم است سلامتی در دانشگاه هایدلبرگ. آخرین کتاب راهنمای دکتر رنز پولستر ، "خوب بخواب عزیزم" ، در لیست پرفروش ترین راهنماهای فرزندپروری قرار گرفته است. در مصاحبه کوتاه ما ، او به سه س aboutال درباره خوابیدن مشترک پاسخ می دهد.
1. کودکان تا چه مدت یا تا چه سنی باید با والدین خود بخوابند؟
دکتر رنز-پولستر: برای من ، قانون کلی برای چنین سوالاتی این است که هیچ کس "نباید" و هیچ کس "نباید". چه کسی باید آن را تعیین کند؟ خانواده ها این کار را بسیار متفاوت انجام می دهند ، تا حدی به این دلیل که شرایط برای هر خانواده متفاوت است. به عنوان مثال ، اگر خواهر یا برادر بزرگتر وجود داشته باشد ، برخی از کودکان راحت تر می توانند از تخت والدین خود خارج شوند ، زیرا ممکن است شخصی در خانه جدید آنها وجود داشته باشد. و کودکان همچنین می خواهند در برخی از نقاط لانه خود را داشته باشند - برخی زودتر ، برخی دیرتر. غالباً این امر در سه یا چهار سالگی شروع می شود ، هنگامی که گزارش های غرورآمیز شروع می شود: "من اکنون در تختخواب خود می خوابم!" و "حالا فقط بابا با ما است که هنوز قادر به مدیریت آن نیستیم!" اما اساساً ، همیشه اینگونه است: هیچ کس هرگز دوست پسر یا دوست دختر خود را به تخت والدین خود نمی آورد.
2 ، چگونه می توانم به عنوان پدر و مادر به خواب مشترک پایان دهم؟
دکتر رنز پولستر: در بسیاری از خانواده ها ، شما صحبت در مورد آن بپرسید و نظر او را از کودک بپرسید. شاید او بتواند محل خواب خود را طراحی کند یا با والدین خود تخت بسازد؟ این مطمئناً به او کمک خواهد کرد تا بداند که اگر بلافاصله آن را مدیریت نکنم ، اجازه می دهم شبانه دوباره برگردم. اگر طناب زنی زیاد نباشد همیشه خوب است - اجبار و فشار م workثر نیست. این بسیار مفید است که بدانید در خانواده ای که مردم با یکدیگر دوست هستند ، کودکان همانند بزرگترها عمل می کنند: آنها تمام تلاش خود را می کنند. همه ما می دانیم که همیشه همه چیز به یک شکل پیش نمی رود.
3. Re-Co-Sleeping چیست و چگونه می توانم به عنوان والدین با آن برخورد کنم؟
دکتر رنزپولستر: آنچه در اینجا منظور شده این است که کودکان قبلاً در رختخواب خود خوابیده اند و سپس دوباره درب والدین خود را می کوبند. این اتفاق می افتد زیرا ممکن است اتفاق ترسناکی در زندگی رخ دهد ، زیرا کودکان بیمار هستند یا در غیر این صورت دچار استرس شده اند. این بسیار مهم است که بپرسیم چرا "لاستیک اتصال" آنها در حال حاضر بسیار محکم است و چگونه می توانیم به عنوان یک خانواده با هم کار کنیم تا مقداری تمدد اعصاب و امنیت عاطفی در آنجا وجود دارد.