بیهوشی منطقه ای
درد ابتدا از نقطه ای وارد بدن می شود مغز از طریق اعصاب. فقط در مغز احساس می کند درد توسعه دادن اگر درد توسط منتقل نمی شود اعصاب به مغز، فرد هیچ دردی را احساس نمی کند.
این را می توان در بیهوشی منطقه ای استفاده کرد. همانطور که از نامش پیداست ، کل بدن بیهوش نیست ، بلکه فقط یک ناحیه است. اگر به عنوان مثال ، مداخله جراحی روی بازو قریب الوقوع باشد ، الف شبکه بازویی بیهوشی می تواند اجرا شود.
این یک شبکه عصبی است که همه در آن هستند اعصاب تأمین کننده بازو واقع شده است. اکنون می توان این شبکه عصبی را بیهوش کرد. بعد از اینکه شبکه در دیده می شود سونوگرافی، یک کاتتر قرار داده می شود و یک بی حسی موضعی و یک افیون به گونه ای تزریق می شود که به دور عصب جریان یافته و آن را بی حس می کند.
از بی حسی منطقه ای همچنین می توان برای انجام عمل های بی حسی استفاده کرد قفسه سینه، شکم و پاها ، اما در این حالت آن را به داخل کانال نخاعی. ارتفاع نخاع می تواند برای مسدود کردن مناطق خاص استفاده شود. بیهوشی ناحیه ای معمولاً قبل از عمل انجام می شود ، به طوری که در طول عمل درد وجود نداشته باشد.
بعد از عمل داروهای ضد درد هنوز هم می توان از طریق کاتتر تزریق کرد. بیهوشی منطقه ای مزایای زیادی در حین عمل و بعد از آن دارد. به عنوان مثال ، در کل داروهای بیهوشی کمتری مورد نیاز است.
علاوه بر این ، نشان داده شد که درد درمانی با بیهوشی منطقه ای به طور کلی منجر به عوارض کمتری می شود ، مانند ذات الریه. یکی دیگر از مزایای مهم این روش این است که مواد افیونی فقط مستقیماً روی عصب عمل می کنند. با این کار از عوارض جانبی معمول این گروه از داروها مانند یبوست, تهوع و خستگی غالباً بیمارانی که تحت بیهوشی منطقه ای قرار گرفته اند ، می توانند بعد از عمل سریعتر از خواب بیدار شده و فیزیوتراپی را شروع کنند ، به این ترتیب احتمال روند بهبود سریع افزایش می یابد.
بیمار بی دردی وریدی را کنترل می کند
اگر مبتنی بر مواد مخدر طبیعی است درد درمانی برای تسکین درد کافی نیست ، می توان یک "مسکن وریدی تحت کنترل بیمار" ، که به آن پمپ PCA یا پمپ درد نیز می گویند ، انجام داد. اساس این درمان یک افیون کاملاً م effectiveثر در دوز کم است که از طریق دسترسی وریدی به بیمار داده می شود. با این حال ، دارو از طریق این دسترسی وریدی با استفاده از پمپ کنترل از راه دور تجویز می شود.
این به این معنی است که اگر بیمار احساس درد کند ، می تواند این مسکن را از طریق کنترل از راه دور به خودش تزریق کند. برای جلوگیری از مصرف بیش از حد ، حداکثر دوز از قبل برنامه ریزی می شود. حداقل فواصل بین دو دوز نیز تعیین می شود. به این ترتیب بیمار کاملاً از پرسنل پرستاری و پزشکان مستقل است و قادر به تجویز می باشد داروهای ضد درد در صورت لزوم به خودش.
