اصطلاح رباط بال متعلق به گروهی از رباط های بال است که از دو رباط تشکیل شده است که در ناحیه دهانه رحم فوقانی استفاده می شود مفاصل. به طور خلاصه ، این رباط های بال همیشه قسمت را حفظ می کنند سر در موقعیت ، حتی وقتی منتقل می شود. هر رباط بال وظایف خاص خود را دارد. صدمه به یک یا هر دو رباط بال می تواند منجر به جابجایی های مختلف ناخوشایند یا حتی دررفتگی رباط شود سر از ستون فقرات گردنی. چنین صدماتی معمولاً اصطلاحاً پارگی رباط استخوانی است که می تواند ناشی از حرکات به خصوص خشن ، به عنوان مثال در یک حادثه باشد. برای تشخیص دقیق چنین صدماتی ابتدا باید توموگرافی رایانه ای انجام شود و سپس این تشخیص توسط MRI تأیید شود که در اکثر موارد موفقیت آمیز است. پس از آن ، می توان درمان را هدف قرار داد.
رباط بال چیست؟
رباط بال نواری از الیاف بسیار سخت ، کوتاه و الیافی است. در بدن انسان فقط یک رباط بال وجود ندارد ، بلکه دو رباط بال نیز وجود دارد. رباط های بال فقط در ناحیه دهانه رحم فوقانی یافت می شوند. نام علمی رباط بال ، ligamentum alare است. در انگلیسی ، اصطلاح چک رباط ادنتوئید برای رباط یک بال استفاده می شود. با این وجود بیشتر ما از جمع یعنی رباط های بال صحبت می کنیم. از جمله موارد دیگر ، به این ها رباط های آلار ، گل مژه ، یا لیگامان آلاریا گفته می شود.
آناتومی و ساختار
رباط های بال در استخوان پس سری قرار دارند. این محل اتصال محل اتصال دهانه رحم بر روی جمجمه است. این ختم حفره جمجمه در پشت است ، جایی که قهرمانی که دنیا را روی شانههایش نگهداشته است اولین مفصل سفالیک است. فیبرهای سخت رباط های بال در میانه راه بین massa lateralis از قرار دارد قهرمانی که دنیا را روی شانههایش نگهداشته است. دو رباط بال وجود دارد ، یکی چپ و دیگری راست. آنها فرآیند ادنتوئید را در بر می گیرند. دو رباط بال تقریباً 170 درجه زاویه تشکیل می دهند.
عملکرد و وظایف
عملکرد لیگامان آلاریا ، یا رباط های بال ، ایجاد ثبات در جمجمه نسبت به ستون فقرات گردنی در حالی که هنوز امکان حرکت لازم را دارد. در اصطلاح آنها عملکرد ترمز و نگهداری دارند. حتی اگر سر می چرخد ، عملکرد این رباط های بال از جابجایی جانبی جلوگیری می کند ، که بسیار مهم است ، به ویژه در ناحیه سر. یکی دیگر از عملکردهای رباط های بال این است که حتی در هنگام خم شدن یا چرخش محور دیگر از جابجایی جلوگیری می کند جمجمه. رباط های بال هر دو را حفظ می کند مهره گردن رحم و اولین مهره گردنی ، که بعد از همه به مهره گردنی دوم متصل است ، در هر زمان متمرکز است ، مهم نیست که در کدام قسمت از پایه جمجمه در حال حاضر در نتیجه هر حرکت واقع شده است. توجه به این نکته ضروری است که حتی اگر سر به پهلو خم شود ، به اصطلاح خم شدن جانبی باشد ، از طریق این رباط های بال هیچ اتفاقی نمی افتد. بنابراین سر همیشه به مهره های گردنی متصل است تا قادر به لغزش نباشد. اگر اصطلاحاً عملکرد صحیحی داشته باشند و صدمه نبینند ، به اصطلاح ترجمه یا حتی ساب لگشن ، در نتیجه دررفتگی مفصل ، به راحتی توسط رباط های بال بین سر و ستون فقرات اتفاق می افتد. همچنین ، هر چرخش قابل تصور دیگری از سر معمولاً همیشه توسط این رباط های سخت و پایدار جبران می شود. فقط چرخش های غیرمعمول خشونت آمیز یا غیره جانبی قادر به آسیب دیدن رباط های بال هستند.
بیماری
بر اساس توضیحات بالا در مورد اینکه لیگامان آلاریا یا در رباط های بال آلمان چه وظایفی دارند ، تصور اینکه چه اتفاقی می تواند بیفتد وقتی یک رباط بال یا حتی همه آنها دیگر نتوانند عملکرد تثبیت کننده خود را انجام دهند ، کار دشواری نیست. هد باید در ارتباط با تلفن همراه باشد مفاصل که آن را به ستون فقرات متصل می کند ، اما دقیقاً به دلیل وزن آن نباید در اثر دررفتگی نسبت به ستون فقرات گردنی بلغزد یا حتی جا به جا شود. با این حال ، چنین اتفاقی می تواند رخ دهد ، یعنی در مورد صدمات به ستون فقرات گردنی. چنین صدماتی می تواند در صورت ایجاد خمش جانبی به خصوص تند و شدید یا چرخش شدید سر در سر وجود داشته باشد. این می تواند منجر به پارگی رباط استخوانی لیگامان آلاریا یا همچنین لیگامان آلائر ، یعنی رباط بال شود. این امر منجر به جابجایی سر نسبت به مهره های ستون فقرات گردنی می شود. بسته به اینکه آیا فقط یک رباط بال یا هر دو رباط بال تحت تأثیر چنین پارگی های رباط استخوانی قرار دارند ، این جابجایی سر یا یک طرفه یا حتی دو طرفه است. یک آسیب معمول از این نوع است شکستگی از کندیل های پس سری نوع III طبق اندرسون و مونتسانتو - سایپرز ، باشگاه دانش با این حال ، آسیب های دیگری نیز به رباط های بال یا یکی از رباط های بال وجود دارد که ممکن است باشد. این موارد شامل تفکیک آتلانتو-اکسیپیتال یا دیگری بی ثباتی چرخشی آتلانت-محوری است که اغلب با علامت اختصاری AARI نیز یافت می شود. اگر سوicion ظن وجود داشته باشد که ممکن است چنین صدمه ای به رباط های بال یا یک رباط بال منفرد رخ داده باشد ، لازم است توضیحات لازم را بدست آورید. توموگرافی رایانه ای به ویژه برای تشخیص دقیق مناسب است. پس از آن ، تأیید تشخیص مهم است ، که معمولاً با MRI به خوبی انجام می شود. درمان مورد نیاز پس از آن بر اساس تشخیص خاص است.
