درمان با کرم
انواع کرم ها و پماد های بواسیر وجود دارد که برای درمان علامت دار مختصر استفاده می شود بواسیر. آنها برای تسکین خارش و سوزش، اما نمی تواند علت را از بین ببرد. چنین پمادهایی حاوی مواد ضد التهابی هستند ، بی حس کننده های موضعی و قابضین.
این مواد به اصطلاح قابض دارای اثرات ضد التهابی ، هموستاتیک و خشک کننده هستند. این یک مزیت است ، زیرا کرم های چنین ترکیبی به خوبی در خارش ، گریه و سوزش التهابات برای شکایات شدید تر ، پمادهای حاوی نیز وجود دارد کورتیزون.
درد-مواد موثر در پماد بواسیر شامل لیدوکائین و بنزوکائین. همه این مواد فعال با مواد روان کننده و منقبض کننده عروق مخلوط می شوند (گشاد می شوند) عروق) مورد دوم نیز به طور قابل توجهی منجر می شود هموستاز. همه موجود است پماد و کرم به درمان محلی علامت دار یک بیماری خفیف تا متوسط می پردازند ، اما آنها نمی توانند جایگزین درمان جراحی برای بیماری های شدیدتر شوند. اطلاعات بیشتر را می توانید در اینجا بیابید: درمان خانگی بواسیر یا کرم چربی تانولاکت
جراحی بواسیر
بیماری های بسیار پیشرفته و شدید بواسیر را نمی توان به صورت سرپایی و محافظه کارانه درمان کرد. در چنین حالتی مداخله جراحی اجتناب ناپذیر است. هدف از چنین مداخلات جراحی ترمیم شرایط آناتومیکی طبیعی جراحی است مقعد تا جایی که امکان دارد.
تحت هیچ شرایطی نباید کل بالشتک هموروئیدی برداشته شود ، زیرا این امر منجر به از دست دادن قدرت خوب می شود. در حال حاضر روش های مختلف جراحی وجود دارد که می تواند برای درمان بیماری های بواسیر به خصوص شدید در نظر گرفته شود. یک روش کلاسیک بسیار مهم ، هموروئیدکتومی است.
این روش عمدتا برای بافت افتاده و دیگر قابل کاهش استفاده نمی شود. این روش مستلزم بستری در بیمارستان و یک روند بهبودی دردناک به مدت چند هفته است. این روش به طور کلی تحت یا به طور کلی انجام می شود بیهوشی نخاعی.
قبل از جراحی ، بواسیر در مرحله حاد ابتدا بصورت محافظه کارانه درمان می شود. هموروئیدکتومی را می توان به جنبه های مختلف تقسیم کرد: اول از همه ، بین روشهای دایره ای و مقطعی و بین روشهای باز و بسته تمایز قائل می شود. دایره ای و سگمنتال اصطلاحاتی هستند که میزان بافت افتاده (افتاده) را توصیف می کنند. افتادگی دایره ای به این معنی است که کل بالشتک بواسیر افتاده است.
روش های بخشی شامل ، به عنوان مثال ، هموروئیدکتومی باز Milligan-Morgan یا روش بسته Ferguson است. یک نمونه از روش های دایره ای ، هموروئیدکتومی ترمیمی بر اساس فنلزر-آرنولد است. روش های مختلف در دوره دقیق جراحی متفاوت است و هرکدام به نام کاشفان آنها نامگذاری شده اند.
آنچه مشترک آنهاست ، میزان عود بسیار پایین است ، یعنی معمولاً موارد جدیدی بعد از عمل مشاهده نمی شود. علاوه بر این ، تمام این روش ها شامل یک فرآیند بهبودی طولانی مدت است ، که گاهی اوقات باید همراه باشد درد درمان. در هر صورت ، پس از چنین عملیاتی بیمار قبل از هر چیز توانایی کار ندارد.
جدا از این روشهای کلاسیک ، روشهای مدرنی نیز وجود دارد که بعضی اوقات درد کمتری دارند. با این حال ، آنها فقط برای اختلالات بواسیر با شدت کمتر استفاده می شود. باید هموروئیدوپکسی استکر ذکر شود ، که در آن پوست مقعدی با کمک یک دستگاه جراحی خاص ، استاکر برداشته می شود.
بنابراین ، بر خلاف بواسیر ، قسمت زیادی از بالشتک بواسیر حفظ می شود. این روش اغلب برای درجه XNUMX استفاده می شود بواسیر. با این حال ، این روش برای بواسیر درجه چهار منع مصرف ندارد ، زیرا می تواند منجر به افتادگی مجدد شود.
روشهای کم تهاجمی نیز وجود دارد که در آنها شریانهای منتهی به غدد بواسیر بسته شده و در نتیجه بواسیر کوچک می شود. با بستن عروق ، خون منبع تغذیه بواسیر قطع شده است. بسته به روش دقیق ، روشهای مختلفی وجود دارد.
بعد از عمل چه اتفاقی می افتد؟ بیماران معمولاً یک تا سه هفته پس از عمل بیمار می شوند. در چند روز اول ، ممکن است میزان مدفوع کاهش یابد ، اما با گذشت زمان این امر به طور خودکار بهبود می یابد. خطرات یک عمل زخم و تنگی مقعدی همراه است (تنگی عضلات اسفنکتر) ، که می تواند منجر به احتباس مدفوع شود. اغلب ، به ویژه در بیماران مبتلا به بیهوشی نخاعی, احتباس ادرار رخ می دهد.
