پیش بینی و احتمال بهبود سرطان پستان
تعدادی از عوامل تعیین کننده روند و پیش آگهی آن هستند سرطان پستان. آگاهی از این فاکتورهای پیش آگهی امکان تخمین خطر متاستاز تومور و عود آن پس از درمان را فراهم می کند. سن و وضعیت یائسگی (قبل یا بعد از آن) يائسگي) ، مرحله تومور ، میزان تخریب سلول و خصوصیات مشخصه تومور همگی در شانس بهبودی نقش دارند.
در صورت عدم وجود تومور ، کوچکتر است لنف گره ها تحت تأثیر قرار می گیرند و خیر متاستازها پیشرفت کرده اند ، پیش آگهی بهتر و در نتیجه شانس بهبود است. مراحل بعدی اغلب کمتر مطلوب هستند. میزان تخریب سلولهای تومور بدخیم نیز می تواند در ارزیابی پیش آگهی مفید باشد.
مرحله تومور اطلاعاتی در مورد پرخاشگری و سرعت رشد تومور فراهم می کند. علاوه بر این ، ویژگی های خاصی از وجود دارد سرطان پستان سلولهایی که رشد سلول را تعیین می کنند و از بیماری سرطان پستان به بیماری دیگر متفاوت هستند. به عنوان مثال ، رشد سلول می تواند توسط ماده افزایش یابد هورمون (استروژن ها) زیرا به اصطلاح گیرنده های استروژن دارند.
انواع دیگر گیرنده ها نیز نقش دارند. آگاهی از این خصوصیات مشخص سلولهای توموری ، انتخاب روش درمانی مناسب را آسان تر کرده و اطلاعاتی در مورد پیش آگهی را فراهم می کند. یکی دیگر از عوامل پیش آگهی ، سن بیمار در زمان تشخیص است ، زیرا زنان زیر 35 سال بیشتر دچار عود می شوند و پیش آگهی نسبت به سایر گروه های سنی کمتر مطلوب تلقی می شود.
همچنین برای پیش آگهی بیمار مهم است که هنوز قاعدگی دارد یا فراتر از آن است یائسگی. در اصل ، زودتر سرطان پستان پیش آگهی و احتمال بهبود بهتر است. میزان بقا برای سرطان به عنوان نرخ بقا 5 ساله داده می شود.
این آمار به این نمی پردازد که بیماران چه مدت زنده می مانند ، اما تعداد زیادی از بیماران پس از 5 سال هنوز زنده هستند. میزان بقای کلی 5 ساله برای زنان 88٪ و برای مردان 73٪ است. میزان بقا 10 ساله برای زنان 82٪ و برای مردان 69٪ است. با این حال ، میزان فردی به عوامل زیادی بستگی دارد ، مانند اندازه تومور ، درجه تخریب یا لنف درگیری گره ، به طوری که میزان بقا باید همیشه به صورت جداگانه محاسبه شود.
آیا سرطان پستان قابل درمان است؟
پستان سرطان شایع ترین شکل سرطان در زنان است و تعداد سرطان های پستان همچنان در کشورهای صنعتی غربی افزایش می یابد. با این حال ، میزان مرگ و میر این بیماری در دهه های اخیر به طور قابل توجهی در حال کاهش است. احتمال بهبودی از پستان سرطان خوب است ، زیرا بیش از سه چهارم از افراد آسیب دیده هنوز پنج سال پس از درمان زنده مانده اند.
بهبود قابل توجه شانس بهبود و کیفیت زندگی مبتلایان به دلیل پیشرفت در تشخیص و درمان سرطان پستان است. توسعه ماموگرافی غربالگری (اشعه ایکس معاینه پستان) و روشهای جراحی با حفظ اندام و ترمیم ، و همچنین کشف انواع ارثی سرطان پستان و در دسترس بودن هورمون ، شیمی و درمان با آنتی بادی به این واقعیت کمک کرده است که سرطان پستان در یک بیماری قابل درمان است تعداد فزاینده موارد تشخیص به موقع تومور معمولاً به معنای شانس بیشتری برای درمان است.
در بیش از 90 درصد موارد ، در صورت کوچکتر بودن تومور از یک سانتی متر ، سرطان پستان قابل درمان است. اگر اندازه تومور دو سانتی متر باشد ، احتمال بهبودی به حدود 60 درصد می رسد. با این حال ، در موارد نادر ، حتی اگر در مراحل اولیه کشف شود ، سرطان پستان هنوز هم قابل درمان نیست.
از طریق فرآیند غربالگری (مانند معاینه سالانه توسط متخصص زنان) ، حدود 70 تا 80 درصد تومورهای سرطان پستان در مرحله ای قابل درمان هستند. میزان عود (عود) پس از درمان موفقیت آمیز سرطان پستان نیز در سالهای اخیر به دلیل روشهای درمانی بهینه کاهش یافته است. جهش های خاصی در ماده ژنتیکی وجود دارد که منجر به خطر بالاتر سرطان پستان می شود و همچنین ارثی است.
بهترین جهش تحقیق شده ژن BRCA است که با نام دیگر نیز شناخته می شود ژن سرطان پستان. این جهش به طور غالب اتوزومال به ارث می رسد. انسان ها از هر ژن دو نسخه دارند.
در وراثت غالب ، کافی است که ژن BRCA فقط در یک نسخه جهش یابد تا خطر سرطان افزایش یابد. این همچنین بدان معنی است که ناقل این جهش 50 درصد احتمال انتقال آن به فرزندان خود را دارد. از آنجا که این یک ارث اتوزومی است و یک جنسی نیست ، جنسیت فرزندان بی ربط است.
علاوه بر ژن BRCA ، تعداد دیگری از ژن ها نیز وجود دارد که هنگام جهش ، خطر سرطان پستان یا انواع دیگر سرطان را افزایش می دهد. بین ژنهای پر خطر و متوسط تا کم خطر تمایز قائل می شوند. ژن BRCA و همچنین ژن PALB2 به ژن های پر خطر سرطان پستان تعلق دارند. ژن های متوسط تا کم خطر نیز با سندرم Li-Fraumeni ، کم خونی Fanconi یا سندرم Peutz-Jeghers در ارتباط هستند.
