استئوساركوم: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • تسکین درد
  • تثبیت مقاطع استخوانی در معرض شکستگی
  • کاهش اندازه تومور - قبل از عمل (قبل از جراحی) توسط شیمی درمانی (شیمی درمانی نئوادجوانت).
  • برداشتن تومور - رجوع کنید به «جراحی درمان".
  • شفا

توصیه های درمانی

درمان بستگی به میزان تومور استخوان. اغلب ، درمان شامل ترکیبی از جراحی و شیمی درمانی (مترادف: سیتوستاتیک درمانی). مدت زمان کل درمان تقریباً 9-12 ماه است.

  • بی دردی طبق طرح مرحله بندی WHO:
    • مسکن غیر افیونی (پاراستامول، نماینده خط اول).
    • مسکن افیونی با قدرت کم (به عنوان مثال ، ترامادول) + ضد درد غیر افیونی.
    • مسکن افیونی با قدرت بالا (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.
  • عوامل شیمی درمانی به عنوان یک شکل مستقل از درمان با رویکرد درمانی (درمانی) یا تسکینی (تسکینی ؛ بدون رویکرد درمانی) استفاده می شود.

توالی درمانی

  • به دلیل خطر زیاد متاستازها (تشکیل تومورهای دختر) و برای کاهش تومور توده قبل از جراحی ، شیمی درمانی (= شیمی درمانی نئوادجوانت ؛ شیمی درمانی القایی) طبق پروتکل درمانی داده می شود (مطالعات بهینه سازی درمان ؛ COSS: مطالعه سارکوم تعاونی GPOH ؛ EURAMOS. استئوسارکوم مطالعه؛ EURO-BOSS: برای بیماران مسن (41-65 سال).
    • مدت زمان: تا 10 هفته
    • توجه: بیمارانی که خود به خود دردناک هستند شکستگی ممکن است نیازی به شیمی درمانی قبل از عمل نباشد.
  • متعاقباً انقراض تومور (برداشتن تومور از طریق جراحی) (> 80٪ بیماران را می توان بازو و عمل کرد) پا حفظ)
  • بعد از عمل ، شیمی درمانی بیشتری انجام می شود (= شیمی درمانی کمکی).
    • مدت زمان: تا 10 هفته: تا 18 هفته.
  • استئوسارکوم بسیار حساس به اشعه نیست.
  • عودهای محلی و ریه متاستازها باید برداشته شود در صورت لزوم ، شیمی درمانی مجدداً انجام می شود. رادیاتو (پرتو درمانی) ممکن است برای عودهای غیر جراحی استفاده شود.

سیتواستاتیک

داروهای سیتوستاتیک زیر را می توان به صورت ترکیبی (پروتکل های پلی شیمی درمانی) برای تومورهای بدخیم استخوانی اولیه استفاده کرد:

  • آدریامایسین (ADR)
  • بلومایسین
  • سیس پلاتین (DDP)
    • از هیدراتاسیون کافی (دریافت مایعات) برای محافظت از کلیه اطمینان حاصل کنید!
  • فاکتور سیترووروم
  • سیکلوفسفامید
  • داکتینومایسین
  • ایفوسفامید (IFO)
    • از هیدراتاسیون کافی (دریافت مایعات) برای محافظت از کلیه اطمینان حاصل کنید!
    • استفاده از محافظ uropitex: Uromitexan
    • بالا-مقدار استفاده ممکن است باعث انسفالوپاتی (پاتولوژیک / بیمار) شود مغز تغییرات) → استفاده از آبی متیلن.
  • متوتروکسات با اسید فولیک نجات (HD-MTX).
    • از هیدراتاسیون کافی (دریافت مایعات) برای محافظت از کلیه اطمینان حاصل کنید!
    • در صورت لزوم ، به دلیل افزایش خطر عوارض ، در بیماران بالای 40 سال استفاده نشود!
    • اگر یک اختلال دفع گسترده MTX وجود داشته باشد ، کمک می کند کربوکسی پپتیداز G2 (گلوکارپیداز).
  • وین کریستین

داروهای سیتوستاتیک برای عود موضعی و متاستازهای ریوی:

در اینجا هیچ اطلاعاتی در مورد دوزها داده نشده است ، زیرا تغییر در رژیم های مربوطه در طی شیمی درمانی معمول است.