لوسمی میلوئیدی مزمن: درمان دارویی

اهداف درمانی

  • بهبود علامت شناسی
  • بهبودی (از بین رفتن علائم بیماری).
  • طولانی شدن زمان بقا
  • شفا

توصیه های درمانی

  • آغاز از درمان قبل از به دست آوردن وضعیت BCR-ABL: هیدروکسی اوره (40 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن) در صورت شمارش لکوسیت> 100,000 در میکرولیتر (اجتناب از لکوستاز / تجمع لکوسیتها in خون عروق در نتیجه عروقی ایجاد می شود انسداد).
  • پیشگیری از سندرم لیز تومور (TLS ؛ خطرات متابولیکی تهدید کننده حیات که می تواند در اثر نابودی ناگهانی تعداد زیادی از سلولهای تومور ایجاد شود): pH ادرار را به 6.4-6.8 تنظیم کنید سدیم بی کربنات (1-2 گرم در روز po) و اسید اوریک ترخیص کالا از گمرک.
  • مادام العمر درمان در مرحله مزمن (<15٪ انفجار در خون or مغز استخوان) میلوئید مزمن سرطان خون (CML) برای جلوگیری از عود و پیشرفت بیماری به مرحله تسریع شده (زیر را ببینید) یا بحران بلاست. احتمالاً یک استراتژی فروش در بیولوژیک مزمن سرطان خون. در مطالعه ای بر روی 190 شرکت کننده ای که وارد مرحله بهبودی بدون درمان (TFR) شدند ، یک پاسخ عمده مولکولی (MMR) در 51.6٪ و MR 4.5 (= کاهش در متن BCR-ABL با 4.5 سطح ورود به سیستم از پایه) حفظ شد (مربوط به (به مقیاس بین المللی تا 0.0032٪)) در اکثریت. نیلوتینیب درمان (به زیر مراجعه کنید) در 86 بیمار از سر گرفته شد. از سرگیری درمان منجر به حداقل MMR مجدداً در 85 بیمار شد. در طی 40 هفته پس از شروع درمان ، بار BCR-ABL در 4.5٪ (89/76) به MR 86 بازگشت.
  • برای درمان خط اول ، مهارکننده های تیروزین کیناز (TKi ؛ ایماتینیب ؛ در صورت مقاومت به ایماتینیب ، دازاتینیب ، نیلوتینیب). توجه: خطر فعال شدن مجدد هپاتیت B:
    • در 10.9 سال پس از شروع درمان با ایماتینیب، 84.4 درصد هنوز زنده بودند
    • بیمارانی که در 0.1 ماه به یک نتیجه مطلوب (پاسخ عمده مولکولی با کاهش سطح BCR-ABL <18)) رسیده اند: میزان بقا> 90٪
    • پس از کاهش طولانی مدت بار تومور توسط چندین سطح ورود به سیستم ، کنترل کنترل شده از داروهای همچنین امکان پذیر است (= بهبودی بدون درمان (TFR)).
  • ترکیبی از ایماتینیب با نتایج pefly IFN-α2a در افزایش پاسخ مولکولی عمیق. درمان نگهدارنده با IFN پس از درمان TKI منجر به بهبودهای طولانی مدت می شود.
  • برای درمان خط زمانی ، اینترفرون؛ احتمالاً هیدروکسی اوره یا سیتوزین آرابینوزید (بهبودی خون و سیتوژنتیک در 40-60). بوسوتینیب اگر با حداقل یک TKI دیگر تحت درمان قرار گیرد ، ممکن است در درمان خط دوم استفاده شود ایماتینیب, داساتینیبو نیلوتیب گزینه های درمانی مناسبی محسوب نمی شوند. اثرات جانبی: تهوع, استفراغ، راش، اسهال (اسهال)
  • Ponatinib (نسل سوم TKI): درمان انتخابی در بیماران CML با جهش T315I و در مواردی که سایر TKI ها نشان داده نشده است. عوارض جانبی: بیماری انسداد وازو ، وقایع ترومبوتیک ، پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) ، بثورات شدید ؛
  • آسکیمینیب: نه در حوزه تیروزین کیناز بلکه در محل اتصال میریستیل مهار می کند: پروتئین همجوشی BCR-ABL ناشی از انتقال بین کروموزوم 9 و 22 ("کروموزوم فیلادلفیا") ؛ بیشتر بیماران حداقل بهبودی خون (عادی سازی) را به دست آوردند خون شمارش) (مرحله مطالعه من).
  • توجه: پیگیری منظم (آزمایش سیتوژنتیک و مولکولی) ژنتیک) برای ارزیابی وضعیت بهبودی
  • درمان CML فقط با پیوند سلول های بنیادی آلوژنیک امکان پذیر است. بیمارانی که پیوند سلول های بنیادی دریافت نمی کنند ، باید برای یک دوره داروی مداوم آماده شوند
  • همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید (پیوند سلول های بنیادی).

توجه: معیارهای مرحله شتاب عبارتند از:

  • 10-19٪ انفجار در خون یا مغز استخوان یا.
  • ≥ 20٪ بازوفیل در خون یا مغز استخوان یا
  • ترومبوسیتوپنی مستقل از درمان <100,000 / μl یا
  • ترومبوسیتوز (پلاکت (ترومبوسیت) در خون بالاتر از حد طبیعی)> 1,000,000،XNUMX،XNUMX / μl ، بدون پاسخ به درمان یا
  • "انحرافات مسیر اصلی" کروموزومی کلونال سلولهای Ph + (کروموزوم Ph دوم ، تریزومی 2 ، ایزوکروموزوم 8q ، تریزومی 17 ، کاریوتایپ پیچیده ، انحرافات قطعه کروموزومی 19q3) با وجود درمان ؛ یا
  • تکامل کلونال تازه شکل گرفته یا
  • اسپلنومگالی پیشرونده (اسپلنومگالی) و لکوسیتهای در حال افزایش که به درمان پاسخ نمی دهند

سایر نشانه ها

  • اگر حداقل بیماری باقیمانده (MRD) زیر آستانه تشخیص باشد ، می توان ایماتینیب مهار کننده تیروزین کیناز را به طور آزمایشی و بدون خطر زیادی قطع کرد.