نوک پستان (مونث): آناتومی و عملکرد

نوک پستان چیست؟

نوک پستان (مامیلا) در مرکز آرئول دایره ای و تیره که مرکز سینه را تشکیل می دهد بالا می رود. مجاری 12 تا 15 شیری که در زیر نوک پستان و آرئول گشاد می‌شوند و کیسه‌های شیر را تشکیل می‌دهند و سپس به صورت عمودی در نوک پستان بالا می‌روند، به سمت بیرون در نوک نوک پستان باز می‌شوند.

سلول‌های ماهیچه‌ای صاف هم در نوک پستان و هم در ناحیه آرئول وجود دارند که در پاسخ به تحریک مکانیکی (مانند دهان نوزاد) منقبض می‌شوند: این امر باعث می‌شود نوک پستان بلند شود و بسته به انقباض ماهیچه‌ها ظاهری کم و بیش چروک به آن می‌دهد. این نعوظ باعث می شود که نوزاد در حین مکیدن راحت تر آن را بگیرد. در پاسخ به تحریک مکانیکی نوک پستان در دوران شیردهی، هیپوتالاموس در مغز دو هورمون اکسی توسین و پرولاکتین ترشح می کند:

اکسی توسین باعث انقباض مجاری شیر و نشت شیر ​​از نوک پستان می شود. همچنین باعث افزایش انقباضات رحم می شود که برای چرخش بعد از زایمان مهم هستند. پرولاکتین تولید شیر را تحریک می کند.

اشکال نوک سینه

نوک سینه: غدد رنگی، چربی و بویایی.

آرئول و نوک پستان در دختران و زنان جوان معمولاً صورتی کم رنگ تا قهوه ای است. تحت تأثیر بارداری، تیره تر می شوند، زیرا رنگدانه افزایش می یابد.

ناحیه آرئول توسط برجستگی هایی که به صورت دایره ای مرتب شده اند احاطه شده است. اینها غدد چربی کوچک (غدد مونتگومری) هستند که ترشح آنها پوست هاله را مرطوب می کند.

وظیفه نوک پستان چیست؟

وظیفه اصلی نوک پستان این است که به نوزاد و نوزاد اجازه می دهد تا شیر بخورد و در نتیجه تغذیه کند.

نوک پستان چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟

نوک سینه های صاف یا معکوس معمولا مادرزادی و بی ضرر هستند. با این حال، آنها را باید از عقب افتادگی نوک پستان مرتبط با بیماری، که معمولاً فقط در یک طرف رخ می دهد، متمایز کرد. علت دومی معمولا تومور است.

نوک پستان ممکن است به طور کامل وجود نداشته باشد (اتلی) که معمولاً با عدم وجود کل سینه مورد نظر (آماستیا) همراه است.

التهاب نوک پستان (تلیت) ممکن است در دوران شیردهی یا در دوران نفاس رخ دهد. شکاف یا راگاد نوک پستان نیز معمولاً به دلیل بارداری یا نفاس است.

نئوپلاسم های خوش خیم و بدخیم (رشد، تومور) می توانند در ناحیه نوک پستان ایجاد شوند.

برخی از زنان همچنین یک سینه "کامل" اضافی در امتداد خط شیر (معمولاً زیر بغل) دارند. پزشکان از آن به عنوان پلی ماستی یاد می کنند. سینه اضافی (از جمله نوک سینه و آرئول) را می توان به طور کامل با جراحی برداشت.